به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، انسولین هورمونی است که به بدن کمک می‌کند تا گلوکز از خون خارج شود. همتای آن گلوکاگون، هورمون دیگری است که باعث تولید قندهای کبدی می‌شود. پیش از این اعتقاد بر این بود که این دو عملکرد‌های متفاوتی دارند و گلوکاگون عامل خطر برای دیابت است.

گروهی از دانشمندان نشان دادند که گلوکاگون دارای نقش دیگری نیز است و عملکرد کبد را برای پاسخگویی به انسولین آماده می‌سازد تا آن را در کاهش میزان قند موثرتر کند.
این مورد پس از یک دوره ناشتا بودن و زمانی که که گلوکاگون کبد را آماده پاسخ به صبحانه بعدی می‌کند، صحیح است.

مطالعه نشان می‌دهد که گلوکاگون نیاز به یک پروتئین به نام PGC1A برای کنترل این پاسخ انسولین دارد. در این زمینه، گلوکاگون بیشتر در واقع سودمند است؛ زیرا زمان لازم برای بازگشت سطح قند خون به حالت عادی را افزایش می دهد.

این تحقیق ممکن است به توسعه روش‌های درمانی جدید برای دیابت کمک کند.

انتهای پیام/