دری دارد که اهالی کوچه ها و خیابان های اطراف بیمارستان به آن می گویند « ورودی سرطانی ها » چون بیماران سرطانی فقط از آن در رفت و آمد می کنند، مهمانان غمگین بیمارستان با سرهای بی‌مو، چشم های بی مژه و تن های رنجور و استخوانی خودشان هم چندان مایل نیستند از در اصلی ، وارد بیمارستان شوند و نگاه های نگران دیگران را تاب بیاورند.
