به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، براساس اعلام وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری برای پوشش نیازهای فعلی بیمارستانها و مراکز بهداشتی، حداقل به ۱۰۰ هزار پرستار دیگر نیاز است.
کمبود پرستار باعث میشود که فشار کاری وارد بر نیروهای انسانی که امروز مشغول کار هستند، افزایش پیدا کند. افزایش فشار کاری در کنار آورده مالی کم در نهایت منجر به فرسودگی شغلی خواهد شد.
بیشتر بخوانید
پرستاران یکی یکی از بخش دولتی راهی کلینیکهای زیبایی میشوند/ دود کمبودها در چشم قشر ضعیف
یکی از مهمترین گلایههای پرستاران اجرا نشدن قوانین است. یکی از پرستاران در این باره به ایسکانیوز گفت: اجرای قانون ارتقای بهرهوری هم از مهمترین خواستههای ما است. در شرایط سخت از ما به عنوان قهرمان یاد میشود اما در زمان رسیدگی به حقوقمان ما را نادیده میگیرند.
پرستار دیگری هم عنوان کرده که وقتی از بیمارستان خواسته قانون بهرهوری را اجرا کند، در پاسخ گفتهاند که زمان حضور کاهش پیدا نمیکند اما مبلغی برای بهرهوری واریز میشود. این درحالی است که طبق قانون باید ساعت حضور در بیمارستان برای پرستاران کاهش پیدا کند اما حتی بنا به گفته پرستاران حتی با وجود شرایط جسمی دشوار هم بیمارستان با درخواست آنها موافقت نمیکند.
قانون دیگری که بارها در اعتراضات متعدد پرستاران به آن اشاره شده، تعرفهگذاری پرستاری است. پرستاران معتقدند که آنچه امروز اجرا میشود، مغایر با خواسته آنهاست و تبعیضهای بسیاری میان پرداختی پزشکان و پرستاران وجود دارد.
محمد شریفیمقدم دبیرکل خانه پرستار درخصوص ریشه اعتراضات به ایسکانیوز گفت: قانون تعرفهگذاری طوری اجرا شد که با اصل آن تفاوت داشت؛ در حقیقت مبلغی را تقسیم بر تعداد تختهای بیمارستانی کرده و این مبلغ را بین گروه پرستاری توزیع کردند. در حقیقت در ۲۴ ساعت تمام خدماتی که یک بیمار میگیرد، شامل خدمات سه شیفت پرستاری و گروه مدیریت میشود. از این رقم ۱۴ درصد هم به رئیس بیمارستان میرسد که عملا مبلغ ناچیزی میماند.
شریفیمقدم عنوان کرد: این درحالی است که تمام خدمات پزشکی تعرفهگذاری شده است و قرار بود که خدمات پرستاری هم تعرفهگذاری شده و کارانه به پرستار تعلق بگیرد. از ۱۰ هزار خدمت ۹ هزار مورد برای پزشکان و هزار مورد برای سایر گروههای پزشکی است و تنها گروهی که همچنان تعرفهگذاری ندارد، پرستاران هستند. اگر قانون درست اجرا میشد، هر پرستار برابر حقوق خود کارانه میگرفت.
وی ادامه داد: قانونگذار کار خود را کرده و سران قوا هم دستورات را دادهاند اما وزارت بهداشت زیربار نمیرود. نگاه طبقاتی به گروه پرستاری مانع اجرای درست قانون است.
دبیرکل خانه پرستار عنوان کرد: علاوه بر این قانون ارتقای بهرهوری هم وجود دارد که سال ۸۸ تصویب شد و براساس آن پرستاران به دلیل شرایط سختی کار باید زمان کمتری در محیط کار باشند. یعنی ۱۲ ساعت با ضریب یک و نیم ۱۸ ساعت محاسبه شود. هفت ساعت هم به تناسب سنوات و بخش کم میشود و با این فرمول ۱۹۰ ساعت کار پرستار به ۱۳۰ ساعت کاهش پیدا میکند اما به دلیل کمبود نیرو بیمارستانها پرستاران را مجبور به اضافهکاری اجباری میکنند. اضافه کار باید با توافق طرفین بوده و اجباری نباشد.
وی افزود: علاوه بر این پرستاران بخش خصوصی و فوریتها مشمول قانون بهرهوری نیستند و یکی از دلایل اعتراض هم این موضوع است. از جهتی طبق قانون سخت و زیانآور بودن مشاغل، پرستاری که ۲۵ سال کار کند، پنج سال بخشودگی میگیرد و بازنشسته شود اما به دلیل کمبود نیرو پرستاران از مزایای این قانون محروم هستند.
تمام آنچه از کمبود نیرو، فشار کاری، اجرا نشدن درست قوانین و درآمد کم گفتیم، باعث ایجاد نارضایتی در میان پرستاران به ویژه پرستاران بخش دولتی شده و در نهایت بخشی از آنها تغییر شغل میدهند و برخی هم تصمیم به مهاجرت میگیرند اما پرستاران در پیامهای متعدد به ایسکانیوز از واکنش مسئولان به مطالبهها انتقاد کردند و گفتند که مسئولان به جای حل ریشهای مشکل پرستاران، هر روز بیش از پیش آنها را محدود میکنند.
در پیام یکی از مخاطبان آمده: انتشار اخبار افزایش مهاجرت پرستاران نه تنها مسئولان را به فکر نیانداخت که انگیزههای پرستاران را برای ماندن بیشتر کنند بلکه قانونی هم تصویب کردند که آزادسازی مدارک برای مهاجرت ممنوع شود. با انتشار اخبار فعالیت پرستاران در کلینیکهای زیبایی هم احتمالا تصمیم میگیرند که محدودیت دیگری اعمال کنند تا اینکه فکری برای حل مشکلات کاری انجام دهند.
در واقع براساس ابلاغیه وزارت بهداشت در مرداد و شهریور ماه سال جاری فروش تعهدات دانشآموختگان علوم پزشکی ممنوع شده است و دانشآموختگان موظف هستند پس از پایان تحصیل در کشور خدمت کنند.
در همین راستا چندی پیش جمعی از فارغالتحصیلان دانشکاههای علومپزشکی در کارزاری خطاب به رئیسجمهور به بخشنامه ممنوعیت آزادسازی و خرید تعهدات خدمت فارغالتحصیلان اعتراض کردند.
به گزارش ایسکانیوز، اگرچه در روزهای اخیر اخباری مبنی بر افزایش مبلغ اضافهکار پرستاران از سوی مسئولان مطرح شده است اما خواسته واقعی پرستاران جبران کمبود نیرو با استخدام نیروهای جدید، اجرای درست قانون تعرفهگذاری و بهرهوری و افزایش انگیزههای شغلی است که نیاز به عزمی جدی دارد. وعده دادن یا واریز مبالغ موقتی در روز پرستار، مُسکنهای موقتی هستند که نمیتوانند انگیزه شغلی را ارتقا دهند.
انتهای پیام /
نظر شما