به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ کرزویل که هم‌اکنون پژوهشگر ارشد و آینده‌نگر هوش مصنوعی در شرکت گوگل است تاکنون پیش‌بینی‌های بسیاری کرده است که برخی از مهم‌ترین آن‌ها به واقعیت تبدیل شده‌اند؛ از جمله فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، رشد اینترنت و پیروزی کامپیوتر بر انسان در بازی شطرنج.

کرزویل در زمینه فناوری‌های شناسایی گفتار و زبان نوآوری‌های متعددی انجام داده و شرکت‌هایی بنیانگذاری کرده است که به نابینایان و کم‌بینایان خدمت می‌کنند و در حوزه موسیقی نیز تحول ایجاد کرده‌اند. او نویسنده پرفروش کتاب‌هایی است که آینده هوش مصنوعی، رایانش و حتی هم‌زیستی انسان و ماشین را پیش‌بینی کرده‌اند.

یکی از پیش‌بینی‌های مهم او پدیده‌ای به نام «تکینگی» است. او در کتابی که در سال ۲۰۰۵ نوشت -و خیلی زود پرفروش شد- پیش‌بینی کرد که کامپیوترها تا سال ۲۰۲۹ به سطح هوش انسانی خواهند رسید و حدود سال ۲۰۴۵ با انسان‌ها ادغام خواهند شد. در این صورت انسان‌ها به موجوداتی فرابشری تبدیل می‌شوند؛ رویدادی که او آن را «تکینگی» (Singularity) نامیده است.

او باور دارد که نامیرایی، تا سال ۲۰۵۰ دست‌یافتنی است و در این راه قائل به فناوری‌هایی همچون نانو روبات‌های تعمیر کننده بدن است. او روزانه بالغ بر ۱۵۰ قرص دارویی مصرف می‌کند تا فرایند پیری بدن خود را به تأخیر بیندازد و ادعا می‌کند در طی ۲۰ و اندی سالی که این داروها را مصرف می‌کند، تنها به اندازه ۲ سال پیر شده‌ است.

کرزویل به تازگی در مراسم دریافت جایزه‌ای به نام «رابرت ای. مو» در دانشگاه MIT سخنرانی کرده و در این سخنرانی که با عنوان «بازآفرینی هوش» برگزار شد، رسما اعلام کرد: مردم درک نمی‌کنند که نرخ پیشرفت به‌ طور فزاینده‌ای در حال شتاب گرفتن است و در ۲ دهه آینده «پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی» رخ خواهد داد.

آگوستین ریو، رئیس مدرسه علوم انسانی، هنر و علوم اجتماعی ام‌آی‌تی، قبل از شروع سخنرانی کرزویل در مورد او گفت: کرزویل یکی از پربارترین متفکران زمان است که زندگی و حرفه‌اش را بر این باور بنا کرده است که ایده‌ها جهان را تغییر می‌دهند و آن را جای بهتری برای زندگی می‌کنند.

از کودکی تا نوآوری

کرزویل در بخش ابتدایی سخنرانی خود، زندگی‌نامه‌اش را روایت کرد و به دوران کودکی و خانواده‌اش پرداخت. هم خانواده پدری و هم خانواده مادری‌اش از دست نازی‌ها در اروپا گریخته بودند و با این امید که انسان می‌تواند آینده‌ای روشن‌تر برای خود بسازد، در ایالات متحده پناه گرفته بودند.

او گفت: پدر و مادرم به من آموختند که قدرت ایده‌ها می‌تواند جهان را واقعاً تغییر دهد.

کرزویل به یاد آورد که از حدود هفت سالگی تصمیم گرفته بود مخترع شود و مادرش همیشه او را تشویق می‌کرد. او گفت: ایده‌هایم را برای مادرم می‌گفتم و هرچقدر هم خیالی بودند، او باورشان می‌کرد. شاید اگر والدین دیگر بودند، فقط به لبخندی بسنده می‌کردند، اما مادرم واقعا به من ایمان داشت و همین باعث شد که اعتماد به نفسم بیشتر شود. و فکر می‌کنم اعتماد به ‌نفس برای موفقیت امری حیاتی است.

او از اوایل دهه ۱۹۶۰ به کامپیوترها علاقه‌مند شد و در دوره کارشناسی در ام‌آی‌تی ۲ رشته علوم رایانه و ادبیات را هم‌زمان خواند.

نقش دانشگاه

کرزویل ارتباطی طولانی با ام‌آی‌تی دارد که فراتر از دوران تحصیل اوست. او از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ عضو هیئت امنای ام‌آی‌تی بود و در سال ۲۰۰۱ جایزه ۵۰۰ هزار دلاری لملسن–ام‌آی‌تی را برای نوآوری در فناوری‌های خواندن دریافت کرد.

پیش‌بینی‌های فناورانه و آینده انسان

کرزویل پس از فارغ‌التحصیلی، مسیر حرفه‌ای موفقی را در توسعه محصولات نوآورانه رایانشی آغاز کرد؛ از جمله دستگاهی که قادر بود متون را در تمام فونت‌ها تشخیص دهد و با صدای بلند بخواند، و همچنین سینتی‌سایزرهای موسیقی پیشرفته. سینتی‌سایزر ابزار الکترونیکی است که قادر به تولید انواع مختلف صدا و ترکیب سیگنال‌های با فرکانس متفاوت است. سینتی‌سایزر به جای تولید صدای مستقیم طبیعی سیگنال‌های الکتریکی می‌سازد که می‌تواند متعاقباً از داخل بلندگو یا هدفون پخش شود.

او نویسنده‌ای پرکاری نیز هست؛ از جمله کتاب‌های مشهورش می‌توان به عصر ماشین‌های هوشمند در سال ۱۹۹۰، عصر ماشین‌های معنوی در سال ۱۹۹۹، تکینگی نزدیک است در سال ۲۰۰۵، و تکینگی نزدیک‌تر است در سال ۲۰۲۴ اشاره کرد.

کرزویل اخیراً به عنوان مدیر ارشد هوش مصنوعی شرکت «بیاند ایمجینیشن» منصوب شده است که یک شرکت رباتیک است و به همراه یکی از دوستانش آن را بنیان گذاشته است. او همچنین در سال‌های اخیر در گوگل روی فناوری‌های زبان طبیعی کار کرده است.

او در سخنانش با تاکید بر اینکه نوآوری فناورانه با شتابی نمایی (تصاعدی) حرکت می‌کند، نه خطی، گفت: مردم معمولاً به رشد خطی فکر می‌کنند، نه به رشد نمایی.

و همین درک است که او را مطمئن می‌کند زنجیره‌ای از نوآوری‌ها با سرعتی خارق‌العاده ادامه خواهد یافت.

کرزویل پیش‌بینی کرد که یکی از بزرگ‌ترین دگرگونی‌های ناشی از هوش مصنوعی در آینده نزدیک، در حوزه سلامت و پزشکی خواهد بود؛ جایی که «آزمایش‌های بالینی انسانی» با «آزمایش‌های دیجیتال شبیه‌سازی‌ شده» جایگزین خواهند شد.

به گفته او، پیشرفت‌های رایانشی و هوش مصنوعی چنان دگرگونی‌هایی در پزشکی به ‌بار خواهند آورد که بهبود چشمگیری در طول عمر انسان حاصل خواهد شد.

او گفت: این پیشرفت‌های باورنکردنی به چیزی منجر می‌شوند که من آن را «سرعت گریز طول عمر» می‌نامم. حدود سال ۲۰۳۲، وقتی شما یک سال زندگی کنید، به لطف پیشرفت علمی، همان مقدار از عمر را پس می‌گیرید. و پس از آن، برای هر سالی که زندگی می‌کنید، بیش از یک سال عمر به‌ دست می‌آورید. یعنی در واقع از نظر سلامت، به عقب در زمان برمی‌گردید. او البته افزود که این تغییرات نخست در میان کسانی آغاز خواهد شد که بیشترین مراقبت را از سلامت خود دارند.

ادغام انسان و ماشین

کرزویل در ادامه، یکی از معروف‌ترین پیش‌بینی‌های خود را یادآور شد: ادغام کامل انسان و هوش مصنوعی.

او گفت: در آینده، مرز بین انسان و فناوری محو خواهد شد تا جایی که ما یکی خواهیم شد. این همان چیزی است که من آن را «آموختنِ هم‌زیستی با هوش مصنوعی» می‌نامم. در دهه ۲۰۳۰، روبات‌هایی در ابعاد مولکول وارد مغزمان خواهند شد؛ آن هم بدون جراحی و از طریق مویرگ‌ها.

او یادآور شد که با پیشرفت‌هایی در زمینه‌ی یادگیری ماشین، رباتیک و فناوری نانو، ایده‌هایی که روزگاری خیال‌پردازانه به‌نظر می‌رسیدند، امروز بیش از هر زمان دیگری واقع‌گرایانه شده‌اند. در چشم‌انداز او، نانوربات‌هایی در مقیاس مولکولی وارد جریان خون می‌شوند تا سلول‌ها را ترمیم کرده یا توان شناختی انسان را افزایش دهند. این فناوری در نهایت به مرحله‌ای می‌رسد که مغز انسان مستقیماً به فضای ابری متصل می‌شود و انسان می‌تواند دانش و آگاهی را به ‌صورت آنی به‌ دست آورد یا با دیگران به اشتراک بگذارد. درست مثل این که در مغزش یک تلفن همراه دارد.

او افزود: تا سال ۲۰۴۵، زمانی که به‌ طور کامل با هوش مصنوعی ادغام شویم، هوش ما دیگر محدود نخواهد بود، بلکه میلیون برابر گسترش خواهد یافت. این همان چیزی است که ما آن را تکینگی می‌نامیم.

لبه دوگانه فناوری

کرزویل در مراسم سخنرانی‌اش گفت: فناوری همیشه شمشیری دولبه بوده است؛ همانطور که یک پهپاد می‌تواند هم دارو حمل کند و هم سلاح. او گفت: تهدیدهای هوش مصنوعی واقعی‌اند و باید آن‌ها را جدی گرفت. فکر می‌کنم ما این کار را می‌کنیم.

با این حال تأکید کرد که ما مسئولیتی اخلاقی داریم تا وعده‌های فناوری‌های نو را محقق کنیم و در عین حال خطرهای آن‌ها را مهار کنیم.

او سخنان خود را با این جمله به پایان رساند: ما محکوم نیستیم که در مهار این خطرات شکست بخوریم.

جایزه رابرت اِی. مو

این جایزه توسط رابرت اِی. مو (فارغ‌التحصیل سال ۱۹۵۹) و همسرش بریت مو تأسیس و وقف شده است و یکی از معتبرترین جوایز اعطاء شده به فارغ‌التحصیلان در رشته‌های علوم انسانی، هنر و علوم اجتماعی در ام‌آی‌تی به شمار می‌آید. مو، عضو مادام‌العمر افتخاری هیئت امنای ام‌آی‌تی محسوب می‌شود. این جایزه هر ۲ سال یک‌بار برای «دستاوردهای استثنایی» در این حوزه‌ها اعطا می‌شود.

رابرت و بریت مو به همراه دخترشان کری مو (فارغ‌التحصیل سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷، کارشناسی‌ ارشد ۱۹۹۷) در مراسم حضور داشتند.

انتهای پیام/