صنعتی‌شدن کشورها، بلای جان طبیعت/ پیمان‌های بین‌المللی فرشته نجات محیط‌زیست نیستند

تخریب محیط زیست واقعیت انکارناپذیری است که با صنعتی شدن هر روزه جهان، شدت بیشتری می‌گیرد. کارشناسان معتقدند که پیمان‌های بین‌المللی راهکار برون رفت از معضل نیست.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، کمبود آب، آلودگی هوا و فرسایش خاک مهم‌ترین بحران‌های زیست محیطی بشر در عصر حاضر هستند. بحران‌هایی که اگر راهکاری برای حل آن‌ها اتخاذ نشود، به نابودی بشریت منجر خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

دکتر طهرانچی: رسالت دانشگاه، آموزش انتخاب صحیح به دانشجویان است

محمد مهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی اخیرا در نشستی که با مدیران گروه و اعضای هیئت علمی گروه‌های محیط زیست دانشگاه آزاد داشت، با اشاره به وضعیت محیط زیست در کشور و راه های برون رفت از معضلات موجود در این زمینه گفت: عده‌ای معتقد به راهکارهای مبتنی بر فرهنگ، علم و فناوری و گروهی دیگر معتقد به اتخاذ راهکارهای مبنی بر سیاست‌ها و پیمان‌های جهانی هستند. اما واقعیت این است که پیمان پاریس، تولید گاز گلخانه ای را متوقف نکرد، یا پیمان NPT، سبب عدم گسترش سلاح‌های هسته ای نشد. از این موارد بسیار وجود دارد. تجربه و واقعیت های موجود ثابت کرده که پیمان‌های بین‌المللی نمی تواند راهکار برون رفت از معضل محیط زیست باشد.

وی با طرح این سؤال که راه برون رفت از مشکلات و معضلات محیط زیست چیست؟، تصریح کرد: تخریب محیط زیست یک واقعیت است. رویکرد انسان، فناوری، فرهنگ و علم، محیط زیست سبز را به قرمز تبدیل می کند. تخریب محیط زیست، نتیجه دانش، فناوری، رویکرد و جهان بینی خاص است. وقتی خلقت الهی را در خود و محیط پیرامون می بینیم، متوجه می شویم منطق انسانها، منطق تخریبی و منطق خداوند کاملاً زیست سازگار است.

کنوانسیون‌های بین‌المللی بدون پشتوانه اجرایی نخواهند شد

عباس جعفری مدیر گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد در گفت‌وگو با ایسکانیوز، نشست رئیس دانشگاه آزاد با مدیران گروه‌های محیط زیست این دانشگاه را موثر دانست و گفت: اعضای هیئت علمی و مدیران گروه‌های محیط زیست در این نشست پس از ۴۰ سال گردهم آمدند. در این نشست موضوعاتی چالشی مانند ساخت مسکن برای اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه مطرح شد. بخشی از این پروژه‌های بزرگ به رشته محیط زیست گرایش آب و فاضلاب مرتبط می‌شود. برای مثال می‌توانیم در زمینه طراحی سیستم‌های آب و فاضلاب، تصفیه آب‌های خانگی، آبیاری فضای سبز و احداث دریاچه مصنوعی اقدام کنیم.

وی افزود: در این نشست توانستیم رایزنی کرده و با استادان در مورد راهکارهای مشکلات کمبود آب و خشکسالی گفت‌وگو کنیم. ایران پیش از انقلاب عضو چند کنوانسیون بین‌المللی بوده و تعهداتی زیست محیطی دارد. دانشگاه آزاد می‌تواند در پروژه‌های مرتبط با این کنوانسیون‌ها شرکت کرده و اعتبار جهانی به دست آورد. ما باید در زمینه موضوعات آب و هوایی و اقلیمی کار کنیم. سهم هر قاره، کشور و دانشگاهی باید مشخص شود. دانشگاه‌ها باید برای حل مشکل گرمایش جهانی، ذوب یخ‌های قطبی، زیر آب رفتن قاره‌ها و کمبود بارش‌ها اقدام کنند.

جعفری خاطرنشان کرد: اجرای توافق‌نامه‌های بین‌المللی در حوزه محیط زیست نیاز به پشتوانه دارد. این پشتوانه از سوی مجلس، وزارت نیرو، سازمان حفاظت محیط زیست و دانشگاه علوم پزشکی با تامین مالی فراهم می‌شود. سازمان بهداشت جهانی هم می‌تواند برای اجرای کنوانسیون‌ها حمایت مالی داشته باشد. دکتر طهرانچی هم در جلسه هفته گذشته مدیران گروه محیط زیست دانشگاه آزاد تاکید کرد که توافقنامه‌های بین‌المللی به دلیل نداشتن پشتوانه، اجرایی نمی‌شوند. بسیاری از توافقنامه‌ها از سوی کشور ما امضا می‌شوند؛ اما به دلیل نداشتن بودجه اجرایی نمی‌شوند.

کشورها باید پاسخگوی عملکرد محیط زیستی خود باشند

رضا سمیعی فرد مدیر گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان در گفت‌وگو با ایسکانیوز اظهار کرد: نشست اعضای هیئت علمی گروه‌های محیط زیست دانشگاه آزاد اتفاق مبارکی بود که کمک کرد استادان با فعالیت‌های یکدیگر آشنا شوند. لازم است که این نوع جلسات در همه رشته‌ها وجود داشته باشد.نشستی که برگزار شد مقدمه‌ای است بر این که صدای استادان را به گوش مسئولان اجرایی برساند. قابلیت‌های زیادی در دانشگاه آزاد وجود دارد؛ اما پروژه‌ها به دانشگاه دولتی می‌رسد. جا دارد مسئولان دانشگاه آزاد برای انجام پروژه‌های کلان برنامه‌ریزی کنند.

وی افزود: حوزه تخصصی من مدیریت پسماند در محیط زیست است. جامعه دانشگاهی باید در زمینه پسماند به عنوان یک پیشرو مطرح شود. تفکیک در مبدا یکی از مهم‌ترین اقدامات در زمینه پسماند است که بر عهده خانواده‌ها است. دانشگاه می‌تواند نقش مطالعاتی در زمینه پسماند انجام دهد.

سمیعی فرد خاطرنشان کرد: توافقنامه‌هایی که در سطح جهانی و در زمینه محیط زیست انجام می‌شود، حتما موثر خواهند بود. هدف از این توافق‌نامه‌ها، اجبار سازمان‌ها و کشورها به پاسخگویی اقدامات خود است. دانشمندان اعلام کرده‌اند که گرمایش جهانی در زندگی تک تک افراد تاثیر دارد.البته برخی خلاف آن‌ها رفتار می‌کنند، مانند زمانی که ترامپ معاهده پاریس را پاره کرد. چون آمریکا یک کشور صنعتی و بزرگترین آلاینده جهانی است و قصد دارد همچنان محیط زیست را تخریب ‌کند. همه کشورها متناسب با آلودگی که تولید می‌کنند باید پاسخگو باشند.

حفظ محیط زیست ضرورتی انکارناپذیر است. به همین دلیل، کشورهای جهان ملزم به پاسخگویی عملکرد زیست محیطی خود هستند. توافقنامه‌های بین‌المللی در این راستا، تنظیم می‌شوند؛ اما کارشناسان معتقدند که این توافقنامه‌ها راهکار برون رفت از معضلات زیست محیطی نیستند و پشتوانه اجرایی ندارند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1222672

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =