فاطمه حمیدی فر معاون آموزش های عمومی و تعالی مدارس و سرپرست امور دانشکدگان تعلیم و تربیت اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز اظهار کرد: برای مجوز توسعه کمی مدارس سما، مدیران حتما باید اطلاعات آمایشی و برای آینده برنامه داشته باشد. برای سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳، ۶۹ مجوز از سمت سازمان سما صادر شده که صرفا ۳۴ مورد راه اندازی شده است.
وی ادامه داد: تعداد مدارس سما در سراسر کشور ۸۲۸ مدرسه است و ۱۵۴هزار و ۲۱۹ دانش آموز در این مدارس مشغول به تحصیل هستند.
حمیدی فر با اشاره به اینکه سالانه بین ۶۰ تا ۸۰ درخواست برای راه اندازی مدارس سما در سراسر کشور داریم، افزود: در حال حاضر از توسعه کمی که رویکرد تربیتی و کیفی ندارد جلوگیری میکنیم چرا که ما به دنبال این هستیم مدارس سما از نظر برند به جایی برسند که تامین کننده نیازهای فرهنگی و اجتماعی شهر و استان خودشان باشند.
وی با تأکید بر اینکه الگوی تربیتی مدارس سما براساس آمایش سرزمینی طراحی و در اختیار مدارس قرار می‌گیرد، تصریح کرد: رویکرد جدید سازمان سما در حوزه الگوهای تربیتی است یعنی با توجه به اطلاعات آمایشی که در هر استان وجود دارد و شرایط فرهنگی و قومیتی و همچنین ظرفیت هایی که در هر استان وجود دارد مدارس، از الگوی تربیتی که جنس اسلامی، مهارتی و آموزشی دارد تبعیت می‌کنند.
حمیدی فر خاطرنشان کرد: امروز با چهار چالش در جریان تعلیم و تربیت مواجه هستیم؛ نخست فقر نگاه جامعه به نظام تعلیم و تربیتی است، چرا که تاکنون تاکید ویژه‌ای بر این مبنا نبوده و هنوز در رشته‌های تربیتی شاهد کرسی نظریه‌پردازی نیستیم.
وی افزود: ضعف نظام منسجم بومی و اسلامی به مسائل تربیتی و آموزشی چالش دیگر در این حوزه است و جنس دروس نظام‌های آموزشی ما در کشور، متناسب با تعلیم و تربیت نیست و در واقع سیاست واحدی در این زمینه برای اقدام وجود ندارد.
معاون آموزش‌های عمومی و تعالی مدارس سما اضافه کرد: چالش دیگر، نیاز مبرم به ظرفیت‌های کاربردی در تربیت حرفه‌های مرتبط با حوزه تعلیم و تربیت است و گاهی دانش آموختگان ما تنها به صورت نظری با این حوزه آشنا هستند و فضای آموزش و تربیت را تجربه نکرده اند و در نهایت چالش چهارم، فقدان مدل‌سازی و شاخص‌سازی برای ارزیابی فعالیت‌های آموزشی و تربیتی است و جریانات آموزشی و پژوهشی هر کدام روال خود را پیش می‌برد و شاخصی برای ارزیابی در این زمینه وجود ندارد.
وی گفت: رسالت ما این است که زمینه‌های لازم برای ارتقای دانش، تولید علم و نظریه‌پردازی در حوزه تعلیم و تربیت را فراهم کرده، سپس الگوی مناسب برای تربیت، توانمندسازی و ارتقای شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه‌ای منابع انسانی مورد نیاز را طراحی و اشاعه دهیم.
انتهای پیام/