به گزارش ایسکانیوز قزوین، در پی انتشار خبر تنبیه بدنی یک دانشآموز ۱۳ ساله در یکی از مدارس استان قزوین، رقیه نوریپور ، روانشناس بالینی، استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین در گفتوگو با خبرنگار استانی ایسکانیوز قزوین توضیح داد: تنبیه بدنی ممکن است در کوتاهمدت باعث توقف رفتار ناهنجار شود، اما آثار روانی بلندمدت آن بسیار جدی است. دانشآموزان تنبیهشده دچار اضطراب، افسردگی، کاهش عزت نفس، احساس ناامنی، و حتی خشونت در بزرگسالی میشوند. آنها یاد میگیرند مشکلات را با زور حل کنند و از مهارتهای گفتوگو و حل مسئله محروم میمانند.
این روانشناس ادامه داد:این کودکان اغلب از بیان احساسات خود پرهیز میکنند، زیرا ترس دارند که ابراز مشکلشان موجب تنبیه شود. کاهش انگیزه و تمرکز، عدم اعتماد به جامعه و پرخاشگری، بخشی از آثار بلندمدت تنبیه بدنی است. حتی در بزرگسالی ممکن است رفتارهای پرخطر مانند رانندگی نامطمئن یا خشونت اجتماعی را مشاهده کنیم، که ریشه در تجربیات کودکی آنان دارد.
نوریپور لیاولی با تأکید بر اینکه تنبیه نه تنها اثر اصلاحی ندارد، بلکه مقاومت، ترس و خشم در دانشآموز ایجاد میکند عنوان کرد: به جای تنبیه بدنی، باید رفتارهای جایگزین و سازنده را آموزش داد. گفتگو با دانشآموز درباره رفتار ناهنجار، تشویق به پذیرش مسئولیت، واگذاری وظایف کوچک و ایجاد حس مفید بودن، روشهایی اثربخش و پایدار برای اصلاح رفتار بدون آسیب روانی هستند.
وی افزود: ارتقای تابآوری معلمان و والدین نیز نقش مهمی دارد. وقتی معلم یا والد با صبر و آموزش رفتار میکند، دانشآموز فرصت دارد با آرامش و بدون ترس از خشونت، رفتار خود را اصلاح کند. این روشها نه تنها جلوی رفتارهای ناهنجار را میگیرد، بلکه اعتماد، امنیت روانی و احساس ارزشمندی کودک را حفظ میکند.
در پایان، این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین تاکید کرد: تنبیه بدنی دانشآموزان نه تنها تبعات فردی و روانی دارد، بلکه تأثیر منفی بر کل جامعه میگذارد. آموزش مهارتهای اجتماعی، گفتوگو، مسئولیتپذیری و احترام متقابل، بهترین راهکارها برای رشد سالم کودکان و نوجوانان هستند.
خبرنگار:مهدیه بتویی
انتهای پیام/
نظر شما