به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، شماره 65 نشریه دانشجویی «میدان انقلاب» بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف منتشر شد.
پول؛ عدالت کنکور را هم زیر سوال برد!
حسین آقا محمدی عضو شورای صنفی دانشگاه شریف در یادداشتی نوشت: دانشگاه صنعتی شریف تصمیم گرفته تا در قبال دریافت مبلغی از متقاضیان، در دانشگاه را برای ایشان به منظور بهرهمندی از آموزش و فضای دانشگاهی باز کند. سیاستی که به آن اشاره میکنند سیاست مدارس خاص تهران است که در قبال مبلغی، از برنامهها و آموزش بهرهمند میشوند. ادعای مسئولان دانشگاه آن است که در چارچوب قوانین موجود با تضمین کیفیت و روند رو به رشد مجموعه، دانشگاه میتواند تصمیماتی اخذ کند.
در راستای این سیاست به دبیرستانهای خاص تهران اگر نگاهی کلی بیندازیم تا ببینیم چه تاثیرات خوب و بدی ایجاد کرده است، این مجموعهها به هیچ وجه کیفیت پایینی ندارند کسانی که به داخل آنها ورود پیدا میکنند از برنامههای متنوع آموزشی و مهارتی بهرهمند میشوند و در آزمونهای مختلف داخلی و بینالمللی نتایج درخشان کسب میکنند. به مدیریت، فرایندها و فضای این مجموعهها کمترین ایرادات وارد است و به دانشآموزان اهمیت فراوانی داده میشود.
این مجموعهها نه خلاف قانون عمل کردهاند و نه به ظاهر خلاف شرع! خدماتی ارائه میدهند و به ازای آن مبلغی را از خانوادهها دریافت میکنند. مانند هتلی که هر چه کیفیتش بالاتر باشد، گرانتر خواهد بود. مثلی نقل است مبنی بر اینکه «هر چقدر پول بدی آش میخوری». درست است که دبیرستانها برای بالا بردن سطح کیفیت و رشد خود مبالغی را از خانوادهها دریافت کرده و برای خودشان خرج میکنند ولی اگر از سطح مدرسه بیرون آمده و در سطح جامعه و کشور نگاه کنیم چه اتفاقی رخ داده است؟ آیا با اینکار از تمام پتانسیل و ظرفیت کشور میتوان استفاده کرد؟ اینکه هر ساله درصد قابل توجهی از مدالداران المپیادها از مدارس خاص تهران هستند به این معنی است که افراد مشغول به تحصیل در سایر نقاط کشور توانایی پایینی دارند؟
خصوصی سازی: خوب؟ بد؟ زشت؟
محمدعلی خادم سهی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته اقتصاد در یادداشتی نوشت: آنچه در ایران این روزها به عنوان خصوصیسازی شناخته میشود، همان انتقال مالکیت بالای پنجاه درصدی شرکتهای دولتی است. انتقالی که به نظر میرسد در سالهای اخیر موفق نبوده و نتوانسته است به اهداف خصوصیسازی جامعه عمل بپوشاند. اما آیا واقعا اینچنین بوده؟ اصلا چرا باید مالکیت یک شرکتی که دارد کارش را میکند به افراد غیردولتی واگذار کرد؟
موضوع قیمت گذاری شرکت هاست نیر بسیار اهمیت دارد. شرکتی که دویست میلیارد ارزش ماشین آلاتش است دلیلی ندارد که همانقدر بیارزد! باید دید چقدر بدهی دارد. ارزش روز داراییهایش چقدر است. اصال چقدر توانایی فروش(دقت کنید فروش نه تولید!) دارد و در نتیجه آن چقدر سودسازی میکند. همینطوری که نمیشود قیمت گذاشت.
بنابراین افزایش رقابت پذیری و رشد اقتصادی حائز اهمیت است، دوری هرچه بیشتر دولت از دخالت بیجا در اقتصاد بسیار پسندیده است. دخالتهایی گاه از نوع مالکیت، گاه قیمت گذاری، و گاه ایجاد انحصار و بخشنامههای ناگهانی، دخالتهایی که دولت را به جای بازیسازی به بازیگری رهنمون ساخته و بعضی وزارتخانهها را تبدیل کرده به رانتکدههایی که وظیفهیشان شده تعیین هیئت مدیره چند صد شرکت یا قیمتگذاری چند صد محصول است.
برای دریافت فایل کامل نشریه اینجا کلیلک کنید.
انتهای پیام/