به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ تئوری‌های مختلفی در مورد وجود حیات در سیارات دیگر وجود دارد؛ از جمله اینکه هوش انسان در جهان کاملا منحصر به‌فرد است، اما یک دانشمند سناریوی مختمل‌تری را فاش کرده است. او معتقد است که تمدن‌های بیگانه توسط انفجار پرتوهای گاما نابود شده‌اند.

انفجار پرتوهای گاما انفجارهای بسیار پرانرژی هستند که در کهکشان‌های دور مشاهده شده‌اند و زمانی رخ می‌دهند که هسته یک ستاره عظیم سوخت هسته‌ای تمام می‌کند و تحت وزن خود فرو می‌ریزد و یک «ابر نواختر» عظیم از تشعشعات آزاد می‌کند.

دکتر «فردریک والتر»، استاد نجوم، می‌گوید: این یک پرتو کاملاً متمرکز است و اگر از طریق صفحه کهکشان هدایت شود، اساساً می‌تواند حدود ۱۰ درصد از سیارات کهکشان را عقیم کند.

این در حالی است که سازمان ناسا انفجارهای پرتو گاما را «قوی‌ترین کلاس انفجار در جهان» می‌نامد.

یک انفجار معمولی پرتو درخشانی از انرژی را ارسال می‌کند که یک کوئینتیلیون (یک به همراه ۱۹ صفر) برابر روشنایی خورشید خودمان است و به عبارت دیگر، می‌تواند یک تمدن فرازمینی را در هر جایی از کهکشان بسوزاند.

خوشبختانه، بر اساس دهه‌ها تحقیق توسط رصدخانه پرتو گاما کامپتون ناسا، انفجارهای پرتو گاما در کهکشان خانگی ما، کهکشان راه شیری، نسبتاً نادر است.

هنگامی که ماهواره رصدخانه کامپتون در سال ۱۹۹۱ به فضا پرتاب شد، محققان ناسا انتظار داشتند که انفجارهای پرتو گامای بیشتری را از دیسک کهکشانی ما به شکل پنکیک مشاهده کنند. اما واقعیت ثابت کرد که این رویدادهای انفجاری «ابر نوا» در کهکشان‌های جوان‌تر و دور، که هنوز در فرآیند تشکیل ستاره‌های جدید داغ هستند، یا در مورد انفجار پرتو گاما طولانی مدت که ستاره‌های در حال فروپاشی را به سیاه‌چاله‌ها تبدیل می‌کنند، بسیار رایج‌ترند.

به گفته دکتر والتر، که دوره‌ای در مورد جست‌وجوی حیات فرازمینی در دانشگاه استونی بروک نیویورک تدریس کرده است، تخمین زده می‌شود که هر ۱۰۰ میلیون سال یا بیشتر، در هر کهکشانی یک فوران پرتو گاما به وجود می‌آید.

او می‌گوید: به طور متوسط در طی یک میلیارد سال، می‌توان انتظار داشت که تعداد قابل توجهی از تمدن‌ها ریشه‌کن شوند، البته اگر وجود داشته باشند.

تخمین‌های دیگر حاکی از آن است که فوران‌های پرتو گاما می‌تواند به دفعات هر ۱۰ میلیون سال یک بار در هر کهکشان رخ دهد، اما هر یک از این محدوده‌ها به این معنی است که بسیاری از گونه‌های بیگانه می‌توانند قبل از اینکه فرصتی برای انجام اکتشافات فضایی زیادی پیدا کنند، از بین بروند.

والتر می‌افزاید: سیاره زمین تقریباً ۴/۵ میلیارد سال سن دارد و تقریباً به همین مدت طول کشیده تا تنها گونه پیشرفته یعنی انسان را در خود جا دهد. این بدان معناست که مانند یک بازی رولت روسی، کهکشان راه شیری بین ۴۵ تا ۴۵۰ رویداد انفجار پرتو گامای محلی را در تاریخ زمین تجربه کرده است.

انفجارهای پرتو گاما برای اولین بار در سال ۱۹۶۷، از طریق یک جفت ماهواره آمریکایی Vela که برای شناسایی شواهدی از هرگونه آزمایش هسته‌ای شوروی که ممکن است برخلاف معاهده منع آزمایش هسته‌ای ۱۹۶۳ انجام شده باشد، ثبت شد. ۲ سال بعد، انفجارهای عجیب و غریب متوجه تیمی در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس شد، که بعداً گروه نجوم پرتو گامای آزمایشگاه را پیشگام کردند.

در حالی که انفجارهای فرضی انفجار پرتو گامای باستانی که صدها میلیون سال پیش به زمین برخورد کردند، DNA هر موجود زنده روی این سیاره را نابود و حل می‌کردند، امروزه تشعشعات انفجار پرتو گاماهای دور عمدتاً شواهدی را به شکل ستاره‌های درخشان به جا می‌گذارد.

انتهای پیام/