به گزارش ایسکانیوز، کاتلین پارکر در روزنامه واشنگتن پست در گزارشی نیکی هیلی، فرماندار کارولینای شمالی، به نقد دونالد ترامپ و حزب جمهوریخواه پرداخته است.
برنده بحث پنجشنبه شب مناظره جمهوریخواهان دونالد ترامپ بود که مذاکره با "مارکو روبیو" و سپس "تد کروز" بود که به تفسیر خیلیها مجادله بین ترامپ و کروز بود.
اما مبارزه واقعی چند شب قبل از آن به وقوع پیوست که نیکی هیلی، فرماندار کارولینای شمالی، جواب حزب جمهوریخواه را با سخنرانی باراک اوباما در مورد وضعیت کشور داد. او بدون هیچگونه دعوایی، مجادله را به حزب خودش آورد.
خیلیها انتظار داشتند که او دوران ریاست جمهوری اوباما را نقد کند. هیلی رویکرد خود را را نسبت به سیاستها و حزب ناکارآمد جمهوریخواهان تغییر داد و گفت: جمهوریخواهان تا حدی مسئول هستند.
او گفت: سرزنشهای بسیاری میشود. ما به عنوان جمهوریخواه نیاز داریم که حقیقت را از آن خود کنیم. ما باید قبول کنیم که ما چه نقشی در دولت شکستخورده خود ایفا کردهایم.
او یکی از جمهوریخواهان را «صدایی خشمگین و عصبانی» توصیف کرد. اما معلوم نشد منظور او چه کسی بود.
به عنوان جمهوری خواه، این یک بدعت خالص بود، دلیرانه، لازم و درست بود - به خصوص اگر حزب جمهوریخواه برای تداوم و ماندن امیدوار به اصلاح کاخ سفید باشد.
در یک طرف حزب جمهورایخواه کسانی قرار دارند متعصب، بومیگرا و ترسو هستند. در طرف دیگر کسانی قرار دارند که می خواهند حزب را به یک حزب آرمانگرا و احترام به دیگران تغییر دهند مثلا سیاستهای مهاجرتی اصلاح کنند و مهاجران را به رسمیت بشناسند که برنده قلبها و اذهان با تمدن و ارتباطات آغاز می شود.
او گفت: بعضی از مردم فکر میکنند که باید بلندترین و خشمگینترین صدا را داشته باشی تا نسبت به دیگران متفاوت باشی در حالی که لازم است که گاهی اوقات لحن صدا را پایینتر بیاوری. وقتی آرامتر صحبت میکنی صدای طرف مقابل را میشنوی و این چیزی است که دنیا را متفاوت میکند.
هیلی در ان.بی.سی اعلام کرد که شخص مورد نظر او ترامپ بوده است. در طول بحث پنجشنبه شب، او ادعا کرد که خوشحال است که با عصبانیت آمده است. او به حاضران اطمینان داد که او و هیلی که در میان جمعیت میدرخشیدند ، دوستان خوبی هستند.
این خیلی خوب است اما آنچه واضح است این است که هیلی به احتمال قوی نامزد معاونت ریاست جمهوری میشود و به اتحاد و حمایت ترامپ نیازی ندارد و میخواهد نوع جدیدی از حزب جمهوریخواه ایجاد کند که نوعی منطقی از این حزب هست. به عبارت دیگر او پشتیبانی خود را از مارکو روبیو، کریس کریستی، جان کاسیش و جب بوش نشان داد.
اما چه شده است؟ چه چیزی را او میداند که ما نمیدانیم؟ به نظر میرسد در این برهه زمانی او معقولترین نامزد را مارکو روبیو میداند و خیلیها ادعا میکنند که او در حال سرمایهگذاری روی روبیو است.
من، هیلی را چندین سال است که میشناسم. او اشتباهی نمیکند و هر کاری را اتفاقی انجام نمیدهد. او تجربیات خود را در رابطه با کنار آمدن با 9 قتل انسانهای آمریکایی آفریقایی در کلیسای چارلستون عنوان کرد و قصد دارد که پرچم جنگی کنفدراسیون را از زمین مجالس ایالتی حذف کند.
آخرین تصمیم او یک خطر سیاسی محاسبه شده است و سخنرانی او یک قمار بود که عنوان کرد که حقیقت در انتها پیروز میشود. این حقیقت شامل درسهای پس از تیراندازی در کارولینای جنوبی میشود ، زمانی که مردم دولت یکدیگر را با عشق و فداکاری در آغوش میگیرند و هرچه را که دارند با یکدیگر به اشتراک میگذارند که این بالاترین هدف از وحدت، بخشش و آشتی نژادی است.
هیلی در پایان گفت: اگر ما به عنوان دولت میتوانیم این کار را انجام دهیم پس به عنوان ملت هم میتوانیم. این هدف ارزشمندی برای ما است و مجادله، هدف ارزشمند مخالفانمان است.
ترجمه و تلخیص: الهیار الهی
301302