روزنامه" الحیات عربستان" در یادداشتی به سکوت کشورهای عربی در قبال آنچه در سوریه در جریان است ،اشاره می کند . این روزنامه در سرمقاله ای به قلم "خالد الدخیل " و با عنوان" موضع کشورهای عربی در قبال سوریه" می نویسد:" چرا کشورهای عربی در قبال جنایت های جنگی و مهاجرت دادن مردم سوریه و آنچه که در این کشور در جریان است، سکوت پیشه کرده اند؟ موضع کشورهای عربی در قبال دخالت بیگانگان کاملا آشکار است و اختلافات قومی و طایفه ای در میان خودشان را برای دخالت کشورهای بیگانه در کشورهای عربی توجیه می کنند. مرحله ای که کشورهای عربی در آن به سر می برند شبیه به مرحله استعمار است. این درحالی است که موضع جامعه بین المللی در قبال آنچه در سوریه در جریان است تعجب برانگیز نیست بلکه این موضع کشورهای عربی و سکوت آنان شگفت آور است.به نظر می رسد کشورهای عربی در قبال فرقه گرایی و دخالت بیگانگان ناتوان است اما این سوال وجود دارد که چرا تا قبل از حمله آمریکا به عراق و شروع بهار عربی مخصوصا در سوریه مساله طایفه گری وجود نداشت؟ باید به این نکته توجه کرد که آمریکا یا روسیه مسئول طایفه گری نیستند بلکه این احتمال وجود دارد که یکی یا هر دوی آنها از مساله طایفه گرایی و نتایج حاصل از آن در جهت اهداف خودشان بهره برداری نمایند اما عناصر شکل گیری درگیری های طایفه ای و انفجارهای ناشی از آن در سوریه، منطقه ای و داخلی است و در همین راستا آمریکا از شبه نظامیان در سوریه و عراق استفاده می کند".
روزنامه" الدستور اردن" به دیدار پادشاه این کشور از هند می پردازد . در مطلبی که به قلم" إبراهیم بدران" و با عنوان" دیدار پادشاه از هند به نقطه شروع روابط میان دو کشور اشاره دارد؟" نوشته شده، نویسنده در اهمیت این کشور می آورد: "هند از لحاظ دموکراسی بزرگترین کشور در جهان به حساب می آید و جمعیت آن به یک میلیارد و سیصد و بیست میلیون نفر می رسد به گونه ای که تا ده سال آینده جمعیت آن با جمعیت چین برابر می شود و به یکی از بزرگ ترین کشورهای دارای نسل جوان تبدیل می گردد اما سوال این است که چگونه هند از کشوری که با فقر و دریافت کمک های مالی دست و پنجه نرم می کرده است، به هفتمین اقتصاد جهان تبدیل شد؟ در حالی که در این کشور جز فقر و گرسنگی و عقب ماندگی چیزی وجود نداشت و انتظار هم می رود که تا سی سال دیگر به دومین اقتصاد جهان بعد از چین تبدیل شود". " ابراهیم بدران" سپس به این نکته اشاره می کند که این سوال درباره هند در اردن وجود دارد که این کشور چگونه توانست از فقر و تنگنا خارج شود؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که عواملی در خروج هند از این وضعیت دخالت داشته و اردن هم می تواند از این تجربه استفاده نماید که به اختصار عبارتند از: ساختن اقتصاد براساس اعتماد به توانایی های داخلی ، فروتنی و تواضع دولت در خدمت به مردم، صرفه جویی در هزینه، تمرکز زدایی برای توسعه کشور، تولید محلی و داخلی همه کالاها و خدمات".
دیدار محمد بن سلمان پادشاه عربستان از مصر مورد توجه واهتمام رسانه های این کشور قرار گرفته است در این میان روزنامه "الوطن مصر "یادداشتی به قلم "عماد الدین أدیب" و با عنوان "دوست مصر، محمد بن سلمان "به رشته تحریر در آورده است و در آن اهمیت این دیدار را دلایل مختلفی دانسته و آن را مورد ارزیابی قرار داده است. وی در این یادداشت دلایل زیر را در اهمیت این سفر و ضرورت نزدیکی دو کشور ذکر می کند:
- ماهیت حضور نیروهای غیرعرب که سعی می کنند منطقه ای جدید براساس خواسته های خودشان بنا کنند.
- بدترشدن اوضاع در یمن و سوریه
- سردرگمی در سیاست های بین المللی از روسیه تا آمریکا و از اتحادیه اروپا تا ناتو
- تداوم سیاست های حمایت از تروریسم در منطقه
- اهمیت نقش مصر به لحاظ نظامی در منطقه سینا و حضور بیش از پنجاه و چهار هزار نیروی نظامی مصری در این منطقه
- جنگ در یمن و ورود هم پیمانی عربی به مرحله ای حساس که این احتمال وجود دارد تا یمن را به دو قسم شمالی و جنوبی تقسیم نماید.
در مقاله خلیل علی حیدر" که با عنوان "فرزندان البغدای در الرقه و الموصل " نوشته شده، آمده است :" محمد در پادگان های آموزشی داعش روش برخورد با کفار ، شکنجه آنان، ضرورت انتقام و کیفیت این انتقام که به طور گسترده و از طریق نمایش فیلم ها بوده است را یاد می گرفت. برخی از شاهدان عینی گزارش داده اند که داعش هم اکنون نیز در دو منطقه الرقه و الموصل از کودکان برای اهدافشان بهره برداری می کنند و به آنان آموزش می دهند".