هنرمندی که از علوم سیاسی به سفالگری رسید

فرشته یزدی می گوید: از بچگی گل بازی را دوست داشتم اما تصور نمی کردم که روزی به صورت حرفه ای سفال گری کنم تا اینکه در کنار کار ویراستاری برای مجله جوان در کلاس های آموزش سفال شرکت کردم و فهمیدم پس از سال ها تحصیل گمشده من  سفال گری است

ایسکانیوز-زهره حاجیان: اگر بگوییم همه ما از کودکی به بازی با خاک و گل علاقمند بودیم پر بیراه نگفته ایم و هر کدام از ما با مرور خاطره هایمان به روزهایی می رسیم که با مخلوط خاک و آب اشکال و ظروف کوچک گاب درست کرده ایم اما اگر بشنوید که یکی از هنرمندان محله تولید دارو با داشتن مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی به دنبال کارهای هنری رفته و به صورت حرفه ای در رشته سفال گری کارمی کند و آموزش می دهد تعجب نمی کنید؟ "فرشته یزدی" ویراستارمجله جوان چند سالی است دنبال کار دلش رفته و به زعم خودش با سفال گری زلفی گره زده و دیوانگی ها می کند.
گمشده م کار با گل و سفالگری بود
کارگاه اش کوچک است و جمع و جور اما کارهای بزرگی از همین جا به نمایشگاه های تخصصی و حرفه ای راه پیدا کرده و به نمایش در آمده است.
برای پیدا کردن کارگاه سفال "فرشته یزدی" کافی است در محله تولید دارو و خیابان شهید قناعت سراغ دختری را بگیری که در کنار آموزش سفال گری در سراهای محله و فرهنگسراها صبح تا شب اش با گل و چرخ و زدن طرح و کوره می گذراند و این کار باعشق انجام می دهد و وقتی از او می پرسم که چه اتفاقی می افتد که فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی دست از کار دراین حوزه می کشد و می نشیند پشت چرخ و کار سفال گری می کند؟ می گوید: راستش حال دلم خوب نبود و همیشه حس می کردم که یک چیزی کم دارم و افتادم دنبال گمشده ام و آن را در کار با گل و سفال پیدا کردم .
فرشته یزدی می گوید: از بچگی گل بازی را دوست داشتم اما تصور نمی کردم که روزی به صورت حرفه ای سفال گری کنم تا اینکه در کنار کار ویراستاری برای مجله جوان در کلاس های آموزش سفال شرکت کردم و فهمیدم پس از سال ها تحصیل گمشده من سفال گری است و دردوره های تکمیلی چرخ کاری و نقش برجسته و نما کاری روی سفال شرکت کردم و مدرک گرفتم و سپس در دانشکده صنایع دستی وابسته به سازمان میراث فرهنگی در رشته سفال و سرامیک درس خواندم و کاردانی این رشته را گرفتم و در حال حاضر در کنار تحصیل در مقاطع بالاتر آموزش هم می دهم .
یزدی در نمایشگاه های گروهی زیادی مانند نگارخانه "آثار" در خیابان فخر رازی و ورک شاپ های مختلف در برج میلاد و باغ موزه قصر و باب همایون و حتی در شهرهای عسلویه و نمک آبرود و کیش شرکت کرده است .

او در این مورد می گوید: در مناسبت های مختلف سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی و شهرداری به دلیل داشتن کارت صنعتگری غرفه هایی در اختیارمان می گذارد و ما با چرخ سفال گری در آنجا شرکت می کنیم که با استقبال فراوان مردم روبرو می شود و کودکان و نوجوانان و جوانان و حتی بزرگسالان در مورد کار سفال گری بسیار سوال می کنند .


پخت بیسکوییت!
مراحل تهیه یک کار سفال شامل چند مرحله است :کار با خشت زنی شروع می شود و گل را روی میز کارپهن کرده و با وردنه صاف می کنند و طرح ها را بسته به اندازه مورد نظر( 5 در 5 یا 20 در 20 و...) تهیه می کنیم.
این هنرمند می گوید: مرحله دوم پخت بیسکوییت است (مرحله اول پخت گل را پخت بیسکوییت می گویند) و پس از اینکه از کوره در آمد مرحله لعاب زنی است و دوباره باید به کوره برود و برای تهیه قاب عکس و تابلو و.. استفاده شود.
او در پاسخ به این سوال که آیا از در آمد حاصل از کار سفال گری راضی هستی ؟می گوید: جواب این سوال بستگی به توقعی است که هر کسی از زندگی دارد و برای من که توقع زیادی از زندگی ندارم کافی است شاید به این دلیل است که هنوز مجردم و کنار خانواده زندگی می کنم اما همین که فکر می کنم کاری که عاشق اش هستم را با دل و جان انجام می دهم راضی هستم و خدا را شکر می کنم.
در کارگاه نباید پنکه یا کولر روشن باشد
هوای کارگاه گرم است و او مجبور است در گرما کار کند: برای کار با گل و سفال گری نباید پنکه یا کولر داشته باشیم چرا که باد باعث خشک شدن سریع قالب ها می شود در صورتی که گل باید به مرور و آرام آرام رطوبتش را از دست بدهد در کنار این چون طبع گل سرد است کسانی که بیشتر با آن کار می کنند دچار دست درد و استخوان درد می شوند اما به اعتقاد من این کار دیوانگی می خواهد و اگر شیدا و دیوانه این کار نباشید نمی توانید موفق باشید.
گل را از کجا می آورید؟
آیا با هر خاکی می توان کار کرد ؟ فرشته در پاسخ به این سوال می گوید: البته که نه ! سفال گری خاک مخصوص و مرغوب می خواهد و بهترین خاک را شهر لاله جین در استان همدان دارد و ما برای کار گل آماده را از لاله جین می خریم .

او ادامه می دهد: برای سفالگری باید از گل هایی که " لویی" داشته باشد باید استفاده کرد و لویی نوعی گیاه خودرو است که با مخلوط کردنش با خاک حالت چسبندگی به گل می دهد و در قدیم هم از این نوع گل که با پشم بز مخلوط می شد برای ساخت دیواره های تنور استفاده می کردند.
گل های( لویی دار) 15 کیلویی آماده را از لاله جین به تهران می آورند و در مغازه هایی در تهران در محله های افسریه ، خیابان شریعتی و چهار راه قصر فروخته می شود.
این هنرمند می گوید: گل ها را کیلویی 500 تومان می خریم و علاوه بر لاله جین از شهرهای کاشان و تبریز هم گل تولید می شود اما بهترینش همان گلی است که در لاله جین "پایتخت سفال ایران" تولید می شود .
فرشته می گوید: همین دو هفته پیش سفال لاله جین ثبت جهانی شد و وقتی ازاهالی لاله جین پرسیدم که از این اتفاق خوشحال هستید؟ گفتند حالا که فرجی شده خدا کند پای توریست ها به لاله جین باز شود و کار سفال گری رونق پیدا کند اما تا زمانی که بازار در اختیار چین است نمی توان امیدوار بود.
کمتر پیش می آید که کسی درهمه شاخه های سفالگری حرفه ای باشد
مهدی سیری همکار فرشته یزدی معتقد است با وجود سفال هایی که از چین وارد می شود باید برای کارهای تولید داخل بازاریابی گسترده ای کرد و اگر کالاهای کشور چین نبود مشکلات حل می شد.
او می گوید: در زمان دولت نهم و دهم به سفال گران وام های زیادی داده شد و آنها متاسفانه به جای تولید کارهای هنری، کاسه های دستشویی تولید کردند چرا که سود بیشتری داشت.
او با اشاره به شاخه های مختلف سفال گری می گوید: سفال گری شامل نقش برجسته ،چرخ کاری ،مشبک کاری و مینا کاری است و کمتر پیش می آید که کسی درهمه شاخه های آن حرفه ای باشد یکی ممکن است درنقش برجسته مهارت زیادی داشته باشد دیگری در چرخ کاری و یکی در مینا کاری و فرشته یزدی در چرخ کاری حرفه ای است.
فرشته می گوید: در کار سفال گری معمولا افراد به دلایل مختلف به صورت گروهی کار نمی کنند که مهمترین دلیلش قبول نداشتن کار یکدیگر است.
او در تعریف کار سفالگری می گوید: فقط یک جماعت با خصوصیات عجیب و غریب و با درصد زیادی از شیدایی و دیوانگی می توانند ساعت ها با گل کار کنند و خسته نشوند و این کار نیاز به پشتکار زیاد و عشق و علاقه به این هنرزیبا دارد.

502502

کد خبر: 679242

وب گردی

وب گردی