به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری ایسکانیوز؛ پیشکسوت فوتبال ایران با مقایسه وضعیت فوتبال در بین نسل قبل و نسل کنونی اظهار داشت: یکی از شباهت‌های فوتبال قدیم و حالا این است که استعدادهای خوبی بین بازیکنان وجود دارد و همه تلاشگر هستند. البته این اصل هم وجود دارد که همه مستعدها به قله نمی‌رسند بلکه این تلاشگرها هستند که به قله می رسند. در آن زمان گسترش فوتبال به این اندازه نبود و امکانات کمتری در دسترس بود. اما یکی از مهم ترین تفاوت ها این است که در زمان ما فوتبال فقط فضای ورزش بود و فضای اقتصادی برای این حرفه متصور نبود که یکی از فاکتورهای اصلی هم همین بود. نمی توانستیم به پدر و برادر بزرگ ترمان بگوییم فوتبال می رویم چون باید کمک خرج خانواده می شدیم. در آن زمان حتی پا برهنه یا با یک کتانی معمولی بازی می کردیم.

عبدی در پایان گفت: از سال ۶۲ تا سال ۷۱ فقط هزار تومان گرفته بودم و نیاز به یک منبع مالی داشتم تا بتوانم خرج خودم را در بیاورم. تحصیل در دانشگاه و کار و فوتبال به صورت همزمان همه وقتم را گرفته بود. اوایل دانشگاه آزاد رشته کامپیوتر می‌خواندم اما بعد آن را رها کردم و به دانشگاه تهران رفتم و در رشته تربیت بدنی تحصیل کردم بعد هم دوتا مستر از خارج گرفتم.

انتهای پیام/