به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، آموزش مجازی در کنار خوبیهایی که میتواند داشته باشد، قطعا دارای معایب و مضراتی هم هست. به ویژه برای نو دانشجویان که شور و شوق ورود به فضای جدیدی مانند دانشگاه را مدارند اما در شرایط فعلی به دلیل تعطیلی دانشگاهها نمیتوانند با فضای دانشگاه ارتباط داشته باشند. به گفته برخی کارشناسان حوزه آموزش عالی، خلاء ارتباط با فضای دانشگاه برای نو دانشجویان میتواند در طولاتی مدت، مشکلات رفتاری و روانشناختی به همراه داشته باشد.
در همین ارتباط، الهه میرآخورلی متخصص روانشناسی بالینی و استاد دانشگاه در گفتوگو با ایسکانیوز، درباره راهکارهای پر کردن کردن خلاء نداشتن ارتباط نو دانشجویان با فضای دانشگاه اظهارکرد: همانطور که میدانید مهمترین موضوع در زمینه روابط فردی، ارتباط رو در رو و چشمی است که این امکان در فضای مجازی وجود ندارد. به همین دلیل بسیاری از آموزشها و حتی روابط عاطفی بین استاد و دانشجو و ارتباط دانشجویان با یک دیگر، در آموزش مجازی وجود نخواهد داشت.
وی افزود: در آموزش غیرحضوری، ارتباط دانشجویان با یک دیگر به حداقل میزان ممکن میرسد و ارتباط دانشجویان با استاد بسیار محدود و صرفا در حد آموزش است. این موضوعات سبب میشود جذابیت دانشگاه برای نو دانشجویان کاهش پیدا کند و احتمال اینکه از درس و ادامه خسته شوند، وجود دارد. در این شرایط این امکان وجود دارد که برخی از دانشجویان اقدام به ترک تحصیل کنند و اثر بخشی آموزش را به حداقل میرسد.
میرآخورلی ادامه داد: اگر در فرآیند آموزش مجازی، امکان آموزش تصویری نیز فراهم شود، میتواند کمک بسیاری زیادی به ایجاد ارتباط بین دانشجویان و استادان بکند. البته امکان این موضوع در تمامی شرایط وجود ندارد اما استادان میتوانند برخی جلسات مجازی را به صورت تصویری برگزار کنند تا ارتباط عاطفی و کلامی بین دانشجویان و استادان برقرار شود.
این متخصص روانشناسی بالینی تصریح کرد: راهکار بعدی که برای برطرف سازی خلاء نبود ارتباط با فضای دانشگاه پیشنهاد میشود این است که استادان روزهایی را برای دیدار حضوری با دانشجویان در فضایی بهداشتی در نظر بگیرند. این دیدار میتواند با رعایت پروتکلهای بهداشتی و تعداد محدودی از دانشجویان انجام شود تا قبل از شروع آموزش، ارتباط عاطفی بین نودانشجویان و استاد شکل بگیرد.
وی با اشاره به نقش خانواده در شکلگیری محیط متناسب با فضای آموزشی در خانه، گفت: نقش خانواده در این حوزه از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا باید محیطی را در خانه فراهم کنند که دانشجو حس کند در محیط کلاس قرار دارد و هیچگونه مزاحمتی برای دانشجو ایجاد شود. درواقع شرایط باید در زمان حضور در کلاس مجازی، کاملا آموزشی باشد و والدین باید برای فضای آموزشی دانشجویان احترام قائل شوند.
میرآخورلی تاکید کرد: والدین باید فرض کنند دانشجویان در زمان کلاس آنلاین، در محیط خانه حضور ندارند و شرایط آموزشی حاکم بر دانشگاهها را در محیط منزل فراهم کنند تا علاوه بر احترام به محیط آموزشی دانشجویان، بتوانند راحت تر در کنار امور مرتبط با دروس دانشگاه قرار بگیرند.
این متخصص روانشناسی بالینی با اشاره به مصادیق محیط آموزشی مناسب در منزل، یادآور شد: البته نباید انتظار داشته باشیم که تمامی منازل، اتاق یا فضایی جداگانه و مشخصی برای آموزش مجازی دانشجویان داشته باشند؛ اما به هرحال اگر بخشی از منزل چندساعتی برای آموزش مجازی در اختیار دانشجویان قرار بگیرد، میتواند اثرات بسیار مثبتی در فرآیند آموزش داشته باشد. ترجیحا این فضا باید از جایی مانند اتاق پذیرایی دورتر باشد تا سر و صدای تلویزیون و اعضای خانواده کمتر احساس شود.
انتهای پیام/
نظر شما