به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران(ایسکانیوز)،‌ عبدالحسین خسروپناه در وبینار بزرگداشت ابعاد شخصیتی، سیره آموزشی و تربیتی آیت‌الله مصباح یزدی گفت: اولین ویژگی مهم ایشان عقلانیت بود و اینکه اعتقاد داشت هر رفتاری باید مبتنی بر یک حجت عقلی باشد.

وی با اشاره به اینکه آیت‌الله مصباح یزدی برای مسائل ساده هم حجت عقلانی داشت، ادامه داد: وقتی از آیت‌الله مصباح یزدی سؤال کردند که شما نوه‌های خود را خیلی دوست دارید و ابراز محبت زیادی به آن‌ها می‌کنید، در جواب گفت که من نسبت به همه کودکان ابراز محبت می‌کنم، چون کودکان از عصمت برخوردار هستند و فطرت توحیدی سالمی دارند و نزدیک به خدا هستند. بنابراین ابراز محبت به کودک وسیله‌ای برای نزدیکی به خدا است.

خسروپناه افزود: آیت‌الله مصباح قدرت تحلیلی فوق‌العاده‌ای داشت و در مباحث فلسفه فیلسوف بود و صرفاً فلسفه دان نبود. ایشان نوآوری‌های فلسفی داشت که منشأ آن عقلانیت بود.

وی تأکید کرد: ویژگی دیگر آیت‌الله مصباح این بود که اعمال و رفتارش مبتنی بر حجت شرعی بود و به دانشجویان نیز این مسئله را توصیه می‌کرد و می‌گفت بعد از دریافت حجت شرعی با کسی تعارف نداشته باشید. ذره‌ای هوای نفس در آیت‌الله مصباح نبود و پشتوانه کنش‌ها و سخنانش حجت شرعی بود.

معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگی‌های آیت‌الله مصباح دوری از محافظه‌کاری و قاطعیت بود. خیلی از حزب‌اللهی‌های مدعی، وقتی در برابر بینش و کنش باطل قرار می‌گیرند و چیزی نمی‌گویند و اما ایشان قاطعیت داشت.

وی ادامه داد: برخی حزب الهی‌ها قاطعیت دارند و اما بدون پشتوانه شرعی و حجت عقلی حرف می‌زنند و به جبهه انقلاب آسیب می‌زنند اما آیت‌الله مصباح پشتوانه قاطعیتش حجت عقلی و شرعی بود.

خسروپناه گفت: آیت‌الله مصباح در زمینه پاسخ به شبهات دینی بسیار دغدغه مند بود و تأکید می‌کرد اگر شبهات را بفهمیم و به دلیل محافظه‌کاری پاسخ ندهیم شرک است.

معاون علوم انسانی و هنر با اشاره به جامعیت در معقول و منقول به‌عنوان دیگر ویژگی اخلاقی آیت‌الله مصباح یزدی اظهار کرد: ایشان فقیه، مفسر، حدیث‌شناس و فیلسوف بود و در همه علوم مجتهد و صاحب‌نظر بود.

وی افزود: اخلاق و تواضع از ویژگی‌های مهم اخلاقی این عالم فرزانه بود و حتی وقتی نقد مخالفین را می‌کرد عقلانی و همراه با تواضع سخن می‌گفت.

خسروپناه گفت: آیت‌الله مصباح یزدی دغدغه عینی سازی دین داشت و دغدغه این را داشت که دین صرفاً در کتاب‌ها نماند و عینی سازی دین در علوم انسانی و همچنین عینی سازی دین در سیاست از مسائل موردتوجه ایشان بود.

انتهای پیام/