به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)- امیر کریمی (کارشناس و تحلیلگر فوتبال)؛ سومین برد پیاپی پرسپولیس. به نظر می‌رسد حالا این تیم کم کم از فشار روانی باخت در فینال آسیا در حال خارج شدن هست و رفتن بازیکنان تاثیرگذارش را به فراموشی سپرده، البته که در این مجال کم آسیب هم ندید و تاوان داده. پرسپولیس حالا شبیه به قبل بازی می‌کند. مالکیت بالا، بازی‌های ترکیبی کنار زمین، حرکت های عمقی و جابجایی های متعدد خط هافبک و البته استفاده از ضربات ایستگاهی.
در این راستا بازگشت به چینش اصلی، آزاد شدن نعمتی به دلیل حضور شیری در زمین و بازگشت بازیکنان به پستهای تخصصی را هم می‌توان از دلایل آن شمرد.

نقطه عطف
نقطه عطف پرسپولیس کالدرون در تنها نیم فصل سرمربیگریش در پرسپولیس باخت به نفت مسجد سلیمان بود و بعد از آن اوج گیری این تیم. حالا پرسپولیس امسال با مدل صد درصدی گل محمدی بعد از باخت آلمینیوم موتور تیمی خود را روشن کرده و به سمت قهرمانی نیم فصل پیش می‌رود، البته باید به نتایج دیگر تیم‌های صدرنشین هم توجه کرد.

توفیق اجباری
مصدومیت کنعانی زاده و ترکیب ناهمگون احسان حسینی و شیری در بازی با آلمینیوم اراک، کادرفنی پرسپولیس را مجبور کرد که از ترکیب کامیابی نیا و سید جلال در قلب دفاع بازی بگیرد. این یعنی بازگشت به سیستم ۲۴۴ که چند سال اخیر پرسپولیس بی اندازه به آن خو گرفته. و مهم تر از آن با یک خط عقب رفتن کامیابی نیا حالا نورالهی هم در پست اصلی خود بازی می کند تا کارسازتر از همیشه نشان دهد. این یعنی خداحافظی پرسپولیس با آن سبک بازی که شامل تلفیق و ترکیب عبدی و نورالهی و حرکت در عمق  یکدیگر بود، تا بتوانند خلا نبودن بشار را در آن جلو پر کنند که اتفاقا برای این تیم  بسیار نامانوس بود و باعث فشار بار روانی بسیاری هم به تیم هم به امثال نورالهی و عبدی می‌شد.

بردهای اقتصادی
این اختلاف یک گل باز هم کار دست پرسپولیس خواهد داد. زدن تیر خلاص به تیم حریف حالا معضل جدید پرسپولیس هست که با تغییر مهاجم در این بضاعت نفرات پرسپولیس هنوز رفع نشده، اشکالی که مثلا در دربی بالاخره خود را نشان داد. از دست دادن این تعداد از موقعیت در بازی‌هایی که حساسیتی همچون دربی و امثال آن ندارد شاید مشکلی ایجاد نکند اما اگر ترمیم نشود در آینده ضربات جبران ناپذیری را به این تیم وارد کند.

حفظ بازی
پرسپولیس بازی به بازی شرایط فنی بهتری پیدا می‌کند، مالکیت منظم توپ بخصوص در زمین حریف، ایجاد موقعیت و از این دست موارد اما باید به این نکته توجه داشت که همچنان در پاره ای از دقایق بازی را از دست می‌دهد، شاید احیانا این تاثیر روانی همان گل نزدن های اشاره شده در بالا باشد، اما مسئله اینجاست که احیانا اگر تیم با شخصیت تر لیگ برتری جلوی پرسپولیس بود این مشکل خیلی جدی تر خودش را نشان می داد. حالا فکر کنید ضربه آخر بازیکن مس که رادو مهار کرد و داور سوت پایان را کشید اگر در دستان رادو جای نمی‌گرفت الان چه شرایطی بر این تیم مستولی بود. هنوز رگه‌هایی از ضعف دفاع تیمی در پرسپولیس در دقایقی دیده می‌شود.

مس رفسنجان
علی رغم سال اولی بودن لیگ برتر جزو آن تیم‌هایی هست که قابل احترام هست. محمد ربیعی مربی که خوب توانسته تیم خود را جمع و جور کند و تا اینجای کار فقط دو باخت خارج از خانه داشته آن هم در مقابل سرخابی‌های پایتخت. انتظار از مس شاید محدود به ماندن در لیگ باشد اما ظاهرا این فصل حداقل لقمه دندان گیری برای خیلی از تیم‌ها بوده و خواهد بود.

انتهای پیام/