به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، امیر کریمی(کارشناس فوتبال)؛ پرسپولیس بعد از سه ماه باخت. باختی با طعم توام تلخ و شیرین. تلخ برای اینکه به هر حال  نفس باختن تلخ هست و این باخت بازی بعدی تیم را تا حدودی حساس کرد. شیرین از این جهت قطعا کادر فنی در شرایط سنگین تر از گوا تیم خود را تست کرد، با چینش جدید دو فوروارد تخصصی و تجربه خوبی بدست آورد. فراموش نکنید پرسپولیس حالا بیشتر دارد این دو بازی را برای لیگ تجربه می کند. البته که به قول گل محمدی پرسولیس امروز بد بود و گردش توپ مناسبی بخصوص در نیمه اول نداشت.

تنبلی تاکتیکی

نکته اول اینکه در حال حاضر سندروم تنبلی تاکتیکی به معنای واقعی در پرسپولیس دیده نمی شود، اما وابستگی زیاد به بازیکنی چون مهدی ترابی می تواند کار را در بعضی بازی ها سخت کند، بازی هایی از جنس بازی با الوحده. نه تنها پرسپولیس، استقلال هم به مهدی قائدی بیشتر از حد در حال متکی شدن هست. این وابستگی به چنین بازیکنانی یعنی تنبلی تاکتیکی در تیم ها، هر چند هنوز بطور واقعی مبتلا نشده اند اما این هشدار برای کادر فنی دو تیم هست.

ترکیب اولیه

قبل از بازی دو نگاه در مورد ترکیب بود، اول اینکه گل محمدی به همان تک مهاجم کلاسیک بر می گردد و تجربه حداقل در ماههای اخیر را ادامه می دهد. نگاه دوم کادر فنی به دنبال تغییر فضا و ایجاد ترکیب همگون برای بازی بازیکنان مورد نظر هست.فراموش نکنیم اگر آقایی کرونا نمی گرفت، شاید به جای پهلوان امیری بازی می کرد و اصلا شاید رویکرد دو مهاجم تخصصی شرایط ایجاد شدن نداشت. بنابراین بعد از دو تجربه، آزمون و خطا در دوبازی نسبتا آسان تر در مقابل گوآ، حالا شرایط یک آزمون و خطا جدی تر برای این ترکیب ایجاد شد.

پاس آخر

مقوله ای هست در فوتبال به نام پاس آخر که منجر به گل می شود،  هر چقدر ما تیکی تاکا در پشت باکس حریف بزنیم نیاز به پاس آخر سالم داریم. بازیکنان پرسپولیس کلمه پاس آخر سالم را باید مشق کنند تا برایشان جا بیفتد که در لحظه نهایی اولا عجله نکنند، دوما سالم پاس را ارسال کنند، بخصوص مهدی شیری بزرگوار.

دفاع چپ

تکرار مکررات هست اینکه بگوییم امیری واقعا در دراز مدت توانایی دفاع چپ بازی کردن را ندارد، گل الوحده و اشتباهات جبهه چپ دفاعی را قبل از گل ببینید به این موضوع همچنان پی می برید.

دفاع راست

پرسپولیس دفاع چپ ندارد، اتفاقا دفاع راست هم ندارد، در بهترین حالت سیامک نعمتی در این پست بازی می کند که  بالانس رو به جلو و دفاعی بالایی ندارد ، اما همین داشته پرسپولیس هم در افت هست و یکی از وظایف کادر فنی احیا کردن اوست، در مورد مهدی شیری هم حرفها تکراری هست.

سه تعویض

ابتدای نیمه دوم و سه تعویض. این نشان از عدم رضایت کادر فنی هست. پرسپولیس مدتهاست بازی بدون نورالهی را تجربه نکرده،در بردها و باخت ها او پایه ثابت این تیم هست، از طرفی عالیشاه هم در حال حاضر احیا شده و تاثیرگذار بوده و بردهای پرسپولیس نقش بسزایی داشته، به نظر می رسد پرسپولیس  مهدی شیری هم تنها بضاعت برای جایگزینی نعمتی هست.برای تغییر نتیجه احتیاج به این تغییرات بود ولی به نتیجه ختم نشد، هرچند این پرسپولیس چه با ترکیب ثابت چه با این تغییرات انصافا زهرآگین نبود.

گل اول

سومین بازی که پرسپولیس گل اول را دریافت کرد در یک دوره فشرده بازی ها، با این تفاوت که کامبکی در راه نبوده. از بعد روانی نباید این عادت شود و این همان نکته ای هست که بارها گفته ایم، پرسپولیس سختگیری حتی چند ماه قبل را در فاز دفاعی ندارد.

تیر آخر

وقتی به نظر می رسد گل محمدی تیر آخر در چنته را با تعویض سیدجلال و آوردن عبدی انداخت، اما چه فایده که عبدی انگار نه انگار، دو گل در دربی زده، نیم‌نهایی ، فینال آسیا را هم با گل زده تجربه کرده. اما ظاهرا گل زدن برای او تبدیل به کابوس شده، ضمن اینکه به نظر می رسد از بعد روانی دچار تحلیل و استرس هم هست این مهدی عبدی.

توان بدنی

شُش های بازیکنان پرسپولیس در این بازی در یک ربع آخر کم کم به نفس نفس زدن افتاد. شرایط هوای هند، بازی های فشرده از یک طرف، از طرفی یک نیمه کامل بازی تهاجمی کردن و خیمه زدن روی دروازه حریف ودر عین حال به نتیجه نرسیدن،  تیم را کلافه می کند، به ده دقیقه آخر و پاس های اشتباه دقت کنید.

شادی از ته دل

به حلقه شادی الوحده بعد از برد دقت کنید، باورشان به پیروزی در این بازی حداقل بود که جامه عمل پوشیده شد. حالا می‌توان به قدرت پرسپولیس پی برد، پرسپولیس باید باز هم حتی با بردها و آمارهای بهتر شخصیت خود را در آسیا بهبود ببخشد.

انتهای پیام/