به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، علیرضا بابک؛ پدرخوانده همیشه نقش اول این لحظه‌های غم انگیز است.
پرز اگر چه یک تاجر موفق است اما بویی از احساسات فوتبالی نبرده است.
برایش مهم نیست هواداران یک بازیکن را تا چه اندازه‌ای دوست دارند و او فقط به فکر عدم زیان مالی باشگاه است.
حالا چند روزی است که سرخیو راموس هم به لیست بلند بالای پرز اضافه شده است.
هیرو، گوتی، رائول، کاسیاس، رونالدو و حالا راموس همگی با یک حسرت بزرگ مادرید را ترک کردند.
حسرت یک خداحافظی با شکوه!
پرز و دیگر اعضای هیئت مدیره مادرید به کاپیتان رئال بی احترامی کردند.
آن‌ها حاضر نشدند یک قرارداد دو ساله ارائه دهند و وقتی راموس تمام شرایط پرز را پذیرفت، او خبر از منقضی شدن آخرین پیشنهاد داد.
رئال بدون راموس درد و رنج بیشتری را تحمل خواهد کرد.
او یک تفاوت بزرگ با کاپیتان‌های پیشین مادرید داشت.
سرخیو منبع الهام بخشی تیم بود.
مهم نبود روی نیمکت باشد یا درون زمین!
او راه رسوخ به روح مادریدی‌ها را بلد بود.
حالا رهبر وایکینگ‌های مادرید مثل آخرین سکانس رگنار لاتبروک وداعی تلخ کرده است.
پرز شباهتی بی‌نقص به همان مارهایی دارد که رگنار را احاطه کرده بودند.
مردِ دسیما فراتر از یک مدافع و یک کاپیتان بود.
او نمادی کامل از شکوه و عظمت مادرید بود.
بزرگترین رهبران تاریخ روزی یک سرباز بوده‌اند..
اما برای آن که یک سرباز تبدیل به یک رهبر شود زمان زیادی لازم است!
روزهای سختی در انتظار مادریدی‌ها خواهد بود.
نظر شما