به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، حضور مؤثر دانشگاه در صنعت و جامعه یکی از اهداف عالی دانشگاه آزاد در سالهای اخیر بوده که برای تحقق این امر، برنامههای متنوعی ابلاغ و اجرایی شده است.
طرح پایش برای کمک به چالشهای کلان جامعه اجرایی شد تا پژوهشهای دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان یک دانشگاه حل مسأله متمرکز و اثرگذار باشد در ادامه هم برای کمک به اشتغال دانشجویان و آشتی دانشگاه و صنعت طرحی تحت عنوان پویش اجرایی شد تا دانشگاه همراستا با نیاز صنایع نیرو تربیت کند و دانشجو هم از ابتدای تحصیل در صنعت مشغول بهکار باشد.
اجرای هدفمند این طرحها همکاری و همراهی اعضای هیئت علمی به عنوان قوه عاقله دانشگاه را میطلبد چون اعضای هیئت علمی به عنوان متعهدین مراکز علمی، پشتوانه محکمی برای حضور فعال دانشگاه در صنعت و جامعه به شمار میروند.
درهمین راستا دانشگاه آزاد اسلامی با ابلاغ شیوهنامه جدیدی، همکاری اعضای هیئت علمی را در 2 گروه الف و ب تعییین کرده است طرحی که با هدف نقشآفرینی دانشگاه درکنار افزایش مزایای استادان، کمک زیادی به معیشت استاد و برندینگ دانشگاه خواهد کرد و با استقبال زیادی هم از سوی اعضای هیئت علمی مواجه شده است.
استقبال بیش از 90 درصدی اعضای هیئت علمی برای همکاری مستمر با دانشگاه در قالب طرح الف، گواهی بر رضایتمندی استادان دانشگاهی از شیوه همکاری جدید با دانشگاه است.
برای تبیین این موضوع و پاسخ به برخی شبهات اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی به سراغ احمد حیدری سخنگوی این دانشگاه رفتیم.
حیدری هدف اصلی از ابلاغ شیوهنامه همکاری جدید استاد و دانشگاه را کمک به معیشت استاد و حضور فعال اعضای هیئت علمی در صنعت و جامعه برشمرد.
به گفته سخنگوی دانشگاه آزاد اسلامی، بخشنامه جدید در راستای افزایش سطح کیفی آموزش، افزایش میزان رضایتمندی اعضای هیات علمی و ارائه خدمات بهتر به دانشجویان و به منظور افزایش 55 درصدی حق مرتبه علمی اساتیدی که ضمن رعایت ضوابط و مقررات دانشگاه، به میزان 32 ساعت در هفته با دانشگاه همکاری مؤثر دارند، صادر شده است.
حیدری توضیح داد: بر اساس مصوبه هیأت امنای دانشگاه، 25 درصد به حقوق کارمندان و اعضای هیأت علمی در سال 1400 اضافه میشود و اقلام حق مسکن و کمک هزینه اقلام مصرفی خواروبار به میزان 50 درصد برای کارمندان و اعضای هیأت علمی افزایش مییابد.
به گفته او باتوجه به اینکه بر اساس مفاد بخشنامه صادره شده، اعضای هیات علمی دانشگاه به جای ساعات موظف حضور میتوانند به انجام فعالیتهای پژوهشی بپردازند و صدور بخشنامه یاد شده بر میزان رشد کیفیت و کمیت تولید علم خواهد افزود و جایگاه پژوهش در سطح کشور و دانشگاه را ارتقا خواهد داد.
مشروح گفتوگوی ایسکانیوز با احمد حیدری، معاون پارلمانی و سخنگوی دانشگاه آزاد اسلامی را در زیر میخوانید.
برخی استادان هدف از شیوهنامه همکاری اعضای هیئت علمی با دانشگاه را درآمدزایی میدانند. این طرح چقدر برای دانشگاه درآمدزایی دارد و چگونه میتواند به نزدیکی صنعت و دانشگاه کمک کند؟
ارتباط اعضای هیئت علمی با صنعت، برای استاد و دانشگاه مؤثر است البته این تأثیرگذاری فقط به دلیل درآمدزایی نیست بلکه اثربخشی دانشگاه در صنعت و محیط اطراف به عنوان یک دانشگاه حل مسأله به رسالت دانشگاه کمک میکند و برای اعضای هیئت علمی هم امتیازهایی مانند ارتقای مرتبه علمی، شناخت نیازهای صنایع و تدریس همراه با مهارت به همراه دارد و دانشجو هم میتواند همگام با صنعت به رونق تولید کمک کند و اشتغال خود را تضمین کند.
هدف از فعالیت اساتید در صنعت فقط درآمدزایی نیست بلکه نقشآفرینی بهعنوان رسالت اصلی دانشگاه در این طرح درنظر گرفته شده است.
استادی که رسالت اصلی خود را تدریس و آموزش میداند چرا باید در حوزههای کارآفرینی، پژوهشی و فرهنگی فعالیت کند؟
استادان دانشگاهی در کنار تدریس و آموزش در حوزههای فرهنگی و پژوهشی هم میتوانند فعالیت داشته باشند و شیوه همکاری جدید دانشگاه با اعضای هیئت علمی، حوزه فعالیتهای اساتید را گسترده تر میکند اما بخشنامه محدودیتی برای اعضای هیئت علمی که به تدریس و معلمی عشق میورزند ایجاد نکرده و فعالیتهای پژوهشی، مشاورهای، فرهنگی و... به عنوان فعالیت کمکی و پیشنهادی جهت تکمیل ساعت موظفی اساتید مطرح میشود پس برای حضور استادان در صنعت، مراکز مشاوره و این قبیل فعالیتها هیچ اجباری نیست.
البته آیین نامههای جداگانهای از قبل وجود داشته که هیئت علمی موظف است برای ارتقا فعالیت پژوهشی داشته باشد و در آیین نامه رکود علمی از اساتید خواسته شده چندسالی یکبار حداقل یک پایه بگیرند و لازمه ارتقای مرتبه علمی اخذ حداقل امتیاز پژوهشی است اما این موضوع ارتباطی به ماهیت بخشنامه الف و ب ندارد و اساتیدی که بخواهند حداقل امتیاز پژوهشی را جهت جلوگیری از رکود علمی بگیرند، میتوانند فعالیت خود را روی تدریس و آموزش متمرکز کنند.
در شیوهنامه همکاری جدید اعضای هیئت علمی با دانشگاه؛ فعالیت پژوهشی، فناوری، فرهنگی و مشاورهای برای معادلسازی موظفی اساتیدی که علاقمند به نقشآفرینی در حوزههای دیگر هستند درنظر گرفته شده است و بخشنامه مجموعهای از فعالیتهایی که اعضای هیئت علمی برای نشاط و تأثیزگذاری نیاز دارند در اختیار آنها قرار داده است.
در سالهای گذشته برای فعالیتهای جانبی و برون دانشگاهی قانونی وجود نداشت و اساتید نمیدانستند با فعالیت در صنعت چقدر از موظفی آنها کم میشود و موظفی بعضی اساتید به دلیل فعالیت های برون دانشگاهی پر نمیشد اما در بخشنامه جاری جزئیات همکاری و موظفی اعضای هیئت علمی در 2 گروه الف و ب تدوین شده است.
اختیارات رؤسای واحدها درراستای تسهیلِ اجرای بخشنامه است
با توجه به اختیاراتی که در این بخشنامه به رؤسای واحد و استانها داده شده است؛ آیا احتمال اعمال نفوذ و برخوردهای سلیقهای رؤسای دانشگاه با اساتید وجود ندارد؟
خیر. اختیارات رؤسای دانشگاه در این بخشنامه محدود است و کمیتهای هم بر تصمیمات رؤسای استانها نظارت میکند. درواقع اختیار به رؤسا درراستای تسهیلِ اجرای بخشنامه و کمک به مشکلات احتمالی است و رئیس دانشگاه در انتخاب شیوه همکاری استاد هیچ دخالتی ندارد فقط بر حضور مستمر و اجرای صحیح بخشنامه نظارت میکند.
از طرفی تعیین فعالیتهای جانبی جهت معادلسازی ساعات موظفی برعهده رئیس واحد دانشگاهی است و پیش از تدوین طرح برون دانشگاهی عضو هیئت علمی موظف است در دانشگاه حضور داشته باشد و جزئیات طرح را با دانشگاه در میان بگذارد که تبیین این مصادیق به رؤسای واحد واگذار شده است اما نکته حائز اهمین اینجاست که اعضای هیئت علمی برای انتخاب شیوه همکاری با دانشگاه اختیار تام دارند و هیچ اجباری درکار نیست مگر اینکه شرایط و پیشنیازهای همکاری در گروه الف را نداشته باشند که برای اساتید بورسیه چنین اتفاقی افتاده و با مساعدت ریاست دانشگاه این مشکل هم درحال برطرف شدن است.
دانشگاه آزاد جهت کمک به معیشت اساتید و تکریم شأن و جایگاه آنها شیوهنامه جدیدی را ابلاغ کرده که با رضایت اکثریت اعضای هیئت علمی همراه است چون عضو هیئت علمی محور دانشگاه است؛ بدون حضور اساتید دانشگاه مفهومی ندارد که اثربخشی و نقشآفرینی اعضای هیئت علمی به رشد و تعالی دانشگاه کمک میکند.
کسب امتیاز پژوهشی برای استادان گروه علوم پایه و استادانی که دانشجوی تحصیلات تکمیلی ندارند کار دشواری است. برای رفع این معضل دانشگاه چه تدبیری اندیشیده است؟
امتیاز پژوهشی در این بخشنامه تحمیلی نیست و اساتید مجبور نیستند حتما کار پژوهشی کنند پس اگر واحدهایی مقطع تحصیلات تکمیلی ندارند؛ اساتید علوم پایه میتوانند با تمرکز بر فعالیت آموزشی یا فرهنگی ساعات موظفی خود را بگذرانند البته همانطور که ذکر شد مطابق آییننامه جلوگیری از رکود علمی، اساتید برای ارتقا و اخذ یک پایه، نیازمند حداقل امتیاز پژوهشی هستند که آنهم نیازی به دانشجوی تحصیلات تکمیلی ندارد و استاد میتواند با نگارش مقاله امتیاز پژوهشیِ لازم را کسب کند اگر هم به فعالیت جانبی علاقه نداشته باشد با حضور در محیط دانشگاه میتواند موظفی خود را تکمیل کند و از افزایش حق مرتبه هم بهرهمند شود.
به نظر شما با وجود اختیار اعضای هیئت علمی در انتخاب شیوه همکاری و افزایش حقوق برای اکثریت استادان؛ علت جوسازی برخی اساتید درفضای مجازی چیست؟
نارضایتی برخی استادان دانشگاهی از اجرای این بخشنامه، با هدف منافع شخصی است یعنی استادی که در بیرون از محیط دانشگاه فعالیت داشته و برای گذراندن موظفی و حضور در محیط دانشگاه هیچ انگیزهای نداشت؛ نسبت به اجرای این بخشنامه معترض است. چون در شیوه همکاری جدید حتی گروه ب هم موظفند 2 روز هفته در محیط دانشگاه حضور داشته باشند.
این افراد که منافعشان به خطر افتاده، با هجمه به ریاست دانشگاه و اتهامات دروغ از جمله اجباری شدن فعالیت پژوهشی برای همه اساتید، درآمدزایی دانشگاه با اجرای این طرح و ... تلاش میکنند با حاشیهسازی در مسیر اجرای طرح سنگاندازی کنند.
دانشگاه آزاد اسلامی به صراحت اعلام میکند: صرف درآمدزایی در این بخشنامه مطرح نیست حتی اساتید گروه الف هم اجباری به درآمدزایی ندارند این موضوع در شبکههای اجتماعی و کمپینها به دروغ مطرح میشود تا مزایای بخشنامه را زیر سئوال ببرند.
در شیوهنامه جدید، ظرفیتهایی برای همه اعضای هیئت علمی ایجاد شده تا با فعالیت برون دانشگاهی و جانبی معیشت خود را بهبود ببخشد و از امتیازات مالی بهرهمند شود که برای اساتید فنی و مهندسی فعالیت در صنعت و طرح صنعتی پیشنهاد مناسبی است همچنین اساتید علوم پایه هم میتوانند با راهاندازی دورههای کوتاهمدت و ضمن خدمت، مشاوره پایاننامه فعالیت فرهنگی و... برای خود کسب درآمد کنند.
چرا استادان موظفند دانشگاه را در جریان طرحهای تحقیقاتی و پروژههای صنعتی قرار دهند؟
اعضای هیئت علمی در دانشگاههای سراسر کشور برای فعالیت جانبی و فوق برنامه نیاز به هماهنگی با دانشگاه دارند مثلا یک استاد دانشگاه دولتی اگر بخواهد درواحدهای دانشگاه آزاد هم تدریس داشته باشد باید از دانشگاهِ خود اجازه بگیرد یا اگر بخواهد راهنمایی پایاننامه دانشجویان دانشگاه آزاد را به عهده بگیرد باید با دانشگاه هماهنگی کند.
در این بخشنامه هم همین موضوع مطرح شده و چیز بیشتری تحمیل نشده است و عضو هیئت علمی اگر بخواهد کار پژوهشی در صنایع انجام دهد باید با واحدِ دانشگاهی هماهنگی کند و این حق دانشگاه است که بداند عضو هیئت علمی، چه فعالیتهای جانبی دارد چون استاد به دانشگاه متعهد است و در چارچوب قوانین باید فعالیتهای جانبی را با هماهنگی دانشگاه پیش ببرد.
هماهنگی با دانشگاه برای طرح تحقیقاتی ربطی به درآمدزایی ندارد بلکه در چارچوب قراردادهای استخدامی، عضو هیئت علمی موظف است طرح برون دانشگاهی را از بستر دانشگاه بگیرد تا در پازل و مأموریت فعالیتهای دانشگاه تعریف شود و استاد برای طرح تحقیقاتی از ظرفیت دانشجویان تحصیلات تکمیلی استفاده کند.
کمک به حل مسائل صنایع اگر در چارچوب قوانین و شفاف باشد علاوه بر درآمدزایی به نقشآفرینی دانشگاه در مجامع علمی کمک میکند که این موضوع برای اعتبار اساتید هم مناسب است همچنین تمام امتیازات معنوی و مادی که قبلا اساتید به اساتید تعلق میگرفت الان هم بدون کم و کاستی دریافت میکنند حتی در طرح جدید علاوه بر حقالزحمه طرح برون دانشگاهی؛ از امتیاز کاهش موظفی هم بهرهمند میشود.
در پایان اگر مطلبی هست که استادان دانشگاه را با جزئیات و اهداف این بخشنامه آشناتر میکند بفرمایید؟
رضایت بالای اعضای هیئت علمی از اجرای این طرح به دلیل افزایش حقوق و مزایایی که در حکم آنها اعمال میشود؛ میتواند آینده روشنی را برای دانشگاه و استادان متصور شد.
در شیوهنامه همکاری جدید، هیچ مورد اضافی یا سختگیرانهتری نسبت به بخشنامههای قبلی اعمال نشده است فقط حق مرتبه اساتید افزایش پیدا کرده و ساعات موظفی آنها نظاممند شده است.
برخلاف جوسازیهای رسانهای هیچ تحمیلی به استاد اعمال نمیشود حتی اساتیدی که موظفی خود را پر نکنند در کمیتههای تخصصی بررسی میشوند و فرصت جبران به آنها اعطا میشود تا کمکاری ترمهای گذشته را جبران کنند و اگر استاد نتواند از این فرصت استفاده کند باید شیوه همکاری خود را تغییر دهد و این حق دانشگاه است.
حق مرتبه اعضای هیئت علمی در شیوه همکاری جدید 55 درصد افزایش یافته است و حق جذب این اساتید در موضوع سرآمدان علمی بر اساس کیفیت تا 150 درصد افزایش پیدا میکند هم چنین بیش از 90 درصد درآمدهای طرحهای صنعتی و برون دانشگاهی به حساب استاد واریز میشود که در مجموع معیشت اعضای هیئت علمی فعال را ارتقا خواهد داد.
برای دانشگاه هم برندینگ و افزایش تأثیرگذاری اجتماعی مطرح است که با این فعالیتهای فوق برنامه برند و اعتبار دانشگاه هم بهبود مییابد و برخلاف جوسازیها هدف از ابلاغ این بخشنامه اصلا درآمدزایی نیست که اگر افزایش حق مرتبه و حق جذب برای اساتید گروه الف را درنظر بگیریم اجرای این بخشنامه، تنها با هدف معیشت اساتید و اثربخشی دانشگاه تدوین شده است.
انتهای پیام /
نظر شما