گروه ورزشی ایسکانیوز - روزهای پر تب و تاب لیگ یک در حال پیگیری است. همچنان سه تیم با یک امتیاز در فاصله یک هفته قبل از بازی ها مدعی صعود هستند و باید دید در ایستگاه پایانی چه اتفاق خواهد افتاد. هرچند وضعیت تیم‌های سقوط کننده مشخص شده و حالا در بالای جدول جدال صعود داغ داغ پیگیری می‌شود.

اما آنچه بیش از پیش روز گذشته خودنمایی کرد در بازی های این هفته مدعیان بازی تیم های بادران و رایکای بابل بود. چرا که تیم های هوادار با مس مدعی صعود و فجر سپاسی و شاهین بوشهر که تعقیب کننده آنها بود در تقابل با هم بودند اما بادران با تیم رده پایینی رایکا مصاف کرد. رایکایی که با برد هفته قبل عملا در حاشیه امنیت قرار گرفت و سقوط و صعود برای آنها بی معنی بود. از همین رو نکاتی جالبی از این بازی دیده شد که مطرح کردن آن خالی از لطف نیست.

نکته اول: جدال استقلالی ها

اگرچه جدال دو استقلالی قدیمی را قربانی به روانخواه واگذار کرد، اما انصافا نباید فراموش کنیم که بضاعت دو تیم با هیچ متر و معیاری قابل قیاس نیست، البته که قصد کوچک شمردن برد روانخواه را هم نداریم، اما به حق باید به قربانی دست مریزاد گفت که در همین چند هفته کوتاه که بالا سر این تیم آمد، توانست تیم خود را جمع کند

نکته دوم: شادی برای فوتبال

بیشتر از شادی بادران جهت برد این دیدار برای فوتبال و لیگ یک باید خوشحال بود، که تیمی در چند هفته اخیر سبک فوتبالی به سیاق قوتبال رو بنا گذاشته، پیروز قربانی در رایکا رگه هایی از چینش مدرن سه دفاع  و یا احتمالا چهار دفاع نامتقارن را در این بازی به نمایش گذاشت، اتفاق که شاید در لیگ برتر و در تیم های نامی امکان اجرای آن باشد، اما در رایکای بابل با این بضاعت جگر می خواهد اجرای آن.

نکته سوم: فوتبال روز

وقتی از رگه های فوتبال روز دنیا می نویسیم، حیف از ایده های مربی جوانی نام نبریم که در یک تیم شهرستانی توانایی بازیسازی یا بیلد آپ از خط دفاع را بالا برده، یا بازی یک ضرب، دوضرب در آن فشار ویران کننده بادران را از طرف تیم او نبینیم و یا حتی به انتقال های سریعی که در دستور کار تیم خود داشت اشاره نکنیم. اگر چه این طرح ها تماما در بازی این تیم اجرا نشد و یه سرانجام نرسید اما نشانه های وجود آن در مقابل بادران مدعی صعود کاملا مشخص بود.

نکته چهارم: جوانمردی

به وفور دیده ایم در لیگ های پایین تر یا حتی همین لیگ برتر ، تیم هایی که دیگر انگیزه ای ندارند رعایت نکات جوانمردی را در بازی های خود نمی کنند، انصافا سبک بازی رایکا در باطی گذشته بوی جوانمردی را می داد،قربانی و تیمش با آگاهی از شرایط جدول  و اینکه این بازی تاثیر بسزایی در صعود تیم های دیگر دارد در زمین صف آرایی کردند و برای تیمی با این ابزارها که در دقیقه ده بازی گل می خورد و قریب به نصف نیمه دوم را ده نفره ادمه می دهد بر گشتن به بازی خیلی سخت بود که رایکا با سرمربی جوان خود تا نزدیکی های آن پیش رفت اما نشد.باز هم تکرار این موضوع که خارج از نتیجه بیشتر، سبک  جوانمردی برای رایکای بابل و قربانی خودنمایی می کرد.

نکته پنجم: داوری

بدون تعارف داوری دیدار دیروز کم و بیش مسئله دار بود و حتی پنالتی علیه رایکا به نظر خیلی سختگیرانه می آمد، اما با تمام این حرفها و این فشارها پیرز قربانی نیمکت تود را کنترل کرد، هرچند بعد از بازی با احترام حرف از تابو شکنی های داوری گفت اما احترام به داوری را در حین بازی حفظ کرد.

نکته ششم: شخصیت در بعد زمان

برای رسیدن به سرمنزل مقصود بخصوص در فوتبال احتیاج به زمان هست. این رایکا اگر بخواهد راه درستی که در پیش گرفته را ادامه دهد و در لیگ سال بعد نتیجه بگیرد، در مرحله اول احتیاج به شخصیت بیشتر تیمی دارد، مسئله ای که قربانی خوب آن را درک کرده و سعی در ساختن آن دارد،با تغییر ذهنیت ها از تیمی که امسال کاندید سقوط در برهه ای از زمان شده بود به تیم برنده. قربانی توانایی اینکار را قطعا دارد، کاری که در سردار بوکان با انبوهی از مشکلات انجام داد اما نیمه کاره ماند، ما به نظر می رسد در این تیم شمالی در امتداد زمان قطعا به این سمت خواهند رفت، ضمن اینکه اسم و رسم او در خود لیگ یک به نیمکت رایکا وزن می دهد.

کارشناس و مربی فوتبال*