به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، دستیاری پژوهشی فرصتی برای همکاری فارغ‌التحصیلان ارشد و دکتری با موسسات علمی است که متقاضیان می‌توانند از این دوره برای ارتقای توان پژوهشی در زمینه تخصص خود بهره ببرند.
دستیاری پژوهشی دوره‌ای غیررسمی، یکساله و تمام وقت است که بر اساس آن موسسات علمی می‌توانند در راستای انجام طرح‌های تحقیقاتی خود، از میان واجدین شرایط، با افرادی به عنوان دستیار پژوهشی همکاری کنند.
فعالیت دستیاران پژوهشی معمولا تحت نظر یکی از اعضای هیئت علمی است که دارای سرآمدی علمی و دستاوردهای برجسته علمی، پژوهشی یا فناوری باشد. مسئولیت هدایت و نظارت بر عملکرد دستیار پژوهشی بر عهده این عضو هیئت علمی است.
شرایط دستیار پژوهشی چیست؟
دستیار پژوهشی باید حداقل دارای مدرک کارشناسی ارشد و همچنین دارای توانمندی‌های فردی و پژوهشی متناسب با فعالیت مورد نظر استاد باشد.
همکاری با موسسات علمی به عنوان دستیار پژوهشی شرط سنی هم دارد. به طوری که فرد متقاضی دستیار پژوهشی نباید بیش از ۴۰ سال سن داشته باشد و بیش از ۱۰ سال از تاریخ دانش‌آموختگی وی نگذشته باشد.
هیئت امنای هر موسسه، تعیین‌کننده حقوق دستیاران پژوهشی هستند. منبع مالی پرداخت حقوق دستیاران، طرح‌های پژوهشی و فناوری کارفرمایی یا در درآمدهای اختصاصی موسسه هستند. گفتنی است که موسسه مجاز است برای حقوق دستیاران رشته‌های علوم پایه، علوم انسانی و هنر، از محل اعتبارات پژوهش و فناوری موسسه استفاده کند.
چه استادانی واجد شرایط پذیرش دستیار پژوهشی‌اند؟
داشتن حداقل یک طرح پژوهش و فناوری کارفرمایی فعال یا گرنت از موسسه همراه با اعتبار کافی برای پرداخت حق‌الزحمه، نخستین شرط عضو هیئت علمی برای پذیرش دستیار پژوهشی است.
تعداد دستیاران پژوهشی هر استاد، متناسب با تعداد و منابع اعتباری پیش‌بینی شده در طرح‌های پژوهشی و گرنت‌های استاد تعیین می‌شود.
چه موسساتی می‌تواند دستیار پژوهشی داشته باشند؟
هر دانشگاه، موسسه آموزش عالی و پژوهشی‌ای که دارای امکانات لازم باشد، می‌تواند دستیار پژوهشی بپذیرد. لازم به ذکر است که استفاده از دستیاران پژوهشی برای تدریس یا امور اجرایی و اداری موسسه ممنوع است.
موسسات مجاز نیستند که تعهدی در مورد ادامه قرارداد یا استخدام به دستیاران پژوهشی بدهند.
انتهای پیام/
نظر شما