به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، بر اساس بررسی‌های انجام شده اغلب پژوهش‌ها در راستای حل مساله مشکلات کشور نیستند، طبیعتا هیچ نهادی هم پیگیر این پژوهش‌ها نیست. اگر پژوهش‌ها مساله محور و مساله‌مند باشد بسیاری از افراد(صنعت‌گران و پژوهشگران) به این مسیر وارد شده و نیاز خود را برطرف می‌کنند. در وضعیت کنونی اغلب مقالات و پایان نامه‌های دانشجویی در کتابخانه‌ها خاک خورده و بلااستفاده هستند. این در حالی است که باید نیازهای دانشگاهی و دانشگاه آزاد اسلامی بررسی شده و در راستای پژوهش‌های تقاضا محور اقدام کرد و از طریق صحبت با صنایع خروجی واقعی ارائه داد. هرچند تاکنون از طریق طرح‌های پایش، پویش و ارتباط با صنعت ایجاد شده است، اما برای تحقق این مهم نیازمند اقدامات فراوان هستیم.

انجام پژوهش رفع تکلیف نیست

مجتبی تمدنی، استادیار گروه مشاوره خانواده دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره روند پژوهش در دانشگاه‌ها گفت: مسائل مطرح در پژوهش کاربردی نیست و فقط در حد پاسخگویی به اجبارها است و  پژوهش باید انتظارات متقاضی را برآورده کند. در حالی که اغلب پژوهش‌ها به تکلیف تبدیل شده است تا وقتی با دیدگاه تکلیف به پژوهش نگاه شود  و درجا زده و حالت تکرار پیدا می‌کند.

باید بتوان ایده و پژوهش را به سازمان‌ها ارائه داد

تمدنی افزود: باید پژوهشگران و فعالان در عرصه پژوهش نیازهای سازمان‌ها و نهادها را شناسایی کرده و در گام نخست  داده را تولید کند و در مرحله بعدی به تحقیق و بررسی داده‌ها پرداخته و به سازمان و نهاد مربوطه بتوان ایده و پژوهش را ارائه داد.

این استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب  ادامه داد: پژوهش  در دانشگاه ما به پژوه تبدیل شده است. پژوهش باید داده محور و تولیدگر باشد.  در گام نخست پژوهش به تولید پرداخته و در گام بعد ایده‌های خود را به سازمان‌ها معرفی کند. برای مثال وزارت راه از اقدامات پژوهشگران درباره وضعیت راه‌ها فعالیت می‌کنند و تمامی نهادها به بررسی داده‌ها پرداخته و داده‌های بهتر را شناسایی و به خریداری و حمایت بپردازد.

تمدنی گفت: اغلب تکالیف دانشگاهی افتضاح و هدر رفت پول و هزینه اعصاب و روان است. باید بتوان داده‌ها را تولید و به دنبال خریداری داده‌های معتبر بود. برای مثال باید بتوان درباره وضعیت سلامت جامعه پژوهش کرد و به تولید اطلس پرداخت.

در کشور ما پژوهش بی‌اعتبار است

وی اظهار کرد: هم‌اکنون نهادهای مربوط خریدار پژوهش نیستند. در کشور ما پژوهش جنبه ظاهرسازی داشته و بی‌اعتبار است. در کشور روش پژوهش جنبه تظاهر و تکلیف محوری داشته و باید بتوان برای صنایع داده تولید و یافته‌ها را عرضه کرد. برای مثال برای صنایع فولاد داده تولید و برای شرکت‌ها داده‌ها تکمیل کرد.

تمدنی با بیان اینکه باید داده را کالا دانست، افزود: در وضعیت کنونی داده تکلیف فرض شده و همین مقوله علم را به شبه علم تبدیل کرده است. ارتباط با صنعت محدود است و عمدتا یافته‌ها در دیگر کشورها به عنوان داده خود اجرا می‌کنند که بخش قابل توجهی هم قابلیت اجرا ندارد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه در مشاوره از تهدیدها به عنوان فرصت یاد می‌شود، گفت: برای ارتقای جایگاه پژوهش باید برای شرکت‌های دانش بنیان  داده تولید کرد و از ظرفیت دانشجویان، اساتید، کارمندان، دانش آموزان و ... استفاده کرد. تاکنون شرکتی تولید داده نداشته و همین بینش نادرست است.

انتهای پیام/