گروه دانشگاه ایسکانیوز- شاید این روزها در میان انبوه اخبار سیاسی و غیرسیاسی چشمتان به برخی حواشی پیرامون انتخاب روسای دانشگاهها خورده باشد.
مورد اول مربوط به انتصاب رئیس دانشگاه علامه بود که هفته گذشته و با مطرح شدن برخی نامها از جمله محمدکاظم شاکر به عنوان گزینه جدی این مسئولیت، واکنشهای پر سر و صدایی از سوی فعالان دانشجویی بویژه بسیج دانشجویی علامه رسانهای شد.
مسول بسیج یکی از دانشکدههای دانشگاه علامه با انتقاد از کارنامه خالی از تجربه مدیریتی و حتی علمی شاکر، خواسته بود وزیر علوم نسبت به دغدغههای علمی و فکری بسیج درمورد انتخاب رئیس دانشگاه نیز توجه داشته باشد.
مورد اخیر نیز مربوط به انتخاب رئیس جدید دانشگاه تهران است که اگرچه هنوز اسم گزینهای منتشر نشده، اما بسیج دانشجویی این دانشگاه با انتشار توئیتی نوشته بود: کرسی ریاست دانشگاه تهران شایسته مدیری دارای علم نافع و باورمند به ایران قوی است…نه کسانی که گروههای فشار و نفوذ با اخبار کاذب مشغول مهندسی فضای انتصابات و تحمیلشان بر این مسند هستند.
بنظر میرسد وزارت علوم باید فارغ از انتقاداتی که به گزینههای ریاست دانشگاههای برتر کشور مطرح است، موضوع را به چشم یک فرصت برای نزدیک کردن ارتباط خود با بدنه جنبش دانشجویی در نظر بگیرد.
یکی از انتقاداتی که به شخص وزیر سابق علوم نیز همواره مطرح بود، نداشتن ارتباط نزدیک و صمیمی با فعالان دانشجویی بود؛ تا آنجا که زلفی گل در یکی از نشستهای دانشگاهی خود خطاب به حجتالاسلام رستمی گفته بود:«حاج آقا نمیدانیم چرا هرکاری میکنیم [با بسیج دانشجویی] رفیق شویم، نمیشود».
وزیر جدید علوم باید نشان دهد که به عنوان پرچمدار شعار وفاق ملی در دانشگاه، اولین عمل کننده به آن نیز هست. وفاق ملی که دایرهوار همه را در برمیگیرد. همه استادان، کارکنان و دانشجویان را و وزیر، وزیر طیف و گروه خاصی نخواهد بود.
سیمایی که شنبه در اجلاس روسای دانشگاهها شرط ادامه خدمت مدیران آموزش عالی را قدرت اجماعسازی آنها مطرح کرده بود، باید خود اولین اجماعساز میان تصمیمگیران وزارت علوم و جنبش دانشجویی (به عنوان یک نهاد تصمیمساز) و بعد میان گروههای مختلف فکری و سیاسی حاضر در دانشگاه باشد.
رفاقت با دانشجوها و همراهی تشکلهای دانشجویی میتواند تسهیل کننده اجرای خیلی از سیاستهای دولت در دانشگاهها باشد و از بروز بسیاری از موانع و ناهماهنگیهای کف دانشگاه جلوگیری کند.
*باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران
نظر شما