به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از هرمزگان، امروز، روزی متفاوت در دانشگاه ما بود. روزی که بوی عطر شهادت در فضا پیچید و دانشگاه به یک فضای پر از سکوت و تفکر تبدیل شد. خبر آمدن شهید به دانشگاه ابتدا برای بسیاری از ما غیرقابل باور بود، اما با گذشت زمان و نزدیک‌تر شدن به لحظه‌های دیدار، همه چیز به واقعیت تبدیل شد.

وقتی پیکر مطهر شهید وارد دانشگاه شد، احساس کردم که در حال حرکت در میان تاریخ هستیم. تاریخِ مردانی که از جان خود گذشتند تا ما بتوانیم در این فضاهای دانشگاهی درس بخوانیم، فکر کنیم، و در صلح و آزادی زندگی کنیم. هر قدمی که شهید در کنار ما برداشته بود، از یک جاودانگی سخن می‌گفت.

مراسم به شکلی خاص و پر از معنویت برگزار شد. در آغاز، سنج و دمام با صدای خود فضا را پر کرد. این صدای محزون و در عین حال پر از افتخار، قلب‌ها را به تپش درآورد. در کنار آن، مداحی با صدای حزین خود، روایتی از فداکاری‌ها و ایثارهایی را که شهیدان برای ما به ارمغان آورده بودند، در دل‌ها کاشت. در آن لحظه، همه‌ی حاضران در مراسم، به یک صدا در حال خواندن دعای شهادت بودند، چشمان‌مان پر از اشک و دلمان غمگین و افتخارآمیز بود.

دانشجویان با احترام و دلی پر از ارادت، در این مراسم حضور داشتند. برخی از دانشجویان تابوت شهید را بر دوش گرفتند و با دستانی پر از افتخار، آن را حمل می‌کردند. این حرکت نمادین، تصویر درخشانی از ایثار و فداکاری را در ذهن‌ها حک کرد. برخی دیگر نیز مشغول پاشیدن گلاب بر پیکر شهید و ریختن گلبرگ‌های تازه در مسیر حرکت تابوت بودند. این گل‌ها، همچون نمادی از پاکی و بی‌چیزی، به گمانم هیچ چیزی نمی‌توانست بهتر از این نشان‌دهنده‌ی ارادت ما به شهیدان باشد.

مسئولان دانشگاه نیز در این مراسم حضور داشتند، و همگی اشک در چشمان‌شان داشتند. انگار آن‌ها هم در این لحظه متوجه شدند که شهادت تنها یک واژه نیست، بلکه راهی است که هنوز ادامه دارد. برخی از دانشجویان، که به احترام این روز ویژه آمده بودند، گل نرگس به دست داشتند. گل‌هایی که نماد عشق و فداکاری بودند، همان‌طور که خون شهیدان همیشه در دل‌هایمان زنده خواهد ماند.

این مراسم با تلاش و همت بچه‌های بسیج دانشگاه برگزار شده بود. آن‌ها با تمام توان خود این برنامه را تدارک دیده بودند تا یاد و خاطره شهدا زنده بماند و ما دانشجویان، این نسل جدید، از این آموزه‌ها بهره‌مند شویم. برنامه‌ای که شاید فقط یک روز از زندگی‌مان را اشغال کرده بود، اما در درون‌مان اثری عمیق و ماندگار بر جای گذاشت.

حضور شهید در میان ما تنها یک حضور فیزیکی نبود. او با خود پیام‌هایی از ایثار و فداکاری به همراه داشت. در این روز، حتی کسانی که هیچ‌گاه در جنگ‌ها و رویارویی‌ها نبوده‌اند، به نوعی درک عمیقی از مفهوم ایثار پیدا کردند. نگاه‌های اشک‌آلود همه ما را به یاد آورد که آزادی و امنیت امروز، هزینه‌ای سنگین دارد.

نگاهی به جمعیت انداختم؛ دانشجویانی که شاید درگیر مشکلات و دغدغه‌های روزمره خود هستند، اما حالا بیشتر از همیشه به این حقیقت پی برده‌اند که همه این روزها، همه این لحظات، در سایه‌ لطف و فداکاری کسانی است که جان خود را فدای خاک و میهن کرده‌اند.

و اینجا بود که فهمیدم، شهید فقط یک یادگار از گذشته نیست. او همیشه در کنار ماست، در درک عمیق‌تری از زندگی، در لحظاتی که به ایثار فکر می‌کنیم، و در دلتنگی‌های‌مان برای وطن. این روز شاید برای همه ما یک یادآوری بود که ارزش‌های انسانی و ملی چیزی فراتر از روزمرگی‌ها و هیاهوی زندگی است.

خبرنگار: نسیم اسپید

انتهای پیام/