بهروز مروتی مدیر کمپین معلولان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسکانیوز درخصوص این آزمون گفت: این آزمون برای معلولان عادلانه نیست. معلولیت باید به عنوان یکی از شاخص‌های آزمون وسع درنظر گرفته شود اما این اتفاق نیفتاده است. اگر ۲ خانواده با تراکنش یکسان که یکی از آن‌ها فرد دارای معلولیت دارد را با هم مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که آن‌ها یکسان نیستند و حتی با وجود تراکنش برابر در یک دهک قرار ندارند.

وی افزود: خانواده‌ای که فرد دارای معلولیت دارد، چند برابر یک خانواده معمولی، هزینه زندگی دارد. هزینه توانبخشی، درمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و غیره که مبالغ کمی هم نیستند، به هزینه زندگی یک خانواده دارای فرد معلول، اضافه می‌شود که در خانواده عادی وجود ندارد.

مروتی توضیح داد: بسیاری از این خانواده‌ها به دلیل مناسب نبودن زیرساخت‌ها و حمل و نقل عمومی برای استفاده معلولان، مجبور هستند که از تاکسی‌های اینترنتی استفاده کنند که هزینه مازاد دارد. بنابراین معلولیت باید به عنوان یک شاخص در این آزمون لحاظ شود چراکه دهک‌بندی اشتباه باعث حذف افراد دارای معلولیت از چرخه کمک‌های حمایتی می‌شود.

وی ادامه داد: خدمات حمایتی تنها برای دهک‌های پایین در نظر گرفته شده است و اگر افراد دارای معلولیت را با افراد سالم مقایسه کنیم و بر مبنای تراکنش آن‌ها را دهک‌بندی کنیم، عملا افراد دارای معلولیت را از حقوق خود محروم کرده‌ایم. درحقیقت معلولیت خود به تنهایی می‌تواند هزینه‌های بسیاری را به خانواده تحمیل کند.

فعال حوزه معلولان عنوان کرد: ما ۲ درخواست مهم از وزیر رفاه و رئیس سازمان برنامه و بودجه داریم که ابتدا شاخص معلولیت در تعیین دهک‌ خانواده دارای فرد معلول لحاظ شود و دوم برای ارائه خدمات حمایتی به افراد معلول، آزمون وسع را ملاک قرار ندهند و بر مبنای نوع معلولیت خدمات حمایتی دریافت کنند.

مروتی با اشاره به شفاف نبودن آزمون وسع گفت: مسئولان می‌گویند که آزمون وسع بر مبنای بعد خانواده، شاغل بودن اعضا، تراکنش‌ها و دارایی‌ها انجام می‌شود اما برخی افراد هستند که دارایی چندانی ندارند و در دهک‌های بالا قرار گرفته‌اند. به این نکته هم توجه کنید که درآمد فرد غیرمعلول را نمی‌توان به عنوان درآمد فرد دارای معلولیت محسوب کرد و بر این مبنا دهک‌بندی کرد.

مدیر کمپین معلولان درخصوص هزینه‌های افراد دارای معلولیت توضیح داد: بسته به نوع معلولیت هزینه‌ها متفاوت است و در برخی معلولیت‌ها هزینه بالا و در برخی پایین‌تر است اما به طور میانگین حدود ۲۰ میلیون تومان در ماه تنها هزینه فرد معلول است. بسیاری از معلولان هم تحت پوشش بیمه سلامت هستند که به اندازه تامین اجتماعی پوشش درمانی ندارد.

وی افزود: علاوه بر این تعرفه‌های مقرر شده برای پزشکان و کلینیک‌ها کم است و آن‌ها هم ترجیح می‌دهند که با بیمه سلامت قرارداد نبندند. بنابراین دسترسی به خدمات محدود می‌شوند. علاوه بر این بهزیستی یا ارگان‌های مسئول هم آماری از عملکرد بیمه‌ها ارائه نمی‌دهند که بتوان وضعیت را بررسی کرد اما آنچه در ظاهر می‌بینیم، نارضایتی است. گاهی برخی بیمارستان‌های تحت پوشش بیمه به دلیل هزینه بالا، بیماران را پذیرش نمی‌کنند و به بخش خصوصی ارجاع می‌دهند.

مروتی با اشاره به اینکه کمک هزینه پرداختی هم بسیار کم است، بیان کرد: وضعیت تجهیزات توانبخشی هم وحشتناک است. من سه سال پیش قطعه‌ای را برای ویلچیرم گرفتم که پنج میلیون تومان قیمت داشت و امروز همان قطعه ۱۲ میلیون تومان است. افزایش قیمت‌ها بسیار زیاد است و مثلا پوشک بسیار گران شده است. افزایش کمک هزینه هم متناسب با تورم نیست. افزایش نرخ دلار هم فشار بسیاری به افراد دارای معلولیت وارد می‌کند چراکه تجهیزات گران می‌شوند و افرادی را داریم که به دلیل دسترسی نداشتن به تجهیزات و وسایل درمانی از دنیا می‌روند.