شناخت عوامل بزهکاری، گام نخست در پیشگیری از جرم کودکان و نوجوانان

استاد دانشگاه با تأکید بر اهمیت شناخت عوامل بزهکاری کودکان و نوجوانان گفت: فقر، نهادهای آموزشی و پرورشی و به ویژه خانواده، از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر رفتارهای مجرمانه در این گروه سنی هستند و برای پیشگیری از جرم، باید این عوامل به دقت بررسی و اصلاح شوند.

به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از همدان، محمد حاج علی اکبری در گفت‌وگو با ایسکانیوز اظهار کرد: اصلی‌ترین هدف در جرم‌شناسی کودکان و نوجوانان، شناخت عوامل بزهکاری، ریشه‌یابی علل گرایش آن‌ها به جرم، بهبود روش‌های اصلاحی و درمانی و در نهایت کاهش یا حذف این عوامل است.

وی با تأکید بر اینکه بزهکاری کودکان و نوجوانان تنها یک دلیل مشخص ندارد، افزود: عوامل متعددی در این زمینه نقش دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به فقر و مشکلات اقتصادی، نقش نهادهای آموزشی و پرورشی مانند مدارس و انجمن‌ها و مهم‌تر از همه، خانواده اشاره کرد. به گفته وی، خانواده نخستین و مهم‌ترین نهاد رفتارآموزی کودکان و نوجوانان است و تأثیر بسزایی در پیشگیری از رفتارهای مجرمانه دارد.

این استاد دانشگاه درباره روند رسیدگی به جرایم کودکان و نوجوانان بیان کرد: نظام کیفری کشور اقدامات خوبی در این زمینه انجام داده، اما لازم است توجه بیشتری به این گروه سنی شود. وی تصریح کرد: ایجاد دادسراهای ویژه اطفال و نوجوانان و بهره‌گیری از کانون‌های اصلاح و تربیت، گام‌های مؤثری در این راستا بوده‌اند، اما همچنان کافی نیست و باید اقدامات تکمیلی در این حوزه صورت گیرد.

حاج علی اکبری با اشاره به اهمیت رسیدگی ویژه به این جرایم گفت: کودکان و نوجوانان، سرمایه‌های آینده کشور هستند و باید برای ایفای نقش مؤثر در آینده، مورد حمایت و هدایت صحیح قرار گیرند. وی افزود: کانون‌های اصلاح و تربیت، در کنار سایر نهادهای آموزشی و تربیتی، نقش مهمی در اصلاح رفتارهای پرخطر این گروه سنی ایفا می‌کنند، اما به‌تنهایی کافی نیستند و نیازمند همکاری سایر نهادها می‌باشند.

این پژوهشگر حوزه جرم‌شناسی، بر اهمیت نظارت والدین بر رفتارهای پرخطر فرزندان، به‌ویژه دانش‌آموزان، تأکید کرد و گفت: خانواده به‌عنوان نخستین نهاد تربیتی، بیشترین نقش را در کنترل و هدایت فرزندان خود دارد و رفتار والدین با کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی در پایان، با اشاره به عواقب تنبیه بدنی کودکان در محیط خانه، تصریح کرد: این رفتار در کوتاه‌مدت باعث خشم فروخورده، بغض‌های پنهان و رفتارهای ناسازگارانه مانند تخریب اموال عمومی، حیوان‌آزاری و زورگویی به افراد کم‌توان‌تر می‌شود. در بلندمدت نیز، عقده‌های دوران کودکی در روابط اجتماعی و خانوادگی فرد بازتاب می‌یابد و ممکن است در آینده، این چرخه نادرست را روی فرزندان خود تکرار کند. به همین دلیل، خانواده‌ها باید تا حد امکان از این روش‌های نادرست تربیتی پرهیز کنند.

خبرنگار: مبینا شریفی

انتهای پیام/

کد خبر: 1260458

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =