به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، در دنیای امروز، تبلیغات و حراج‌ها به بخشی جدایی‌ناپذیر از مقوله فروش تبدیل شده‌اند. این حراج‌ها که معمولاً با وعده‌های بزرگ تخفیف همراه هستند، می‌توانند هم فرصتی برای خریداران و هم تله‌ای برای فریب آن‌ها باشند. نوروز و سنت قدیمی نو کردن رخت و لباس هم باعث شده تا تمایل مصرف کننده برای مراجعه به بازار بیشتر باشد و فضای رقابتی و مشکلات اقتصادی هم مزید بر علت شده تا فروشنده‌ها برای جلب مشتی از ترفند حراج استفاده کنند اما چقدر از این حراج‌ها واقعی و چقدر از آن ترفند تبلیغاتی است؟
امیر رهبر، فعال اجتماعی در حوزه رسانه و تبلیغات در این خصوص به ایسکانیوز گفت: این روزها اگر در خیابان‌های شهر قدم بزنید، تمامی مغازه‌ها، البته غیر از سوپرمارکت‌ها و میوه‌فروشی‌ها، همه با زدن برچسب‌های درصد روی شیشه مغازه خود، افراد را دعوت به خرید می‌کنند. درصدهایی که هر بیننده‌ای را ممکن است اغوا کند و به سمت مغازه بکشاند. از ۳۰ درصد گرفته تا ۷۰ درصد، تخفیف‌هایی است که روی شیشه مغازه‌ها به چشم می‌خورد. در این میان، بازار پوشاک و کفش از همه بیشتر دست به این کار می‌زنند تا به اصطلاح بتوانند با حراج پایان فصل، اجناس زمستانی خود را به فروش برسانند و مغازه را برای آوردن اجناس مربوط به عید و بهار خالی کنند.
وی افزود: در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، فصل حراج، فصلی برای حمایت از مصرف‌کننده است و کاهش قیمت‌ها به قدری واقعی است که مشتریان ساعت‌ها پیش از شروع حراج، پشت در مغازه صف می‌کشند. در این حراج‌ها که متعلق به برندهای معروف است، فروشگاه‌ها تمام اجناس خود را بدون قید و شرط و با درصد قابل توجهی تخفیف عرضه می‌کنند و با سود کمتر ـ فروش بیشتر، کسادی سایر ماه‌های سال را جبران می‌کنند.
فعال اجتماعی توضیح داد: اما بازار حراج‌های نوروزی در حالی روز به روز داغ‌تر می‌شود که برخی عرضه‌کنندگان کالا، فارغ از نظارت دستگاه‌های ذیربط و در سایه نبود ضوابط مشخص، سودهای کلانی را از طریق تبلیغات دروغین ارائه تخفیف‌های ۱۵ تا بیش از ۷۰ درصدی کالاهای خود به جیب می‌زنند.
وی ادامه داد: ارائه تخفیف در فروش اقلام خوراکی، محصولات صنعتی و سایر کالاهای مصرفی از شیوه‌های مرسوم این روزها برای فروش بیشتر کالاهایی است که به دلیل عدم اقبال مشتریان، در انبارهای شرکت‌های تولیدی داخلی یا واردکنندگان دپو شده‌اند. شاید شما هم از جمله کسانی باشید که هنگام خرید از خرده‌فروشی‌های سطح شهر، فروشگاه‌های زنجیره‌ای یا مراجعه به نمایندگی‌های به اصطلاح رسمی برندهای خارجی پوشاک در سطح شهر با تبلیغات آن‌ها مبنی بر ارائه تخفیف‌های ۱۵ تا بیش از ۷۰ درصدی (یا یکی بخر ۲ تا ببر) مواجه شده‌اید.
رهبر عنوان کرد: اگرچه قیمت ارائه‌شده بسیاری از این اقلام حتی پس از تخفیف‌های مورد ادعا نیز بیشتر از قیمت واقعی است اما فروشندگان با تمسک به این شیوه غیرواقعی حراج و ارائه تخفیف به مشتریان که مغایر با قانون نظام صنفی است، سعی در فروش بیشتر محصولات خود دارند. در واقع، تولیدکنندگان و واردکنندگان این‌گونه کالاها با سوءاستفاده از بی‌اطلاعی مشتریان و ضعف سازمان حمایت، بازرسی اصناف و تشکل‌های صنفی در تعیین قیمت تمام‌شده واقعی این اقلام، وعده تخفیف‌های ویژه‌ای را می‌دهند که واقعی نیستند.
وی اضافه کرد: تخفیف‌هایی که بیش از آن‌که برای حمایت از مصرف‌کنندگان باشد، حاکی از زدوبند پشت پرده تولیدکنندگان، فروشگاه‌ها و خرده‌فروشی‌های سطح شهر برای تقسیم سود حاصل از گران‌فروشی این اقلام با قیمت‌گذاری بالاتر در سازمان حمایت بوده و سود حاصل از فاصله قیمت تمام‌شده واقعی این اقلام و نرخ‌گذاری غیرواقعی سازمان حمایت، به جیب این فروشندگان و نه مردم می‌رود.
فعال اجتماعی با اشاره به سواستفاده فروشندگان از نام برندهای خارجی گفت: اجناس اغلب به اسم اجناس وارداتی و ترک به خریداران فروخته می‌شوند، در صورتی که همه آن‌ها تولید داخل هستند و تنها مارک‌هایی که روی آن دوخته شده است، ملیت این اجناس را تغییر می‌دهد. کافی است سری به بازار بزنید تا انواع و اقسام برچسب‌های لباس و مارک‌های مختلف را برای خرید پیدا کنید. از «منگو» و «زارا» گرفته تا «ماسیمو دوتی» و غیره، روی لباس‌های تولید داخل دوخته می‌شوند و به اسم این برندها به فروش می‌رسند. اگر فروشنده منصف باشد، این محصولات را به اسم «های کپی» یا همان «کپی با کیفیت» از روی جنس اصلی به شما معرفی می‌کند. در هر حالت، قیمت‌هایی که برای این اجناس در نظر گرفته می‌شود، بسیار بیشتر از آن چیزی است که برای تولیدکننده و فرد فروشنده تمام می‌شود.
وی ادامه داد: کافی است برای خرید وارد یکی از همین مغازه‌ها شوید و قیمت یکی از اجناس را بپرسید. اولین توصیه‌ای که فروشنده به شما می‌کند این است که اگر این جنس را نخرید، باید سال آینده چند برابر برای آن پول بدهید. در واقع، تورمی که هفتگی و ماهیانه افزایش پیدا می‌کند هم به یک ابزار تبلیغ برای فروشندگان تبدیل شده است. با همین هشدار، بسیاری از مشتری‌ها بدون آن‌که به قیمت جنس و میزان تخفیف غیرواقعی آن توجه کنند، اقدام به خرید می‌کنند و باز هم این فروشنده است که سود می‌برد.
رهبر بیان کرد: البته هستند فروشندگانی که هم حراجشان واقعی است و هم به سود قانونی خود قانعند و تغییر فصل و فرا رسیدن نوروز را فرصتی مناسب برای عرضه محصولات خود در قالب حراج یافته‌اند اما چگونه می‌توان این دسته از فروشندگان را شناخت و از سودجویانی که حراج‌های دروغین و غیرواقعی ترتیب می‌دهند، تمیزشان داد؟
وی توضیح داد: لازمه این تشخیص، دقت نظر مشتریان و اهمیت قائل شدن آن‌ها به حقوقشان است که البته کار ساده‌ای هم نیست؛ چراکه می‌بایست از فروشنده درباره مجوز برگزاری حراجش سوال کنید و حتی در صورت لزوم، خواستار دیدن این مجوز شوید. چراکه بر اساس قانون، «تمامی واحدهای صنفی و شرکت‌های دارای فروشگاه‌های زنجیره‌ای برای برگزاری حراج باید مجوز برگزاری حراج را از اتحادیه مربوطه دریافت کنند.» البته این جواز باید تاریخ معتبری هم داشته باشد و به اصطلاح، زمانش منقضی نشده باشد.
فعال اجتماعی توضیح داد: ناگفته پیداست که طلب کردن این جواز برای بسیاری از ما ساده نیست؛ چراکه ممکن است فروشندگان در مقابل چنین درخواستی روی ترش کنند. اینجاست که می‌بایست از یک‌سو از مسئولان تعزیرات بخواهیم نصب مجوز حراج در دید مشتریان را برای فروشندگانی که حراجی واقعی دارند، الزامی کنند و از سوی دیگر تلاش کنیم تا از نشانه‌های دیگر به این موضوع پی ببریم.
وی ادامه داد: البته این راهکار برای آن دسته از مشتریان ارائه می‌شود که با دیدن شعارهای حراج چند ده درصدی، دست و پایشان نلرزیده و بدیهیات را از یاد نمی‌برند و به آن دسته از مشتریانی که بر این باورند که می‌بایست مسئولان همه چیز را تصحیح کنند هم توصیه نمی‌شود؛ بلکه تنها خطاب به آن‌هایی بیان می‌شود که می‌دانند «شهروند مسئول» یعنی چه و بی‌توجهی به این مسئولیت‌های شهروندی، هیچ تفاوتی با گران‌فروشی در قالب تخفیف‌های دروغین و حراج‌های غیرواقعی ندارد!
انتهای پیام /
نظر شما