به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، خبر قتل الهه حسیننژاد در مسیر بازگشت از محل کار، چند روزی است که فضای جامعه را ملتهب کرده است. الهه برای اینکه از میدان آزادی تا خانه را طی کند، سوار خودرویی شده که متعلق به حمل و نقل عمومی نبوده، غافل از اینکه چه سرنوشتی در انتظار او است. این جنایت، امنیت روانی جامعه را تحت تاثیر قرار داده و توجهها را به سمت کمبود حمل و نقل عمومی در تهران جلب کرده است.
آمارها نشان میدهد که شهر تهران بیش از ۹ میلیون نفر جمعیت دارد و چهار میلیون نفر هم از استانها و شهرهای همجوار روزانه به تهران میآیند. سرهنگ سید ابوالفضل موسویپور رییس پلیس راهور تهران بزرگ هم گفته که روزانه بیش از ۲۰ میلیون سفر درون شهری در این کلانشهر انجام میشود این در حالی است که بنا به گفته زاکانی شهردار تهران تنها ۳۴ درصد از ترددهای تهران توسط حمل و نقل عمومی انجام میشود.
۶۶ درصد دیگر یا از خودروهای شخصی استفاده میکنند یا براساس برخی آمارها ۱۱ درصد مردم موتورسیکلت را به عنوان یکی از وسایل حمل و نقلی انتخاب میکنند، این آمارها نشان میدهد که مردم تهران چندان تمایلی برای استفاده از حمل و نقل عمومی ندارند یا به خاطر شرایط سخت آن، دیگر وسایل را ترجیح میدهند.
همین شرایط باعث شده تا بازار تاکسیهای اینترنتی و خودروهای شخصی که مسافرکشی میکنند، گرم شود. حتی فرصتی فراهم شده تا افراد با پلاک دیگر شهرها، راهی تهران شوند تا بتوانند درآمدی از مسافرکشی کسب کنند. این موضوع پدیده جدید ماشینخوابی را به ادبیات ژورنالیستی رسانههای ما اضافه کرده است. در ماجرای الهه حسیننژاد هم قاتل از شهر دیگری برای کار به تهران آمده و در خودرو خود زندگی میکرد. البته مسئله این نیست که افرادی که با پلاک شهرستان کار میکنند، قاتل و مجرم هستند اما نبود نظارت خود زمینه ناامنی را فراهم میکند.
اگرچه تاکسیهای اینترنتی فضای امنتری در مقایسه با خودرو شخصی دارند اما در این جنایت قاتل یکی از رانندههای شرکت اسنپ بوده و سوالهای بسیاری درباره نحوه تائید صلاحیت رانندگان این شرکت مطرح است. البته مسئله تنها اسنپ نیست و باید این پرسش را درباره تمام تاکسیهای اینترنتی مطرح کرد. بنا به گفته سخنگوی فراجا گفت۱۵ میلیون راننده تاکسی اینترنتی در کشور فعالیت میکنند وهمه رانندگان باید از لحاظ روانشناختی نیز مورد بررسی قرار گیرند.
اما ورای بحث تائید صلاحیت تاکسیهای اینترنتی، آنچه باید بیش از پیش در این ماجرا مورد توجه قرار بگیرد، کمبود جدی حمل و نقل عمومی است. تعداد زیادی از افراد در تاکسی اینترنتی فعالیت میکنند در حالی که بنا به گفته شادی مالکی، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران حدود ۸۰ هزار دستگاه تاکسی تحت نظارت سازمان تاکسیرانی هستند که از این تعداد حدود ۷۳ هزار دستگاه فعال هستند. اگرچه تاکسیرانی قول ورود پنج هزار دستگاه تاکسی به ناوگان فعلی را داده اما تهران بیش از اینها نیازمند تاکسی و اتوبوس است.
مدیرعامل تاکسیرانی شهر تهران درباره سن فرسودگی ناوگان تاکسیرانی هم گفت: نیمی از تاکسیهای پایتخت فرسوده هستند و باید نوسازی به صورت جدی در ناوگان تاکسیرانی پایتخت دنبال شود، معیار فرسودگی به سه صورت فنی، آلایندگی، ایمنی سنجیده میشود و متاسفانه تعداد زیادی از خودروهای تاکسی در پایتخت فرسوده محسوب میشود به این دلیل که نمیتوانند تستهای معاینه فنی را به صورت کامل پشت سر بگذارند.
او ادامه داد: در این دوره از مدیریت شهری تاکنون حدود ۱۱ هزار تاکسی نوسازی شده و هدف گذاری ما این است که تا پایان سال دست کم ۱۰ هزار دستگاه تاکسی دیگر نوسازی شود.
مسئله تنها تاکسی نیست و بنا به گفتههای معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران ۸۰۰۰ واگن برای شبکه متروی کشور کم داریم.
بنا به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، تعداد ناوگان فعال اتوبوس در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ با ۵۵ درصد کاهش نسبت به سال ۱۳۹۵ به ۲۷۸۴ دستگاه رسیده است.
مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران هم گفته که تهران ۶ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد که خرید این میزان اتوبوس نیازمند اعتبار بالایی است.
البته در دوره فعلی اتوبوسهایی وارد شده است اما پاسخگوی نیاز این شهر پر تردد نیستند.
در واقع نبود سیستم مدیریت یکپارچه حمل و نقل عمومی باعث شده تا بخشی از حمل و نقل عمومی فرسوده و ناکارآمد شود و بخش قابل استفاده هم به قدری شلوغ باشد که افراد ترجیح بدهند از خودرو شخصی استفاده کنند. همین امر زمینه ناامنی را فراهم کرده است. محدود بودن ساعت استفاده از حمل و نقل عمومی، در دسترس نبودن در همه نقاط شهر دست به دست هم داده تا الهه و الههها برای تردد خودرو عبوری را انتخاب کنند و حوادث غیرقابل جبرانی از این دست رقم بخورد.
انتهای پیام /
نظر شما