در امتداد جادههایی که روزگاری با قدمهای خسته اما امیدوار زائران اربعین جان میگرفت، حالا سکوتی عمیق، جای شور همیشگی را گرفته است. جادههای مرزی سیستان و بلوچستان که سالها دروازه شرقی عشق و ارادت به اهلبیت(ع) بودند، امسال در آستانه اربعین صحنهای متفاوت را به نمایش میگذارند، خلوت، آرام، و غم زده.
تصمیم ناگهانی دولت پاکستان مبنی بر ممنوعیت سفر زمینی زائران اربعین به ایران و عراق، عملاً مرزهای ریمدان و میرجاوه را از حرکت هزاران زائر عاشق خالی کرد؛ تصمیمی که به گفته وزیر کشور پاکستان، سید محسن نقوی، پس از مشورتهای امنیتی و ملاحظات ملی اتخاذ شده است. وی در بیانیهای رسمی اعلام کرد که زائران پاکستانی تنها میتوانند از مسیرهای هوایی به سفر زیارتی اعزام شوند و از دولت خواست تا پروازهای بیشتری برای این منظور تدارک ببیند.
این تغییر ناگهانی نهتنها برنامهریزیهای دقیق زائران را بر هم زد، بلکه دلتنگی عمیقی در دل مردم سیستان و بلوچستان به جا گذاشت؛ مردمی که سالها با جان و دل، خانه و دل خود را وقف خدمت به زائران حسینی کردهاند و با شور و عشق، میزبان این مهمانان بودهاند.
سیستان و بلوچستان تنها یک مسیر جغرافیایی برای عبور زائران نیست؛ این استان در سالهای اخیر به بخشی جداییناپذیر از مسیر معنوی اربعین تبدیل شده است. مردم این منطقه از موکبداران گرفته تا خادمان و داوطلبان، با افتخار در خط مقدم میزبانی از زائران پاکستانی ایستادهاند.
غیبت زائران برای اهالی این خطه تنها یک تغییر فیزیکی نیست؛ آنها نهتنها مهمانانی عزیز بودند، بلکه چشمهای زنده از همدلی و پیوند فرهنگی و دینی محسوب میشدند که امروز جای خالیشان در دل مردم منطقه بهوضوح احساس میشود. در پس سکوت جادهها، سکوتی سنگینتر بر دلها نشسته است؛ کسانی که هر سال با حضور زائران حس زندگی را تجربه میکردند، اکنون در تمنای روزیاند که گامهای زائران بار دیگر، طنینانداز این خاک عاشق شود.
در واکنش به این شرایط، جمعی از موکبداران، خادمان و مردم سیستان و بلوچستان با نگارش نامهای رسمی خطاب به رئیسجمهور، خواستار پیگیری جدی دیپلماتیک موضوع و تسهیل سفر زائران پاکستانی شدند. در بخشی از این نامه آمده است: «استان ما سالهاست با افتخار به موکب اباعبدالله(ع) تبدیل شده است. هزاران زائر پاکستانی از این مسیر وارد کشور شده و ما با همه توان و عشق، در خدمت آنان بودهایم.»
امضاکنندگان این نامه که شامل بیش از ۲۰۰ موکبدار و دو هزار خادم فعال هستند، از رئیسجمهور خواستهاند تا موضوع تردد زمینی زائران پاکستانی را در جریان سفر خود به پاکستان، بهعنوان یکی از اولویتهای مذاکرات با مقامات این کشور مطرح کند.
در این نامه همچنین تأکید شده است که سالانه بیش از ۸۰ هزار زائر پاکستانی از مرزهای شرقی ایران وارد میشوند و این مسیر، فراتر از یک جاده عبور، نمادی است از همافزایی فرهنگی، وحدت مذهبی و اتحاد عمیق ملتهای مسلمان است.
انتقادهای مذهبی و مردمی در پاکستان از محدودیت سفر زمینی اربعین
تصمیم دولت اسلامآباد تنها در ایران واکنشبرانگیز نبود؛ در خود پاکستان نیز، احزاب و شخصیتهای مذهبی برجسته با انتقادات گستردهای آن را محکوم کردند.
ناصر شیرازی، از رهبران حزب مجلس وحدت مسلمین پاکستان، در بیانیهای صریح و انتقادی اعلام کرد: این تصمیم کاملاً مغایر با توافقات سهجانبه میان ایران، عراق و پاکستان است و بازی با احساسات میلیونها زائر مشتاق و عاشق اهلبیت(ع) محسوب میشود.
وی همچنین هشدار داد که در هفتههای گذشته، زائران پاکستانی هزینههای سنگینی بابت روادید، حملونقل و تدارکات سفر پرداختهاند و اکنون دولت باید پاسخگوی خسارات و مشکلات ناشی از این تصمیم باشد. دبیرکل شورای علمای شیعه پاکستان نیز از برگزاری جلسات فوری با مسئولان مربوطه برای پیگیری لغو این ممنوعیت خبر داد و تأکید کرد که موضوع محدودیت سفرهای زمینی اربعین برای آنها بسیار مهم و حساس است.
با وجود همه تلخیها و موانع پیشآمده، چشمها هنوز به مرزهای شرقی ایران دوخته شدهاند؛ نه صرفاً برای عبور بیصدا از یک خط جغرافیایی، بلکه برای بازگشت صدا، حضور و شور حسینی که هر سال در این نقطه از خاک ایران جاری بود.
مردم مهربان سیستان و بلوچستان، همچنان دل در گرو خادمی زائران دارند و امید دارند بهزودی نوای "لبیک یا حسین" بار دیگر، سکوت مرزها را بشکند و راه برای عبور عاشقان اهلبیت(ع) باز شود.
*فعال رسانهای
انتهای یادداشت/
نظر شما