به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، آغاز روند فعالسازی «مکانیسم ماشه» و بحث درباره بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران، به یکی از موضوعات داغ این روزها در محافل سیاسی و اقتصادی تبدیل شده است. با این حال، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که تأثیر اقتصادی این تحریمها چندان چشمگیر نخواهد بود؛ چراکه ایالات متحده در سالهای گذشته تقریباً تمامی ظرفیتهای فشار اقتصادی بر ایران را بهکار گرفته و امکان اعمال محدودیتهای تازهای باقی نمانده است. دکتر «جان کالابرس» -استاد دانشگاه امریکن واشنگتن دی سی- در گفتگو با ایسکانیوز به سوالاتی در این ارتباط پاسخ داد.
بیشتر بخوانید:
بازگرداندن ایران به مذاکره با آمریکا از طریق فشار ممکن نیست/ حداقلی بودن تاثیر اقتصادی اقدام اروپاییها علیه تهران
وی در پاسخ به دلایل کشورهای اروپایی برای آغاز روند فعالسازی مکانیسم ماشه با بیان اینکه بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل مهلت اروپاییها برای استفاده از مکانیسم ماشه در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ منقضی میشود، گفت: این زمانی است که توانایی اروپا برای اعمال مجدد تحریمهای سازمان ملل به صورت یکجانبه از بین میرود و هرگونه اقدام آینده را در برابر وتوهای روسیه و چین آسیبپذیر میکند.
به اعتقاد کالابرس، در زمان مذکور آنها اهرم فشار برای وادار کردن ایران را از دست خواهند داد و بنابراین تصمیم گرفتهاند این فرصت را از دست ندهد و علاوه بر این، اروپاییها در تلاش هستند در کنار جنبههای قانونی، به دنبال نشان دادن عزم خود به تهران و شرکای بینالمللی هستند.
استاد دانشگاه واشنگتن دی سی بر این باور است که از دید اروپاییها تهدیدهای مکرر به بازگشت تحریمها، به حفظ فشار دیپلماتیک، جلوگیری از پیشرفتهای بیشتر هستهای و تشویق ایران به از سرگیری مذاکرات و شفافیت بیشتر کمک میکند و از این نظر، تهدید بازگشت تحریمها به همان اندازه که یک مکانیسم تحریم عملی است، یک ابزار روانی و نمادین نیز هست.
جان کالابرس در مورد تاثیرات اقتصادی فعالسازی مکانیسم ماشه یا همان اسنپبک اظهار کرد: تأثیر مستقیم اقتصادی تحریمهای اسنپبک بر ایران احتمالا محدود اما از نظر روانی قوی خواهد بود؛ از زمان خروج ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸، واشنگتن تحریمها را عملا در تمام بخشها گسترش داده و عملا ایران را از نظر اقتصادی منزوی کرده و دسترسی آن را به سیستم مالی جهانی به طور قابل توجهی کاهش داده و بسیاری از مخربترین تحریمهای یکجانبه ایالات متحده در حال حاضر برقرار هستند.
وی افزود: علاوه بر این، بعید است که بازیگران اصلی جهانی مانند چین و روسیه تحریمهای اسنپبک را به طور دقیق اجرا کنند. واردات سنگین نفت ایران توسط چین، که به عنوان یک شریان حیاتی اقتصادی قابل توجه عمل میکند، تاثیر تحریمها را محدود میکند. اتحاد ژئوپلیتیکی روسیه با تهران نیز به طور مشابه دامنه اجرای تحریمهای اسنپبک را کاهش میدهد.
به گفته این استاد آمریکایی، بنابراین، اثرات اقتصادی تحریمهای مجدد سازمان ملل عمدتاً غیرمستقیم خواهد بود و هدف اروپاییها تقویت حس محاصره، دلسرد کردن سرمایهگذاری بینالمللی و تشدید بیثباتی بازار ایران است و بنابراین واقعیتهای مادی فراتر از تحریمهای موجود ایالات متحده را به طور چشمگیری تغییر نمیدهند.
استاد دانشگاه واشنگتن دی سی در خصوص تحولات احتمالی آینده گفت: پیامدهای نهایی فعالسازی مکانیسم ماشه توسط اروپاییها بدون اراده پیشنهادهای دیپلماتیک صرفا روند فعلی را به سمت تشدید تنش و رویارویی ریشهدار سوق میدهد و احتمالا واکنشهای سختتری را از سوی ایران برمیانگیزد و خطر از بین بردن ظاهر هنجارهای جهانی عدم اشاعه را به همراه دارد.
انتهای پیام/
نظر شما