گروه ورزش ایسکانیوز؛ المپیک سیدنی آغاز شده و چشم یک ملت به تشکهای کشتی دوخته شده است. چهار سال قبل، رسول خادم توانسته بود طلسم ۳۲ ساله را بشکند و طلا به ارمغان بیاورد؛ عباس جدیدی و امیررضا خادم نیز نقره و برنز گرفته بودند. به نظر میرسید نوار ناکامی کشتی ایران در المپیک قطع شده و همه از تکرار موفقیت حرف میزدند.
پرده اول: امیدهای المپیک سیدنی
مدالآوران دوره قبل، جدیدی و امیررضا خادم، در تیم حضور دارند و بقیه اعضای تیم نیز عنواندار جهان و آسیا هستند. نگاه تمام ایرانیان به کشتی دوخته شده و همه امیدوارند که بار دیگر شاهد افتخارآفرینی کشتی ایران باشند.
پرده دوم: طلای دبیر و شکستن طلسمها
اول اکتبر سال ۲۰۰۰، آخرین روز المپیک سیدنی است. سه روز گذشته و کشتی ایران هنوز مدالی کسب نکرده است. حتی عباس جدیدی و امیررضا خادم، مدالآوران دوره قبل، این بار دستشان از مدال کوتاه مانده است. حالا همه امیدها به یک جوان ۲۳ ساله است؛ کسی که نخستین حضورش در المپیک را تجربه میکند، تازه از بند مصدومیت رها شده و آنقدر وزن کم کرده که پس از وزنکشی از هوش رفته است.
با این همه، یک اتفاق همه را امیدوار نگه میدارد: علیرضا دبیر، دو سال قبل در اولین حضورش در مسابقات جهانی، موفق به کسب مدال طلا شده بود و حالا همه منتظرند شاید او بتواند در اولین المپیکش نیز روی سکوی اول بایستد.
دبیر مرحله یکچهارم و نیمهنهایی را پشت سر میگذارد و به فینال میرسد. در فینال نیز کشتیگیر اوکراینی را شکست میدهد و طلا میگیرد؛ دومین طلای کشتی ایران پس از انقلاب، و طلایی که تا ۱۶ سال بعد تکرار نمیشود. او علاوه بر شکستن طلسم ۱۲ ساله سبکوزن، روند مدالآوری ایران در المپیک را ادامه میدهد و آبروی کشتی ایران را حفظ میکند.
پرده سوم: تحول کشتی ایران و موفقیتهای منطقهای و جهانی
۲۶ تیر ۱۳۹۸، پس از استعفای رسول خادم، علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی میشود؛ در روزهایی که شرایط کشتی ایران اصلاً خوب نیست. در آخرین دوره مسابقات جهانی ۲۰۱۸، در کشتی آزاد فقط سه برنز و در کشتی فرنگی یک برنز کسب شده بود. کشتیگیران نسبت به وضعیت رفاهی، اسکان و زندگی اردو اعتراضات زیادی داشتند.
دبیر از همان ابتدا حرف از تحول و برنامهریزی بلندمدت میزد و کارش را با تأمین امکانات رفاهی آغاز کرد. او میگوید برای قهرمانی نکات زیادی باید رعایت شود که یکی از آنها بعد فنی است. بزرگترین کمپ تمرینی کشتی دنیا را میسازد و افتتاح میکند؛ کمپی که هنوز هم در حال توسعه و تکمیل شدن است. هنوز جای پایش در فدراسیون محکم نشده بود که کرونا جهان را فرا میگیرد و تمام مسابقات و اردوها تعطیل میشوند. این فرصت باعث شد تا طرحهای عمرانی و زیرساختی خود را تکمیل کند و تهمتها و ناسزاها را نادیده بگیرد. دبیر میگوید: «زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد.»
اکنون ۶ سال از آن زمان گذشته و دو ماه از بهترین عملکرد ما در مسابقات جهانی میگذرد. ایران پس از روسیه، دومین کشوری است که در دو رشته آزاد و فرنگی قهرمان جهان شده است. کمپ تمرینی مجهزی داریم که حتی روسها هم متقاضی استفاده از امکانات آن هستند. مربیان ما در جهان زبانزد شده و پیشنهادهای بینالمللی دارند. در ردههای جوانان و نوجوانان نیز قهرمان جهان هستیم. دبیر میگوید ۷۵ درصد برنامه هشت سال اول اجرا شده و حالا به سراغ برنامه هشت سال دوم رفته است. او دوباره و اینبار در قامت رئیس فدراسیون، آبروی کشتی ایران را خریده و خون تازهای به رگهای آن تزریق کرده است.
موفقیتهای کشتی ایران محدود به جهان نیست؛ در بازیهای کشورهای اسلامی نیز تیمهای ملی آزاد و فرنگی با نمایش قاطعانه خود، در تمام اوزان مدال کسب کردند و عنوان قهرمانی مجموع کشتی را از آن خود کردند. این پیروزیها نشان میدهد برنامهریزی چندساله و پشتوانهسازی نسل جدید به بار نشسته و ایران در سطح منطقهای و بینالمللی قدرت برتر است.
علیرضا دبیر، پسر جنوب شهر تهران، که نه ناسزا، نه تهمت، نه کارشکنی بزرگان و نه حتی کرونا توانست او را متوقف کند، امروز خوشحالترین مرد روی زمین است؛ مدیری که مسیر دشوار را با صبوری و برنامه طی کرده و حالا ثمره تلاشش در تمام سطوح کشتی ایران دیده میشود.
خبرنگار ورزشی*
انتهای پیام/
نظر شما