به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، در هفته‌های اخیر فشار ایالات متحده آمریکا بر ونزوئلا افزایش چشمگیری داشته و احتمال حمله نیز تشدید شده است. ونزوئلا در سال‌های اخیر و به‌ویژه در ۲۰۲۴–۲۰۲۵ در بحران‌های هم‌پوشان چند بُعدی قرار داشته که اکثر آنها توسط فشارهای ایالات متحده ایجاد شده است. بحران‌های مذکور شامل مسائل اقتصادی، سیاسی و بین‌المللی بوده است.

در زمینه بحران اقتصادی مواردی مانند تورم بالا، وابستگی شدید به نفت و بدهی سنگین خارجی وجود داشته است و در زمینه‌های سیاسی و بین‌المللی مواردی چون فشار اپوزیسیون در کنار فشار و تحریم‌های خارجی، به‌ خصوص از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا، زندگی روزمره مردم را تحت تأثیر قرار داده است. این موارد در کنار هم سبب شده وضعیت ونزوئلا فراتر از یک بحران ساده باشد و به بحرانی ساختاری بدل شود.

بیشتربخوانید:

آمادگی ونزوئلا برای نبرد احتمالی با ایالات متحده/ مادورو صحنه را خالی نخواهد کرد

صندوق بین‌المللی پول در اکتبر ۲۰۲۵ در گزارشی به رشد اقتصادی پایین، تورم دوباره صعودی، کسری شدید بودجه و کاهش شدید ارزش بولیوار و خروج گسترده مردم از کشور اشاره کرده است.

تنش با ایالات متحده؛ انسداد نفت، تحریم و احتمال جنگ

یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای پایان سال ۲۰۲۵ اوج‌گیری تنش‌های بین کاراکاس و واشنگتن بوده است. این تنش‌ها ناشی از تحریم‌ها و فشارهای مالی، فرماندهی بلوک نفتی و توقیف نفتکش‌ها و تهدیدهای نظامی ایالات متحده بوده است.

در رابطه با تنش‌های ناشی از تحریم‌ها و فشارهای مالی، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده در ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵ تحریم‌های جدیدی را علیه هفت نفر از نزدیکان نیکلاس مادورو اعلام کرد. این افراد متهم به حمایت از آن‌چه دولت نارکو خوانده شده هستند. این تحریم‌ها شامل توقیف دارایی‌ها و ممنوعیت تراکنش مالی با سیستم مالی ایالات متحده است. بنا بر گزارشی از رویترز این اقدامات بخشی از یک کارزار گسترده‌تر است که شامل توقیف نفتکش‌ها و فشار اقتصادی و نظامی نیز می‌شود.

در رابطه با فرماندهی بلوک نفتی و توقیف نفتکش‌ها، ایالات متحده در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵، یک نفتکش حامل نفت به نام اسکیپر را در دریای کارائیب توقیف کرد که طبق اسناد رسمی تحت تحریم‌های قبلی قرار داشت. در پی این اقدام که به‌سرعت موجب افزایش تنش‌ها شد، واشنگتن در ۱۶ دسامبر اعلام کرد که یک محاصره کامل بر نفتکش‌های ونزوئلایی وضع خواهد کرد. اقدامی که کاراکاس آن را نقض فاحش قوانین بین‌المللی خواند.

در زمینه تهدید نظامی و احتمال جنگ نیز دونالد ترامپ و تیمش در مصاحبه‌های اخیر از این‌که جنگ علیه ونزوئلا را منتفی نمی‌دانند سخن گفته‌اند. به گفته وزیر خارجه ونزوئلا، روبیو ایالات متحده را به سوی جنگ می‌کشاند. این امر با تشدید حضور ناوگان و نیروهای نظامی آمریکا در کارائیب همراه شده است. آمارها و گزارش‌های موجود حاکی از بیش از ۲۴ حمله نظامی محدود در اطراف منطقه هستند که به کشته‌شدن ده‌ها نفر انجامیده‌اند. اگرچه منابع آمریکایی آن‌ها را علیه قاچاق معرفی می‌کنند، اما تحلیل‌های مستقل این روایت را زیر سؤال می‌برند.

واکنش دولت ونزوئلا

دولت ونزوئلا همواره بر دفاع از حقوق خود و ادامه صادرات نفت شرکت تاکید کرده و «پتروشیمی ونزوئلا» شرکت دولتی نفت ونزوئلا اعلام کرده است که خطوط صادرات نفت به‌رغم محاصره و تهدیدهای خارجی بدون اختلال ادامه دارد و این امر را حفظ حق حاکمیت انرژی توصیف کرده است. این موضع نشان می‌دهد که ونزوئلا تلاش دارد با حفظ تولید و عرضه نفت در بازارهای جهانی بر مشروعیت خود تأکید کند و نشان دهد که فشارهای خارجی نتوانسته ساختار اقتصادی نفتی را از پا درآورد.

ونزوئلا همچنین تحریم‌های آمریکا را به‌عنوان دزدی دریایی و نقض قوانین بین‌الملل محکوم کرده و موضوع را به مجامع بین‌المللی از جمله سازمان ملل برده است. این تلاش‌ها نه‌ فقط برای پاسخ به فشارها بلکه به‌منظور جلب همراهی و همبستگی کشورهای منطقه و خارج از آن انجام می‌شود.

وضعیت اقتصادی داخلی و پیامدهای تحریم‌ها

از جنبه داخلی، ونزوئلا با یک بحران اقتصادی شدید رو به ‌روست که در دسامبر ابعادش ملموس‌تر شده است. وضعیت بازار و صادرات نفت در کنار کسری بودجه، بدهی و بحران پرداخت دیون از ابعاد بحران داخلی و اقتصادی ونزوئلا است. توقف نسبی صادرات نفت یا اختلال در آن به دلیل توقیف‌ها و تهدیدها به‌شدت به درآمد دولت لطمه زده است. صادرات نفت تقریباً مهم‌ترین منبع ارز خارجی کشور است و هر اختلال در آن به فشارهای اقتصادی دامن می‌زند. تحلیل‌های مالی نشان می‌دهند که حتی بازار جهانی نفت نسبت به این تحولات حساس بوده به‌خصوص که ونزوئلا دارای بیش از ۳۰۳ میلیارد بشکه ذخایر ثابت نفت در جهان است.

روابط خارجی و چندجانبه‌گرایی

در میانه تنش با واشنگتن، ونزوئلا تلاش کرده روابط خود را با بازیگران منطقه‌ای و جهانی تقویت کند. در این راستا، ونزوئلا در زمینه‌های سیاسی و نفتی روابطی با ایران، روسیه و چین برقرار کرده است.

• روابط با ایران

این همگرایی ژئوپلیتیک از دهه‌ها پیش شکل گرفته و اکنون در بحران‌های اخیر شاهد تقویت استراتژی مشترک علیه فشار غرب و ایالات متحده است.‌ این همکاری در زمینه‌های نفتی، سیاسی و استراتژیک ادامه دارد.

• همکاری با روسیه و چین

توافق‌های همکاری از قبیل توافق راهبردی با روسیه که در ۲۰۲۵ امضا شد. این توافق‌ها حوزه‌های انرژی، امنیت و تجارت را در بر می‌گیرد و می‌تواند تا حدی فشارهای خارجی را خنثی نماید.

در مجموع تحولات اخیر ونزوئلا را می‌توان به‌صورت چند محور کلیدی افزایش بی‌سابقه تنش با ایالات متحده، پاسخ مدافعانه ونزوئلا و تداوم بحران اقتصادی خلاصه کرد. در این رابطه توقیف نفتکش‌ها، تحریم افراد نزدیک به حکومت مادورو، تهدید نظامی و احتمال جنگ از سوی ایالات متحده در کنار ادامه صادرات نفت، محکومیت اقدامات ایالات متحده در مجامع بین‌المللی و درخواست حمایت منطقه‌ای از سوی ونزوئلا ادامه دارد.

انتهای پیام/