به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، با توجه به تحولات اخیر در اتحادیه اروپا و افزایش تردیدها نسبت به تداوم تعهدات امنیتی ایالات متحده، بهویژه از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ که بارها کشورهای اروپایی را به دلیل سهم پایین در بودجه ناتو سرزنش کرده و همزمان از کاهش حمایتهای آمریکا سخن گفته است، نگرانیهای امنیتی در اروپا شدت گرفته است.
تجربه جنگ روسیه و اوکراین نیز برای بسیاری از کشورهای اروپایی یک آزمون واقعی بود؛ آزمونی که نشان داد اروپا ممکن است در بحرانهای مشابه، تنها بماند و نتواند به حمایت واشنگتن اتکا کند.
بیشتر بخوانید:
عقب نشینی زلنسکی از عضویت در ناتو / افکار عمومی اوکراین مخالف خواسته رئیس جمهور هستند
در چنین فضایی، بسیاری از دولتها و تحلیلگران اروپایی بر این باورند که اروپا ناگزیر است چارهای مستقل برای امنیت خود بیابد. در این میان، نگاهها بیش از همه به فرانسه دوخته شده است. کشوری که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، از ظرفیتهای لازم برای نقش رهبری نظامی در اروپا برخوردار است.
چرا نگاهها به فرانسه دوخته شده است؟
نشریه پولیتیکو در گزارشی با اشاره به جایگاه ویژه فرانسه تأکید میکند که پاریس، بهدلیل برخورداری از سلاح هستهای، توان نظامی مستقل و ساختار فرماندهی فعال، از موقعیتی منحصربهفرد در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا برخوردار است؛ موقعیتی که میتواند آن را به محور جدید امنیتی اروپا تبدیل کند.
افزایش بودجه دفاعی و بازگشت خدمت داوطلبانه
با توجه به نگرانیهای فزاینده در فضای امنیتی اروپا، دولت فرانسه برنامه گستردهای برای تقویت توان نظامی خود آغاز کرده است. پاریس در حال افزایش بودجه دفاعی، بالا بردن تولید تسلیحات و دو برابر کردن نیروهای ذخیره ارتش است.
همچنین از سال آینده، خدمت داوطلبانه نظامی برای جوانان عمدتا افراد ۱۸ و ۱۹ ساله دوباره برقرار میشود. هدف این برنامه جذب ۳ هزار نیروی جدید در تابستان آینده، ۱۰ هزار نفر تا سال ۲۰۳۰ و ۵۰ هزار نفر تا سال ۲۰۳۵ اعلام شده است.
در حال حاضر فرانسه رهبری یک گروه رزمی چندملیتی ناتو را در رومانی بر عهده دارد، حضور نظامی در استونی دراد و در حال مذاکره برای استقرار سربازان در فنلاند است. برای کشورهای خط مقدم، حضور یک قدرت هستهای در خاکشان همچنان یک عامل بازدارنده حیاتی در برابر روسیه است.
فرانسه و آلمان؛ تعیینکننده آینده امنیت اروپا
به گفته گیوم لاگان -کارشناس سیاستهای دفاعی و استاد دانشگاه- نحوه واکنش فرانسه و آلمان -دو کشور بزرگ اتحادیه اروپا- در ماهها و سالهای آینده تعیین خواهد کرد که آیا دیگر کشورهای اروپایی برای دفاع از اروپا به آنها روی خواهند آورد یا ترجیح میدهند به بهای تضعیف وحدت اتحادیه اروپا و ناتو، روابط دوجانبه خود با واشنگتن را حفظ کنند.
او میگوید: «اگر فرانسه و آلمان گزینههای معتبری ارائه دهند، کشورهای اروپایی ممکن است مردد شوند؛ اما در غیر این صورت، چنین تردیدی وجود نخواهد داشت. اگر تنها تضمین معتبر، تضمین آمریکایی باشد، آنها هر کاری که بتوانند برای بهدست آوردن آن انجام خواهند داد».
لاگان افزود برای آنکه فرانسه بتواند بهعنوان یک رهبر معتبر ظاهر شود، میتواند استقرار جنگندههای رافال دارای قابلیت حمل سلاح هستهای در آلمان یا لهستان را بررسی کند، خلأهای توانمندیای را که احتمالا با کاهش حضور آمریکا ایجاد میشود جبران کند و بهجای نیروهای آمریکایی که اروپا را ترک میکنند، نیروهای فرانسوی مستقر سازد.
گفتنی است مکرون -رئیس جمهور فرانسه-گفت که هزینههای نظامی فرانسه سال آینده ۶.۷ میلیارد یورو افزایش خواهد یافت و کل هزینههای دفاعی این کشور را به بیش از ۵۷.۱ میلیارد یورو میرساند. در مقایسه، قانونگذاران آلمانی نیز این هفته به ۵۰ میلیارد یورو برای خرید تسلیحات چراغ سبز نشان دادند و انتظار میرود هزینههای نظامی آلمان نیز در سال آینده به بیش از ۸۲ میلیارد یورو برسد.
یک دیپلمات اروپایی مستقر در پاریس گفت: «در سالهای آینده تعادل جدیدی بین فرانسه و آلمان برقرار خواهد شد.
نیاز کشورهای کوچکتر به رهبری
همچنین پولیتیکو اشاره میکند در شرایطی که ترامپ بارها از اتحادیه اروپا انتقاد کرده و حتی در سند امنیت ملی خود به ضعفیف بودن اروپا طعنه میزند، کشورهای اروپایی به خصوص کشورهای کوچیکتر نیاز بیشتری به تکیه بر قدرتهایی همچون فرانسه پیدا میکنند.
لورا کایلی -خبرنگار پولیتیکو- میگوید: یک مقام دفاعی اروپایی از یک کشور متوسط در جلسه توجیهی خصوصی تأکید کرد: «ما به کشورهای بزرگتر نیاز داریم تا راه را پیش ببرند. فرانسه مدتی است که بر این موضوع پافشاری میکند، آلمان نیز مهم است. اگر آنها با الگو بودن اقدام به رهبری کنند مفید خواهد بود».
درخواست برای رهبری مکرون
دیپلمات اروپایی مستقر در پاریس نیز همین درخواست رهبری فرانسه را تکرار کرد: «ما به مکرون نیاز داریم تا ابتکار عمل دفاع اروپا را به دست بگیرد، چه کسی جز فرانسه این کار را انجام خواهد داد؟» یک مقام اروپایی دیگر نیز گفت که فرانسه میتواند به یک «قطب سیاسی و نظامی» تبدیل شود و افزود که پاریس آماده است تا به همراه پایتختهای دیگری مانند لندن، برلین، رم و ورشو رهبری کند.
بازگشت پاریس به اروپا پس از سالها فاصله
پولیتیکو در گزارش خود به این نکته اشاره میکند که از زمان آغاز جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۲، پاریس به اروپا روی آورده و دوباره در ناتو سرمایهگذاری کرده است. این در حالی است که پاریس برای دههها این اتحاد را نادیده گرفته بود و تنها در سال ۲۰۰۹ دوباره به فرماندهی نظامی یکپارچه آن پیوست و عمدتا بر سرزمینهای دوردستی مانند منطقه ساحل آفریقا تمرکز کرده بود، جایی که ارتش فرانسه در نهایت پس از یک سری کودتا مجبور به عقبنشینی از آن شد.
تردیدها درباره آینده سیاسی فرانسه
با وجود اینکه برخی فرانسه را دارای پتانسیل برای رهبری نظامی و امنیتی اروپا میدانند اما تردیدهای داخلی و خارجی نیز وجود دارد.
برخی کشورهای اروپایی نگران آینده سیاسی فرانسه هستند و بیم آن دارند که تغییر رهبری در پاریس چگونه بر تعهدات نظامی این کشور تأثیر بگذارد. با این حال، گروهی دیگر ترجیح میدهند تا حد امکان با دولت مکرون همکاری کنند، به این امید که تا سال ۲۰۲۷ مسیر دفاعی اروپا تثبیت شود.
در داخل نیز منتقدان مکرون همچنین بر این نکته تأکید میکنند که آینده سیاسی فرانسه قطعی نیست و ممکن است در سالهای پیشرو رئیسجمهوری با رویکردی کاملا متفاوت بر سر کار آید؛ رویکردی که نهتنها اولویت کمتری برای رهبری نظامی اروپا قائل باشد، بلکه حتی در قبال ناتو، بازدارندگی هستهای یا مداخله نظامی در خارج از کشور سیاستی محتاطانهتر یا انزواگرایانهتر اتخاذکند.
همچنین با وجود برخی مخالفتهای داخلی وقتی از مکرون پرسیده شد که آیا با ذخیرهسازی سلاحهای هستهای فرانسه در لهستان و آلمان موافق است (چیزی که حتی مکرون هم پیشنهاد نکرده است)، او پاسخ داد: «بگذارید کمی صبر کنم. این کاملا منفی است، زیرا انرژی هستهای متعلق به فرانسویهاست».
انتهای پیام/
نظر شما