ایسکانیوز: مشارکت سیاسی زنان در سطوح مدیریتی و مراکز تصیم گیری و تصمیم سازی امری بدیهی در دنیای امروز است. در برخی از کشورها مانند افغانستان حداقل 30 درصد نمایندگان مجلس زن هستند. حضور زنان در مراکز سیاست گذاری از آن رو مهم است که معمولا مردان به دلیل تفاوت شرایط زیستی و تجربه مشکلات و مسائل زنان را درک نمی کنند و لازم است زنانی به مراکز قدرت راه یابند که نماینده خواسته های نیمی از جامعه باشند . در حال حاضر 9 نفر نماینده زن در مجلس شورای اسلامی حضور دارند که معمولا توجه خاصی به مسائل زنان نشان نمی دهند. از دبیر ائتلاف اسلامی زنان در مورد کارنامه این زنان پرسیدیم.
توران ولی مراد، درباره کارنامه زنان مجلس به خبرنگار ایسکانیوز گفت: در همه این سال ها سهمی که زنان از دولت و مجلس داشته اند سهمی است که توسط مردان تعیین شده پس زنان در پست ها نشسته اند در چارچوبی که آقایان خواسته اند یا فرصت داده اند حرکت کرده اند. نگرش و باورها و به خصوص تبلیغات یا توان افزایی سیاسی مورد نظر آقایان همان چیزی است که اولویت داشته است.
دبیر ائتلاف اسلامی زنان ادامه داد: درست است که نمایندگان مجلس را مردم انتخاب می کنند اما این جریان های سیاسی هستند که افراد در لیست ها می گذارند یا به پست می رسانند پس فضای کار و جهت گیری ها را هم خودشان تعیین می کنند. هم در دولت و هم مجلس آقایان خانم هایی را می پذیرند که برایشان دردسرساز نشوند و به طور جدی و در عمل پی گیر مطالبات زنان نباشند. آن چه آقایان خواسته اند توان افزایی سیاسی و ایجاد فضای تبلیغاتی برای خودشان و جریان سیاسی خودشان است. البته خوب خانم هایی را برای سمت ها تعیین می کنند که با همان جریان هم جهت باشد.
او تاکید کرد: مجموعه نهادهای مربوط به زنان از فراکسیون زنان مجلس، معاونت امور زنان ریاست جمهوری، شورای فرهنگی اجتماعی زنان، کمیته زنان مجمع تشخیص مصلحت نظام و زنان در نهادها و سازمان ها کارکرد لازم در جهت پاسخگویی به مطالبات زنان، رفع تبعیض ها و مشکلات زنان و ایجاد فرصت ها برای زنان نداشته و ندارند. عملکردها تا کنون این طور نشان می دهد که کلا امور زنان در کشور یک مجموعه ناتوان، ناقص ناهماهنگ و ناکارآمد است. به همین دلیل است که مشکلات زنان و خانواده نه تنها رفع نمی شود بلکه از شکلی به شکل دیگر تغییر می یابد و تکثیر می شود در حالی که اگر این مجموعه سازمان یافته و هدفمند پی گیر مطالبات زنان بود می توانست بسیار موفق تر باشد از آن چه تا به امروز عمل کرده. اشکال مهم این است که مراکز تصمیم ساز و برنامه ریز و سیاست گذار انحصاری در دست مردان بوده و نگرش و توجه آن ها به مسائل زنان از زاویه نگاه مردانه و موضوعات با درجه اهمیتی که آن ها شناخته اند همین بوده.
ولی مراد در مورد مشارکت سیاسی زنان در سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی گفت: قدم های خوبی برداشته شده اما بسیار کوچک، انتخاب یک فرماندار زن بعد از 35 سال که از انقلاب گذشته است کار خاصی نیست. دورنگهداشتن زنان از مناصب مدیریتی و مراکز عالی خودش خشونت سیاسی علیه زنان است. روحانی وعده ایجاد وزارت خانه زنان داد اما همین دولت در عمل الزام داشتن مشاور امور زنان وزرات خانه ها را برداشت و معاونت امور زنان ریاست جمهوری به عوض ایستادن در مقابل این حرکت در وقت لازم توجیه گر این کار شد و همین حذف در عمل باعث تضعیف عملکردها در حوزه زنان شد.
مدیر شبکه ایران زنان ادامه داد: در حقیقت در دولت روحانی شاهد عقبگردی در امور زنان هستیم چرا که مطالبات زنان در عمل اجرا نشده و آن چه را که شاهد بوده ایم حرف و شعار و کارهایی که نقش تبلیغاتی داشته است که در واقع با هدف جذب بدنه اجتماعی و با هدف سیاسی دنبال می شود. دولت به عوض این که مطالبات را عملی کند آن ها را مطرح می کند در حالی که طرح مطالبات از طرف مردم و بخش مدنی جامعه است و دولت موظف به پاسخگویی به آن ها در عمل و عملی و اجرایی کردن آن هاست. این دوره دولت خودش شده بلندگوی زنان و از اقدام عملی که مشکلات زنان را از زیربنا رفع کند خبری نیست.
دبیراتئلاف اسلامی زنان خاطرنشان کرد: از عقبگردهای دیگر دولت در حوزه زنان این بود که حتی یک درصد بودجه دستگاه ها که مخصوص امور زنان و خانواده بود در مجلس حذف شد در حالی که این مجلس همان بود که سال گذشته همین یک درصد بودجه را مصوب کرده بود. عدم تعامل شایسته امور زنان دولت با مجلس و نداشتن طرح ملی در دست اجرا و نداشتن برنامه ای جهت بهره برداری از آن بودجه و عدم مدیریت در جهت به صحنه آمدن به موقع رسانه ها و نهادهای مدنی حوزه زنان می تواند نقش داشته باشد در حذف آن. برای سال 94 هم که اصلا خود دولت این یک درصد بودجه سهم زنان و خانواده از دستگاه ها را حذف کرده.
ولی مراد تاکید کرد: حضور بیشتر زنان در مراکز تصمیم گیر و تصمیم ساز و مدیریت های عالی که مجلس را هم شامل می شود با شعار و تبلیغات عملی نمی شود و به رای و نظر مردان که واگذار باشد سرنوشتش همین است که تا به حال در همه این سال ها بوده. برای تثبیت و عملی شدن آن لازم است لایحه اش توسط معاونت امور زنان تهیه و مصوب کردن آن در دولت و مجلس مدیریت شود. این مسیری است که برای گرفتن سهم زنان از پست های عالی باید مدیریت شود و نیروهایی که بتواند این مهم را عملی کند کم نیست فقط برنامه ریزی و مدیریت کردن نیروها لازم است.
مدیر شورای همکاری های زنان افزود: در همه این سال ها که امور زنان در دولت ها داشته ایم نقش خود را به درستی نه تعیین کرده و نه ایفا کرده اند. در یک بخش فعالیتشان تبلیغاتی و جایگاهی تشریفاتی بوده است و یک بخش دیگر هم به شکل خیریه ای و کمیته امدادی به زنان کمک کرده اند. در حالی که وظیفه این نهاد زیر مجموعه نهاد ریاست جمهوری انجام فعالیت های زیرساختی و گرفتن سهم زنان از کل سیستم است. امور زنان این نیست که قرار باشد خودشان بسته به توان اندکشان به زنان برسند. اصلا این نگاه و برداشت اشتباه است در همه دوره ها همین بوده و اشتباه بوده که فکر می کنند باید سهم زنان از این بخش به زنان داده شود. این بخش وظیفه رصد و پی گیری و عملیاتی کردن طرح ها و برنامه ها با هدف رفع ضعف ها و کمبودها را برای زنان از کل سیستم دارد.