به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که از موسسه ای با شما تماس بگیرند و بگویند تحت شرایط مشخصی می‌توانید در دانشگاه های کشورهای دیگر تحصیل کنید. در این شرایط احتمالا از خودتان بپرسید چرا با من تماس گرفته اند؟ اگر هم معدلتان مطلوب باشد، ممکن است تصور کنید برای اینکه درستان خوب بوده، با شما تماس گرفته اند، آن وقت است که رویای تحصیل در خارج در ذهنتان جاخوش می کند و برای تحقق آن حاضرید خودتان را به آب و آتش بزنید.

انگار تب «کلاس گذاشتن» هنوز هم در جامعه فروکش نکرده، کمتر کسی است که از طریق این تماس ها بپرسد در کدام دانشگاه کشور مقصد می تواند تحصیل کند، گویی برای برخی فقط نام کشوری که می خواهند در آن درس بخوانند مهم است، حالا فرقی چندانی ندارد، اگر دانشگاه زیاد معتبر نبود هم نبود؛ فقط اقوام و دوستان بدانند که فلانی در کشور کانادا، آمریکا، انگلیس یا هر کشور دیگر تحصیل می کند، کافی است.

حالا اگر خبرنگار باشی و چنین تماسی با نزدیکان تو گرفته شود، ماجرا کمی فرق می کند، بلافاصله از آن ها می پرسید که کدام دانشگاه را به شما پیشنهاد دادند؟ رتبه علمی دانشگاه را پرسیدی؟ آیا دانشگاه آزمون ورودی دارد؟ و سوالاتی از این دست. تماسی تلفنی با اقوام یکی از همکاران منجر شد تا به طور اتفاقی یک مرکز اعزام دانشجو را انتخاب کرده و سری به آن بزنیم تا ببینیم در این مراکز چه می گذرد.

زمانی که در اینترنت سرچ کنید «اعزام دانشجو به خارج» صدها صفحه مقابل رویتان باز خواهد شد، برخی از آن ها ادعا می کنند در کار خود بهترین‌اند، برخی می‌گویند مناسب ترین هزینه اعزام، مربوط به مرکز آن هاست، برخی هم می گویند مجوزهای لازم را از موسسات و سازمان های مربوطه دارند. به طور تصادفی یکی از این مراکز را انتخاب می کنم و با آن تماس می گیرم تا مطمئن شوم تا چه ساعتی در مرکز حضور دارند.

ظهر یک روز گرم تابستانی حوالی خیابان شریعتی

این موسسه مانند سایر مراکز اداری است، در کنار هر اتاق یک تابلو نصب شده است، بخش اعزام، بخش IELTS و غیره. سراغ مسئول بخش اعزام را می گیرم، می گویند همین چند لحظه پیش رفت! نمی دانم از چه کسی باید اطلاعات بگیرم، طرف دیگر اتاق، مردی تقریبا 35 ساله پشت میز نشسته و با دقت کاغذهای درهم ریخته روی میزش را ورق می زند و به مانیتور نگاه می کند، سپس دوباره به کاغذ نگاه می کند و نکاتی را روی کاغذ می نویسد. کمی صبر می کنم، سپس نزدیک تر می شوم، گویی متوجه حضور من نشده، صدایم را صاف می کنم و می گویم: «از راه دوری آمده ام اما همکارتان حضور ندارد، می خواهم برای برادرم شرایط اعزام به دانشگاه های آمریکا یا استرالیا را بدانم، از دانشگاه های طرف قرار دادشان، از آزمون های ورودی، نحوه اقامت دانشجو ها و غیره.»سرش را بالا می آورد و با بی حوصلگی جواب می دهد: «فکر نمی کنم با شرایط پیش آمده بتوان در آمریکا تحصیل کرد، با شرایط کنونی نمی شود، اگر هم بشود به طور دقیق نمی توان مشخص کرد هزینه آن چه قدر است. متاسفانه همکارم نیست و من خبر ندارم که در برخی موارد تغییراتی ایجاد شده یا خیر؛ اما می توانم اطلاعات مدتی قبل را در اختیارتان بگذارم.» و از من می خواهد تا در صندلی مقابلش بنشینم.

اینجا دانشگاه ها هم در هم است!

زمانی که نام دانشگاه سن دیگو را در اسامی طرف قرار داد این موسسه دیدم، کمی تعجب کردم، زیرا بر اساس رتبه بندی QS، این دانشگاه داری رتبه جهانی 801-1000 است و خروجی پژوهشی آن نیز بالاست. همچنین دانشگاه سن مارکوس نیز با رتبه جهانی 801-1000 در این لیست قرار داشت اما خروجی پژوهشی آن متوسط بود. همچنین دانشگاه هایی نیز در این لیست بودند که در سرچ QS فاقد رتبه کافی بودند، اما در این لیست قرار داشتند. به نظرم کمی دور از ذهن می رسید.

بدون آزمون شما را اپلای می کنیم!

این موسسه ادعا می کرد افرادی که مدرک پیش دانشگاهی دارند و می خواهند در مقطع کارشناسی دانشگاه های آمریکا درس بخوانند باید آزمونی را بگذرانند، اما این موسسه می توانست بدون اینکه فرد این آزمون را بدهد، او را اپلای کند. ماجرای تحصیل در کشور استرالیا کمی فرق می کرد، زیرا برخی از دانشگاه های استرالیا مدرک پیش دانشگاهی را قبول ندارند، دانشجو در صورتی که بخواهد در دانشگاه هایی که مدرک پیش دانشگاهی را قبول دارند، تحصیل کند باید دوره کارشناسی را 3 ساله به پایان برساند، در غیر این صورت دانشجو می بایست به مدت یک سال دوره های پایه (Foundation) را بگذراند.

هزینه لیسانس رشته های پزشکی در دانشگاه های استرالیا، با 591 میلیون تومان ناقابل

شاید باورتان نشود اما شهریه های دوره کارشناسی غیر پزشکی در استرالیا حدود 20 تا 30 هزار دلار است، یعنی با احتساب قیمت دلار دوشنبه پنجم مرداد ماه که حدود 10 هزار و 750 تومان است، هزینه تحصیل در رشته های غیر پزشکی دانشگاه های استرالیا حدود 215 تا 332 میلیون و 500 هزار تومان خواهد شد. اگر از هزینه های تحصیل در مقطع کارشناسی رشته های پزشکی دانشگاه های استرالیا بپرسید، در بازه 268 میلیون و 750 هزار تومان تا 591 میلیون و 250 هزار تومان خواهد بود.

از آزمون های ورودی دانشگاه ها چه خبر؟

درصورتی که زبان مادری افراد انگلیسی نباشد، لازم است زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم انتخاب کرده و در آزمون تافل شرکت کنند، درصورتی که افراد تمایل داشته باشند در تافل اینترنتی آی بی تی شرکت کنند، لازم است حداقل نمره 80 را کسب کنند. لازم به ذکر است که بیشتر دانشگاه ها، آزمون آیلس را به جای تافل قبول می کنند اما برای اطمینان باید این موارد با دفتر پذیرش دانشگاهی که فرد قصد دارد در آن تحصیل کند، هماهنگ شود. متقاضیان ورود به مقطع کاردانی و کارشناسی لازم است آزمونی تحت عنوان SAT subject tests را بگذرانند، هر یک از مبحث های این آزمون، سطح علم و دانش افراد را در رشته ای خاص می سنجد.

انتهای پیام/