به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، چندی پیش طی مطلبی با عنوان رشد جایگاه رایانش ابری، روند رو به رشد فناوری ابر در سال های اخیر را بررسی کردیم، در این گزارش بنا داریم تا موارد دیگری را پیرامون این فناوری بیان کنیم.

وقتی سرویس‌دهنده‌ ابر را انتخاب می‌کنیم، در واقع زیرساختی عظیم از مراکز داده، کامپیوتر‌ها و فضای ذخیره‌سازی با ظرفیت شبکه‌سازی را اجاره کرده‌اید. بسیاری از این مراکز داده حاصل سرمایه‌گذاری‌های چندین میلیون دلاری شرکت‌هایی هستند که آن‌ها را می‌گردانند. هزینه‌ یک مرکز داده‌ رایانش ابری در حدود 100 میلیون دلار است. اغلب سرویس دهنده‌های بزرگ رایانش ابری چندین مراکز داده در اقصی نقاط جهان دارند. به‌سختی می‌توان شمار دقیق آن‌ها را به دست آورد برای مثال ابر گوگل شاید دارای حدود 35 مرکز داده در جهان باشد.

در سال‌های دهه‌ شصت میلادی، در پروژه‌های نظامی، کوچک‌سازی وسایل الکترونیکی تبدیل به یک هدف شده و سرمایه‌گذاری بسیاری روی آن انجام گرفت. تاسیس خطوط تولید محصولات نیمه‌هادی که به ریزپردازهای پیشرفته، آرایه‌های حافظه‌ متراکم و فناوری مدار مجتمع پیشرفته ختم شد، ساخت کامپیوتر، دستگاه‌های قابل حمل و بسیاری دیگر از وسایل امروزی را میسر ساخت. در سال‌های دهه‌ 90 با تجاری شدن اینترنت، رفته رفته شرکت‌های بزرگی برخاست که لازم بود زیر ساخت‌های محاسباتی بزرگی را برای پشتیبانی از تجارتشان بنا کنند.

زیر ساخت amazon.com ساخته شد تا از مطالب و درخواست های مناسب پشتیبانی کرده تا سیستم برای یک روز شلوغ خرید مثل «دوشنبه سیاه» آماده باشد. از آنجایی که اغلب روزها، این ظرفیت بی‌استفاده ( idle) می ماند، amazon.com ابتدا شبکه‌اش را برای کارکنانش و سپس به عنوان وب سرویس آمازون برای مشتریان گشود.

تجارت گوگل نیز به همین صورت رشد کرد و ساخت مراکز داده‌ جهانی برایش تبدیل به یک ضرورت شد. یکی از مراکز داده گوگل در دالاس، اریجن، در سال 2006 لب ساحل رود کلمبیا ساخته شده است، این مرکز تقریبا به اندازه‌ یک زمین مسابقه‌ فوتبال آمریکایی است. با گسترش این مراکز داده از نظر وسعت، پروژه‌ «زمین سبز» (( green _ field توسعه یافت.

مراکز داده‌ مستقر شده باید دارای ویژگی های زیر باشند:

• دسترسی به انرژی کم هزینه
• استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر
• نزدیکی به آب کافی
• قرارگیری در محل که اتصالات ستون فقرات شبکه‌های پرسرعت قابل راه‌‌اندازی باشد
• هزینه‌ زمین مناسب باشد و چندان جلب توجه نکند
• مالیاتش کم باشد
• زمان بازیابی سیستم، بهینه باشد

توجه به این مسائل، شبکه‌های رایانش ابری را به میزان قابل توجهی کارآمد می‌کند و بودجه‌‌ مناسبی می‌برد. تخمین‌زده می‌شود که اینترنت 10 درصد انرژی جهان را مصرف می‌کند. از این رو این شرکت‌ها را می‌توان غول‌های مصرفی انرژی قلمداد کرد. در برخی موارد مانند گوگل، این شرکت‌ها در واقع از جمله‌ بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان انرژی قرن بیست‌و‌یکم به شمار می‌روند. در حقیقت علت این سرمایه‌گذاری عظیم انرژی، چیزی جز تلاش برای سیطره‌ رایانش ابری نیست.

بر اساس تحقیقات شرکت IDC، حوزه‌های زیر پنج کاربرد اصلی ابر در سال 2010 بوده‌اند:

• برنامه‌های همکاری
• برنامه‌های وب / سرویس‌دهی در وب
• پشتیبان ابر
• برنامه‌های تجاری
• برنامه‌های تولیدی شخصی

بسیاری از افراد در آمریکا از Channel Advisor.com برای مدیریت فروش و فهرست کردن حراج‌هایشان استفاده می‌کنند. این سایت اخیرا خدمات خود را گسترش‌ داده و یک کانکتور مدیریت ارتباط با مشتریCRM را به Salesforce.com برقرار کرده است. یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مرکز تماس مجازی، سایت مبتنی بر ابر Liveops.com است. شکل زیر صفحه اصلی Liveopsرا نشان می‌دهد که یک سرویس متمرکز تماس است.

رایانش ابری، خرید و فروش یک نرم افزار از اینترنت را به روشی همانند دانلود موسیقی از شرکت‌های فروش آلبوم‌های موسیقی در اینترنت تبدیل کرده ‌است. مزایای مالی رایانش ابری، فروشندگان جدید نرم افزار را قادر کرده برنامه‌های سودمند را در شرایطی بسازند که برای مردم با هزینه بسیار کمتری نسبت به نرم افزارهای بسته بندی شده، تمام می‌شود.

ناسا قسمتی از فناوری سکوی ابر nebula را در معرض استفاده قرار داده‌ است. نرم افزاری که ساخته خواهد‌ شد تحت مجوز آپاچی دو خواهد بود. اعضای موسس این پروژه، AMD، Citrix، Dell، Intel، NTT Data و چند سرویس‌دهنده ابر دیگر می‌باشند.

رایانش ابری وعده‌ای برای ایجاد و ارائه‌ امکانات هیجان انگیز برای مشتریان است. برای مثال شرکت آی‌بی‌ام محصولات ابر خود را تحت عنوان بازار هوشمند، مکعب هوشمند (نرم‌افزارهای شبکه، ذخیره‌سازی و نرم‌افزار‌های دفتری در یک جا جمع شده‌اند) میز‌کار هوشمند (به کاربران اجازه می‌دهد تا توسط یک بسته نرم‌افزاری برنامه‌های کاربردی خود را مدیریت کنند). همچنین مانند دیگر فروشندگان مایکروسافت نیز در حال سرمایه‌گذاری روی رایانش ابری هستند برای مثال AZURE یک مدل پیشنهادی ابر است که شامل سه قسمت زیر است:

• ویندوز AZURE (توسعه‌دهندگان توسط آن ذخیره‌ سازی و مدیریت برنامه‌های کاربردی ابر را بر عهده می‌گیرند)
• SQL AZURE (بالا بردن کیفیت اسکیوال سرور مایکروسافت به عنوان یک پایگاه ‌داده جهانی، در ابتدا این سرویس SQL Server Data Service نامیده می شد. برنامه‌ای که از پایگاه‌داده SQL AZURE استفاده می کند)
• AZERE.NET (بسیاری از برنامه‌های مورد نیاز سیستم‌های ابر و برنامه‌های کاربردی را شامل می‌شود.)

مایکروسافت امید دارد یک بازار داده‌ جهانی مبتنی بر ابر را با استفاده از SQL AZURE برای اطلاعات ذخیره شده ایجاد نماید. این آرزوی مایکروسافت در قالب یک پروژه به نام «دالاس» محقق شده‌ است. طبق این پروژه، برنامه‌ها قادر به دسترسی به داده‌ دامنه‌ عمومی و اختصاصی می‌باشد (داده‌هایی همچون داده‌های مالیاتی، داده‌ آماری و سایر محتویات Premium که از پروتکل REST استفاده می‌کنند). در شکل زیر صفحه‌ اصلی سکوی ویندوز آزور را مشاهده می‌کنید.

انتهای پیام/