به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ایسکانیوز، پس از اجرایی شدن تصمیم نظام مبنی بر توقف تعهدات فراپادمانی ایران (پروتکل الحاقی) از ۵ اسفند که بر اساس قانون مصوب مجلس و در واکنش به نقض مکرر برجام ازسوی طرف های غربی آن قرارداد صورت گرفت، کاخ سفید و اروپا تلاش کردند با انجام مجموعه ای از اقدامات ایران را تحت فشار قراردهند که از تصمیم خود منصرف شود.

 اما نکته ای که وجود دارد اینکه جمهوری اسلامی ایران گام خود را بر اساس مواد ۲۶ و ۳۶ برجام انجام داده که این به معنای آن است که اولا ایران قصد خروج از برجام را نداشته و دوم آنکه این اقدام یک واکنش حقوقی و قانونی از سوی در مقابل بدعهدی های آمریکا و اروپا از سال ۹۷ به این سمت به حساب می آید.

ایران پس از خروج غیرقانونی و یکجانبه آمریکا از برجام در اردیبهشت سال ۹۷ به مدت یکسال با اصرار طرف اروپایی که در مذاکرات رسمی و غیررسمی خواستار حفظ برجام بود و وعده انجام تعهداتی را داده بود که بتواند خلا حضور آمریکا را جبران کند، سیاست صبر را پیشه کرد و این گام خود را در قالب «صبر استراتژیک» تعریف کرد.

با نگاهی به گذشته نه چندان دور شاهدیم که این مدت زمان کافی بود تا اگر واقعا طرف اروپایی قصد انجام تعهداتش را در قالب برجام داشت، می توانست کارهای زیادی را انجام داده باشد اما آنها صرفا به «گفتار درمانی» اکتفا کردند و حمایتشان از برجام فقط در قالب سیاست های اعلامی بود و هیچ گاه عملیاتی نشد.

بنابراین، ماجرا به این ترتیب پیش می رفت که ایران براساس خواست مقامات عالی کشورمان به کلیه تعهداتش در برجام پایبند بود و گزارشات متعدد آژانس بین المللی انرژی اتمی هم این مدعا را بارها تایید کرد، اما طرف مقابل کماکان صرفا نظاره گر بود.

پس از ناامید شدن ایران از انجام تعهدات برجامی اروپا، تهران تصمیم گرفت از حق قانونی خود مطابق برجام (مکانیسم ماشه) استفاده کند و در قالب ۵ گام تعهداتش را به صورت تدریجی کاهش داد.

نکته طنز ماجرا اینجا بود که محافل رسانه ای و سیاسی غربی به همراهی متحدان منطقه ای آنها، ایران را تحت فشار قراردادند که هرچه سریعتر از این تصمیم خود عقب نشینی کرده و به تعهداتش در قالب برجام بازگردد! در حالی که خودشان هیچ گاه به تعهداتشان عمل نکردند.

به تعبیر دیگر، ایران تلاش کرد به صورت تدریجی کفه ترازوی اجرای برجام توسط اعضای باقیمانده را متعادل و متوازن کند، اما خوی زورگویی و سلطه طلبی غربی ها این موضع اقتدارآفرین ایران را برنمی تابید.

این مواضع غربی ها در حالی بود که همزمان سیاست فشار حداکثری بر ایران از سوی دولت ترامپ با تمام توان پیگیری و اجرایی شد.

کاخ سفید در دوران ترامپ از هر ظرفیت و توانی که در اختیار داشت استفاده کرد تا صادرات نفت ایران را صفر کند، دسترسی ما را به پول ها و دارایی های خارج از کشورمان ببندد، مانع از مبادلات تجاری ایران با کشورهای دیگر شود و مشکلات و محدودیت های بسیار دیگری که در این مدت برای ایران ایجاد کرد.

 اما پس از روی کار آمدن بایدن در کاخ سفید، برخی تغییرات در دو سوی این معادله اتفاق افتاد.

از یک طرف اروپایی ها باردیگر به سمت واشنگتن غش کردند و به اصل خودشان که همان دنباله روی سیاست های آمریکا بود برگشتند و حتی تندتر از آمریکا به دنبال تحت فشار قراردادن ایران هستند که بخواهند با سیاست زیاده خواهانه خود ایران را وادار به گفتگو در موضوعات غیر هسته ای کنند.

سوی دیگر ماجرا هم ایران بود که با تصویب قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران» از سوی مجلس شورای اسلامی، دست دولت در برابر بدعهدی های طرف مقابل در برجام باز شد.

بنابراین، با توقف تعهدات فراپادمانی از ۵ اسفند وارد فضای جدیدی از روابط میان ایران با غرب و آژانس بین المللی انرژی اتمی در قالب برجام شدیم.

نکته جالب ماجرا اینجاست که غرب (آمریکا و اروپا) و البته متحد همیشگی آنها رژیم صهیونیستی نسبت به تصمیم ایران همچون گام های گذشته آن، ابراز نگرانی کردند و خواستارعقب نشینی ایران از تصمیمش مبنی بر توقف تعهدات پروتکل الحاقی شدند.

این مواضع غربی ها در حالی صورت می گیرد که پیش از اجرایی کردن این تصمیم، مدیرکل آژانس در سفری که به تهران داشت و متعاقب ملاقات هایش با برخی مقامات ایران به جمع بندی در این خصوص رسید و نهایتا دو طرف با بیانیه ای مشترک از حصول توافق با یکدیگر خبر دادند که نشان از تداوم همکاری ها میان ایران و آژانس دارد.

اما غرب گوشش بدهکار این صحبت ها نبوده و نیست و غرض ورزی سیاسی همچنان در معیار برخورد با  ایران است. در این خصوص «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در واکنش به تصمیم ایران برای متوقف کردن اجرای پروتکل الحاقی بیانیه ای صادر کرد.

در این بیانیه اینطورآمده است که «ما عمیقاً از تصمیم ایران برای تعلیق اجرای پروتکل الحاقی و همچنین پادمان‌های شفاف سازی قید شده تحت برجام نگران هستیم. اگر (ایران) از این تصمیم خود بازنگردد، چنین تصمیمی به شکلی جدی توانایی آژانس برای تأیید مواد و فعالیت‌های هسته‌ای ایران و تصدیق صلح آمیز بودن این فعالیت‌ها را با مشکل مواجه خواهد ساخت.»

از طرف دیگرهم آمریکا به دنبال جلب حمایت سایر کشورها جهت انتقاد از ایران در جلسه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است.

شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی این هفته برای گفت‌وگو درباره افزایش فعالیت‌های هسته‌ای ایران تشکیل جلسه می‌دهد.

دیپلمات‌های آمریکا سندی را میان دیگر اعضا توزیع کردند که در آن گلایه‌های واشنگتن در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای ایران فهرست شده و از ایران می‌خواهد با بازرس‌های آژانس اتمی کاملاً همکاری کند.

در خاتمه آنکه، در این ارتباط «رویترز» با انتشار گزارشی اعلام کرد که تهران با ارسال نامه ای به کشورهای عضو شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته که این اقدام آمریکا را مخرب می‌داند و آن را به عنوان پایان توافق مشترک میان آژانس و ایران در نظر می‌گیرد.