به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه‌ها در یک سال گذشته و به دلیل شیوع کرونا، دستخوش تغییر و تحولات زیادی شده است. برخی از دانشگاه‌ها به کلی قید برنامه‌های فرهنگی را زده‌اند و بیشتر زمان خود را معطوف به حوزه آموزش کرده‌اند؛ در مقابل دانشگاه‌هایی با وجود همین شرایط، نقشه راه جامعی برای سیاستگذاری‌های فرهنگی خود تبیین کرده‌اند. این فرآیند تا حد بسیار زیادی در ارتباط با دیدگاه و دغدغه‌ معاونان فرهنگی و دانشجویی است و به همین دلیل هم نباید از نقش آن‌ها در تحولات فرهنگی دانشگاه غافل شویم.

در همین ارتباط، محمد امامی کورنده مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل فرهنگ و رسانه در گفت‌وگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره نقش آفرینی معاونان فرهنگی در تحولات فرهنگی دانشگاه‌ها اظهارکرد: تاثیرگذاری موضوعات فرهنگی بر سیستم حاکمیتی و مسائل مرتبط با خانواده و جامعه، همواره یکی از دغدغه‌های مقام معظم رهبری بوده است؛ به همین دلیل، حساسیت سیستم‌های تشکیلاتی در حوزه آموزش عالی نسبت به مباحث فرهنگی افزایش یافت و ‌شاهد تشکیل معاونت فرهنگی در دانشگاه‌ها و وزارت علوم بودیم.

وی افزود: برای معاونت فرهنگی و دانشجویی، اهداف و نقشه راه مشخصی تبیین شده است؛ اما غیر از آن، باید ببینیم که در حوزه اجرایی شاهد چه تحولات و اتفاقاتی بوده‌ایم و این اهداف تا چه میزان اجرایی شده است. احتمال دارد که نگاهمان به مفهوم معاونت فرهنگی در دانشگاه‌ها، صرفا موارد فوقِ برنامه باشد؛ یعنی اگر اساس دانشگاه بر مبنای علوم آموزشی باشد، مباحث فرهنگی و تربیتی نیز به عنوان یک موضوع فوق برنامه در نظر گرفته می‌شود.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: گرایش دانشجویان به موضوعات فوق برنامه و فرهنگی به ویژه بعد از دوران فارغ التحصیلی، می‌تواند نشان‌دهنده اهمیت، دغدغه‌مندی و اثرگذاری آن‌ها نسبت به موضوعات فرهنگی باشد. با این اوصاف اهمیت فعالیت‌های فرهنگی و همچنین منویات رهبر معظم انقلاب نسبت به این حوزه، مفهوم و نقشه راه اصلی معاونت‌های فرهنگی محسوب می‌شود.

امامی با اشاره به نقش و تاثیرات معاونان فرهنگی در سیستم اجرایی آموزش عالی تصریح کرد: تعریف سیاست‌ها و برنامه‌هایی که هرساله از سوی معاونت‌های فرهنگی دانشگاه‌ها با هدایت وزارت علوم مطرح می‌شود، قطع به یقین می‌تواند نقش بسزایی در روند تحولات فرهنگی و رسیدن به اهدافمان داشته باشد.

این کارشناس فرهنگی اضافه کرد: هر دانشگاهی در ابتدای سال تحصیلی، برنامه‌هایی در حوزه مسائل فرهنگی تبیین می‌کند و براساس این برنامه‌ها پیش می‌رود؛ اما اصلی‌ترین مشکلی که در این راستا وجود دارد، این است که هیچ‌گاه عملکرد معاونان فرهنگی برای دانشگاه‌ها اهمیتی ندارد و معمولا سیستم آموزش عالی رنکینگ یا رتبه‌بندی خود را بر مبنای تعداد دانشجو، فارغ التحصیل، استادان مدعو، اعضای هیئت علمی و... محاسبه می‌کنند. این موضوعات بیشتر مباحث کمی است و ارتباط چندانی با کیفیت و مسائل کیفی ندارد.

وی تاکید کرد: اگر بخواهیم بیشتر به کیفیت فعالیت‌های فرهنگی اهمیت دهیم، نیازمند نگاهی راهبردی هستیم؛ یعنی من به عنوان وزیر علوم یا رئیس هر دانشگاه، باید بررسی کنم که سیاست‌ها و راهبردهای معاونت فرهنگی، تا چه میزان می‌تواند به بهبود رنکینگ و رتبه‌بندی دانشگاهِ من کمک کند. ما در وهله اول باید موضوعات کیفی را در کنار موضوعات کمّی قرار دهیم و براساس آن‌ها، رنکینگ دانشگاه‌ها را مشخص کنیم.

امامی با اشاره با تاثیرات شرایط کرونایی کشور بر فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه‌ها گفت: ما باید به جای بررسی آمار تعداد فارغ التحصیلان و جذب دانشجو در یک سال گذشته، ببینیم چه تعداد از دانشجویان از لحاظ کیفی، فرهنگی و معنوی در حین تحصیل، به عنوان بازوان کمکی و تقویتی به عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه ورود پیدا کرده‌اند و به کمک مردم شتافته‌اند. در این نقطه است که نقش پررنگ معاونت‌های فرهنگی به خوبی مشخص می‌شود.

این تحلیلگر فرهنگ و رسانه افزود: متاسفانه به دلیل این که در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های معاونت فرهنگی، همواره سمینارها و همایش‌ها پای ثابت است، هیچ‌گاه به فکر کیفیت فعالیت‌های فرهنگی نبوده‌ایم و همواره به کمیت توجه کرده‌ایم. به همین دلیل آسیبی که به دلیل نداشتن تحرک کیفی در حوزه معاونت‌های فرهنگی و دانشجویی شامل حال جامعه می‌شود، به مراتب بیشتر از فضای داخلی دانشگاه است.

محمد امامی کورنده در پایان خاطرنشان کرد: شرایط کرونایی کشور در یک سال گذشته، بهترین فرصت برای معاونان فرهنگی دانشگاه‌ها بود تا آستین بالا بزنند و سیاست‌ گذاری‌های فرهنگی دانشگاه را به سمتی سوق دهند که بتوانیم تقویت کیفیت و مسائل معنوی و فرهنگی را در کنار آموزش و کمیت، از دانشجویان و فارغ التحصیلان انتظار داشته باشیم؛ زیرا که خروجی مسائل کیفی یقینا به ارتباط نزدیک و خدمت رسانی به مردم جامعه ختم خواهد شد و امیدواریم مسئولان سیستم آموزش عالی بیشتر از پیش به تاثیرات کیفی حاصل از حضور معاونت های فرهنگی در دانشگاهها بپردازند.  تنها در این شرایط است که دانشجویان می توانند به عنوان فعالان اجتماعی در خدمت مردم جامعه باشند.

انتهای پیام/