به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، آموزش عالی مالزی نظام آموزشی نسبتا کارآمدی است که هم در جذب دانشجویان بین‌المللی موفق است و هم در راستای نیازهای جامعه خودش فعالیت می‌کند. اطلاع از جزئیات این نظام آموزشی و بررسی تطبیقی آن با آموزش عالی کشورمان، می‌تواند در شناسایی منشا مشکلات دانشگاه‌های کشور و رسیدن به راهکارهایی در این زمینه کمک‌کننده باشد.

در این راستا با مرشیدی سیرات morshidi sirat دبیر کل سابق آموزش عالی مالزی درباره دانشگاه‌های مالزی، برنامه‌ریزی درسی آن و ارتباط دانشگاه و صنعت گفت‌وگو کردیم.

مرشیدی در گفت‌وگو با ایسکانیوز، با بیان این که دولت مالزی دانشگاه‌ها و دانشگاهیان را به ارتباط با صنعت و درآمدزایی تشویق می‌کند، اظهار کرد: دانشگاه‌های مالزی دارای مراکز مشاوره صنعت هستند و همچنین هولدینگ‌هایی در دانشگاه‌های عمومی این کشور تاسیس شده‌اند که دانشگاه را برای درآمدزایی با بخش خصوصی پیوند می‌دهند.

دبیر کل سابق آموزش عالی مالزی با اشاره به این که وزارت آموزش عالی مالزی کمک‌های مالی بسیاری به استادان ارائه می‌دهند، افزود: وزارت علوم، فناوری و نوآوری هم کمک هزینه تحقیقاتی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد.

وی، تدریس و رهبری یک تحقیق (تحقیق و مشاوره) را از شاخص‌های رتبه‌بندی استادان در دانشگاه‌های مالزی دانست و گفت: فعالیت علمی شامل چاپ مقاله در مجلات، کتاب‌های بسیار پراستناد و رتبه‌بندی شده از سوی ناشران معتبر، خدمت به دانشگاه (مدیریت) و خدمت به جامعه، دیگر معیارهای ارتقای استادان در مالزی است.

مرشیدی در پاسخ به این سوال که نقش نهادهای عالی در نظارت بر ارتقای استادان چیست، خاطرنشان کرد: بخش خدمات عمومی وزارتخانه، کلیات رتبه‌بندی را مشخص می‌کند و خود دانشگاه‌های دولتی، جزئیات این موارد را ارائه داده و معیارهای خاص خودشان را تدوین می‌کنند. لازم به ذکر است که دانشگاه‌های تحقیقاتی در مقایسه با دانشگاه‌های جامع، معیارهای سخت‌تری دارند.

دبیر کل سابق آموزش عالی مالزی در ادامه افزود: نهادهای آموزش عالی خصوصی، طرح خاص خود را دارند. ترازسازی به معنای دقیق وجود ندارد. یک استاد در یک دانشگاه تحقیقاتی در مقایسه با استادی در یک دانشگاه جامع منطقه‌ای، نیاز به مهارت بالاتری دارد. یک استاد مشابه در دانشگاهی خصوصی، شرایط یا معیارهای عملکردی متفاوتی دارد.

وی درباره بازنگری و ارزشیابی برنامه درسی در دانشگاه‌های مالزی گفت: برنامه درسی و کیفیت آن از سوی آژانس صلاحیت‌های مالزی (MQA) ارزیابی می‌شود. نهادهای حرفه‌ای برای مدارک بالا، حرف بیشتری در برنامه درسی خواهند زد. بنابراین مدارک مهندسی تقریباً برنامه درسی مشابهی را بر اساس نیاز نهادهای حرفه‌ای و MQA خواهند داشت. برنامه‌های درسی به طور معمول هر ۳ تا ۵ سال بررسی می‌شود.

دبیر کل سابق آموزش عالی مالزی در پایان با بیان این که مالزی دارای ۱۵۵ دانشگاه‌ عمومی و ۴۳۶ دانشگاه خصوصی است، اظهار کرد: دانشگاه‌های عمومی شامل ۲۰ دانشگاه جامع، ۳۶ موسسه پلی‌تکنیک و ۹۹ کالج است و دانشگاه‌های خصوصی شامل ۴۸ دانشگاه جامع، ۳۳ دانشکده در دانشگاه، ۳۴۵ کالج و ۱۰ پردیس بین‌المللی است.  

انتهای پیام/