از تغییر فلسفه توسط مانچینی تا استراتژی غلط گونش

اولین بازی جام ملت‌های اروپا با دو نکته فنی مهم از مربیان دو تیم ایتالیا و ترکیه همراه بود.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، امیر کریمی(کارشناس فوتبال)؛ جام ملتهای اروپا در حالی آغاز شده که بازی‌ها در یازده شهر مختلف برگزار می‌شود و البته هنوز هم متاثر از بیماری کرونا هست. اما فارغ از هیاهوهای هواداری و خبری که اصولا در جریان این سبک از مسابقات شکل می گیرد، باید به بار فنی این دست از تورنمنت ها اشاره کرد چرا که می توان آن را جام جهانی کوچک شمرد، پس بهترین میدان و کلاس درس برای فوتبالی های خاص تر هم هست تا با دیدن بازی ها توانایی های خود را بالا ببرند.

تغییر فلسفه

مانچینی ویرانه ونتورا را به قصری زیبا تبدیل کرده که برای ورود به آن ابتدا باید جاه طلبی خود را ثابت کنی و سپس قدم در آن گذاری. برای این همه تغییر در فوتبالی که فاز دفاعی آن به نام دیوار بتونی یا همان کاتناچیو معروف هست نه تنها به تغییر فلسفه تیمی نیاز هست بلکه همه افراد و بخصوص سرمربی باید نگاه متفاوتی به فوتبال داشته باشند. ایتالیای مانچینی با چینش ۴۳۳ نامتقارن در زمین حاضر بود و بازی کرد. به این معنی که از چهار دفاع یک دفاع کناری پیشروی می کرد و سه دفاع باقی مانده شروع به بازی سازی می کردند و وقتی بازی در یک سوم دفاعی ترکیه جریان داشت، فاصله خط دفاعی تا حمله ایتالیا هم نهایتا بیست متر بود و آنها پر فشار حملات خود را ادامه می دادند، به همین سبب بود که گاهی مثلا کلینی بارها و بارها پشت جریمه ترکیه توپ ها را قطع می کرد و اجازه طرح ریزی را به آنها نمی داد. همین توصیف کم از سبک بازی ایتالیا تغییر نگرش و فلسفه این تیم را نشان می‌دهد. مانچینی حالا با برد دیگری شرایط فنی تیم خود را چه از لحاظ آماری چه فنی داخل زمین با ثبات تر از قبل می‌بیند. ثباتی از جنس عدم اشباع در برد و حتی گلزنی، چرا که در بازی دیشب دیدیم که ایتالیا حتی بعد از گل دوم دست بردار نبود و همچنان به دنبال روزنه‌هایی بزای زدن گل‌های بعدی می‌گشت که به سومی هم دست یافت.

استراتژی غلط

ضرب المثل قدیمی در فوتبال هست که می گوید با بازنده‌ها هم دردی می‌کنند و با برنده‌ها عکس می گیرند. ترکیه در بازی با ایتالیا از قدرت بالای حریف و آمار چشمگیرش با خبر بود، پس استراتژی پایه تیم را ابتدا در گرفتن مساوی و نهایاتا برد بنا گذاشت چرا که مردان ترکیه با تساوی برابر نراتزولی‌ها و برد احتمالی در مقابل دیگر هم گروهی‌ها راه صعود را برای خود همراه می دیدند. سئول گونش که حالا در هفتمین دهه زندگی خود بسر می برد و تجارب بالایی از مسابقات مختلف باشگاهی و ملی را با خود همراه دارد دیشب با ترکیب ۴۱۴۱ شناور وارد زمین شد. با این تعریف که با انجام down block از زمین خودی و حتی دور باکس محوطه پنالتی خود فضا و نیم فضاها را بسته و با ضد حملات و احیانا ضد حملات به دروازه ایتالیا چشم داشته باشد، ترکیه با گونش تیمی با انعطاف تاکتیکی نشان داده، پیروزی های پرگل در بازی های گذشته مقابل نروژ وهلند گواه این مطلب می باشد. اما مسئله اصلی ایراد در بازی ترکیه مقابل ایتالیا دقیقا به انتقال توپ از دفاع به حمله بر می گشت جایی که فاصله خطوط دفاعی و حمله ترکیه با یکدیگر و اصلا با میانه میدان زیاد می‌نمود و ایتالیایی‌ها با خیمه زدن اصولی روی این منطقه و حفظ فشار از بالا ارتباط بین خطوط را قطع کرده بودند. پس نکته اصلی در فوتبال جربان انتقال مثبت و منفی بازی بسیار اهمیت دارد و یکی از دلایل شکست ترکیه دقیقا ناتوانی در انتقال مثبت بود. فوتبال است و هیچ چیز در آن مشخص نیست. شاید اگر ترکیه برنده این بازی بود حالا آنها را و فوتبالشان را ستایش می کردند اما حالا ترکیه به نوعی باید احتمالا شماتت شود چرا که شاید اگر در انتخاب استراتژی دیگری باز هم می باخت اما آن وقت روی این تیم حسابی دیگری باز می‌شد و آنها را حالا تیم از پیش باخته نمی‌نامیدند، هرچند هنوز بازی ابتدایی است و راه زیادی باقیست.

انتهای پیام/

کد خبر: 1099096

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =