اسماعیل حیدری در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان که مشکل اشتغال فارغ‌التحصیلان برای اکثر رشته‌های علوم پایه از جمله فیزیک وجود دارد، اظهار کرد: ریشه این مشکل به نیاز بازار برمی‌گردد و نشان می‌دهد که صنایع کشور در حال حاضر به دلیل ماهیتشان نیاز ضروری به این رشته های دانشگاهی احساس نمی کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی با اشاره به این که دوره دکترای خود را در موسسه‌ فرانهوفر آلمان گذرانده است که در سیستم آنجا نقش رابط بین دانشگاه و صنعت و وظیفه انتقال فناوری به صنعت را بر عهده دارد، افزود: تجربه من از فعالیت در آن موسسه و ایران بیانگر این موضوع است که در ایران هنوز ارتباط خوبی بین دانشگاه و صنعت برقرار نشده است و نیاز به فعالیت‌های‌ بسیار بیشتری است.

وی با تصریح بر این که یکی از راهکارهای ایجاد ارتباط واقعی بین دانشگاه و صنعت، برنامه‌ریزی هدفمند برای اعطای حمایت‌های مالی و طرح است، گفت: یکی از راهکارها این است که زمانی که حمایت‌های مالی و طرح‌ها به هر دو طرف دانشگاهیان و صنایع داده می‌شود، آن‌ها را ترغیب کرد که با یکدیگر مشارکت داشته باشند و شرکایی از طرف مقابل برای خود انتخاب کنند.

حیدری با ذکر مثالی یادآور شد: مثلا اگر بنیاد نخبگان، ستادهای معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری یا صندوق حمایت از پژوهشگران حمایت مالی را اعطا می‌کند، در کنار آن استادان را ترغیب کند که الزاما شریکی یا شرکایی در صنعت برای پروژه خود پیدا و معرفی کنند. همچنین صنایعی که حمایت مالی از دولت دریافت می‌کنند شریکی یا شرکایی در دانشگاه داشته باشند. در این صورت، این نیاز برای دانشگاهیان و صنایع پیدا یا ایجاد می‌شود. این گونه هم صنایع از تحقیقاتی که در دانشگاه انجام می‌شود، منفعت می‌برند و هم تحقیقات دانشگاهی در راستای نیازهای صنایع کشور هدفمند می‌شود.

عدم شفافیت‌ در اعطای گرنت‌های پژوهشی

عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در ادامه خاطرنشان کرد: شرط دیگر این است که حمایت‌های مالی و پذیرش طرح‌ها باید رقابتی و شفاف باشند، یعنی طرح متقاضیان ارزیابی علمی شود و همه اساتید صرف‌ نظر از اسم دانشگاه، مکان و سن و سال امکان مشارکت داشته باشند. متاسفانه نمونه‌هایی از این عدم شفافیت‌ از ابتدا در اجرای طرح احمدی روشن بنیاد ملی نخبگان وجود داشته است.

وی طرح اخیر وزارت علوم برای فرصت مطالعاتی استادان در صنعت برای شکل‌گیری ارتباط دانشگاه و صنعت را نامتعارف دانست و گفت: طرحی موفق است که دو طرف مشارکت داشته باشند و برای آن سرمایه‌گذاری کنند و این که فقط یک طرف سرمایه‌گذاری کند، موثر نیست و صنعت و دانشگاه لازم است هم‌تراز با هم پیش بروند.

حیدری با بیان این که این رابطه در کشورهای مختلف وجود دارد و اگر استادی بخواهد طرحی از مراکز دولتی و بودجه عمومی دریافت کند، در اکثر موارد باید شریکی در صنعت داشته باشد، افزود: شرط دریافت حمایت مالی، داشتن شریک از صنعت است.

عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی با اشاره به پایان‌نامه‌ای که از سوی وزارت علوم به عنوان پایان‌نامه کاربردی شناخته شده، گفت: مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران از این پایان‌نامه رسما حمایت کرده اما تعهدات مالی پس از یکسال از فارغ‌التحصیلی دانشجو صورت نگرفته است. همچنین به دلیل ماهیت نمونه آزمایشگاهی بودن پژوهش و نیاز به بازه ۲-۱ سال برای ساخت نمونه صنعتی و رسیدن به سطوح بالا آمادگی فناوری این پژوهش فعلا در هیچ صنعتی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

در این پروژه، از نانومواد (مواد تبدیل افزایشی فرکانس) برای اندازه‌گیری دما استفاده شده است. اهمیت این طرح این است که ابعاد این نانوحسگرها بسیار کوچک است و امکان اندازه‌گیری غیر تماسی و محلی دما در محیط‌های خارج از دسترس و کوچک مانند سیالات در سیستم‌های میکروفلوئیدی را فراهم می‌کند.

علاوه براین در مواردی که بخواهیم بدون اتصال الکترونیکی، دما را از راه دور اندازه‌گیری کنیم، این شیوه می‌تواند به کار ‌آید. مانند صنایع نفت و گاز که با مواد اشتعال‌زا سروکار دارند و سنسورهای الکتریکی می‌توانند پتانسیل انفجار را داشته باشند که سنسورهای فوتونیکی می‌توانند جایگزین آنها شوند. در صنایع دیگر مانند خودرو و هواپیماسازی هم به برخی قطعات مانند موتور هواپیما و جت به دلیل دسترسی مستقیم نداشتن، امکان استفاده از این فناوری وجود دارد.

انتهای پیام/