سونا اعیادی حسن در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه مشکل استانداردسازی برای فروش محصول و دریافت گواهیهای مورد نیاز یکی از مشکلات پژوهشگران در ارتباط با صنعت بهشمار میرود، اظهار کرد: در بخش بازاریابی هم با مشکلات زیادی مواجه هستیم. شرکتهای بسیاری در این زمینه فعالیت میکنند و مشتریان خود را دارند. به همین دلیل، راهیابی به این فضا بسیار سخت بوده و به نظر میرسد از قبل توسط افرادی گرفته شده است.
وی خاطرنشان کرد: دفتر ارتباط با صنعت در دانشگاه که قرار است دریچهای برای برقراری ارتباط با صنعت باشد؛ اما این امکان فراهم نیست و مرکز ارتباط با صنعت دانشگاه تنها فضایی برای ارائه معرفینامه به ما ایجاد کرده است و خود دانشگاه رابطههای موثری را در این زمینه در اختیار ما قرار نمیدهد.
دانشآموخته بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه الزهرا با اشاره به پژوهشی که در غالب پایاننامه در مورد سنتز سبز و دوستدار طبیعت نانوذرات به ویژه نانوذرات دوفلزی بر پایه نقره و نانوذرات تک فلزی مانند مس انجام داده، اظهار کرد: شیمی سبز یکی از اصول شیمی پایدار است که کمک میکند با روشهای ساده، مقرون به صرفه و دوستدار طبیعت به تولید محصولات کاربردی برسیم. در این راستا، ما از این مسیر برای تولید نانوذره استفاده کردیم.
اعیادی با اشاره به این که نانوذرههایی که تولید کردیم چندین کاربرد دارند، افزود: کاربرد این نانوذرات در صنایع پزشکی، دارویی و محیط زیست است. به این صورت که برای پاکسازی آلایندهها از محیط زیست، شناسایی فلزات سنگین مانند جیوه و سرب و برای از بین بردن آلودگیهای میکروبی و قارچی و همچنین برای تجزیه پسابهای رنگی مورد استفاده قرار میگیرند.
وی بیان کرد: مجموعه این خصوصیتها و کاربردها ما را به این موضوع رهنمون کرد که نانوذرات چند کاربردی هستند و در صنایع مختلف میتوانند مورد استفاده قرار بگیرند، این نانوذرات به صورت بالقوه سمی هستند. به همین دلیل، ما روشی را با استفاده از جداسازی مغناطیسی پیشنهاد کردیم که بلافاصله پس از استفاده از این نانوذرات بتوان آنها را از محیطهای آبی جداسازی کنیم و آن ها را مجددا استفاده کنیم. به عبارت دیگر، چون سمی هستند نباید در محیط رها شوند و کمترین آسیب را برای محیط زیست ایجاد کنند.
این پژوهشگر با تاکید بر این که این پایاننامه کاملا مبتنی بر نیاز صنعت است، یادآور شد: ما در حال حاضر، فروش این نانوذرات را برای شرکتها و دانشگاههای مختلف داریم. شرکتهای مشابه ما هم وجود دارند که قراردادهای مختلفی در حوزههای زیستی و پزشکی منعقد کردهاند؛ اما شرکت ما هنوز قرارداد کلانی نداشته است. البته توانستهایم که این نانو ذرات را که نسبت به مشابه خارجی خود قیمت بسیار پایینی دارند، به فروش برسانیم. شرکت ما تاکنون توانسته فضای کسب و کاربرای دانشجویان دانشگاه الزهرا در این حوزه فراهم کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما میدانیم که برخی شرکتها نیاز مبرمی به نانوذره دارند؛ اما نمیدانیم چه کسی این نیاز را تامین میکند. به نظر میرسد این شرکتها از بازار وارداتی استفاده میکنند، در حالیکه تولید داخل وجود دارد. به نظر من، دانشگاه باید ارتباط پژوهشگران را با صنعت تسهیل کند. به این معنا که دانشگاه واسطه هایی داشته باشد که ما بتوانیم محصولات خود را از طریق آن به بازار و به دست مصرفکنندگان کلان برسانیم.
انتهای پیام/
نظر شما