علیرضا بیژن‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که یکی از مشکلات شرکت‌های تولیدی، سخت‌گیری بانکها برای استفاده از اعتبارات است، اظهار کرد: به همین دلیل، شرکت‌ها معمولا برای تامین سرمایه جاری با مشکلات زیادی مواجه هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به این که سه دانشگاه اصلی کشور، یعنی دانشگاه سراسری، دانشگاه آزاد و دانشگاه پیام‌نور مشتریان محصولات تولیدی ما در زمینه تجهیزات آزمایشگاهی بودند، افزود: فقیر شدن دانشگاه‌ها در سال‌های اخیر، باعث شده که فروش شرکت‌ها کاهش پیدا کند. به علاوه، در دوران کرونا هم دانشگاه‌ها تعطیل بودند و دروس دانشگاهی ارائه نمی‌شد، به همین دلیل، دانشگاه‌ها به دنبال تجهیز آزمایشگاه نبودند.
وی با تصریح بر این که مسیر تولید امروز در کشور نه تنها مورد حمایت قرار نمی‌گیرد، بلکه با سنگ‌اندازی نیز روبرو است، گفت: به نظر من، دوری صنعت از دانشگاه، یک موضوع زیرساختی است. من مدت زیادی مسئول ارتباط با صنعت بودم و دقیقا می‌دانم که چرا صنعت به سراغ دانشگاه نمی‌آید.
بیژن‌زاده در ادامه خاطرنشان کرد: بررسی کشورهای دیگر که توانسته‌اند ارتباط خوبی بین صنعت و دانشگاه برقرار کنند، نشان می‌دهد که قانون این کشورها برای مخترعان، محققان و مولفان نقش حمایتی دارد. به طوری که اگر کسی از طرح و تحقیق دانشگاهیان کپی‌برداری کند، قانون سریعا وارد عمل می‌شود.
قانون حمایت از مخترعان و مولفان در ایران اجرایی نمی‌شود
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد با تاکید بر این که قانون حمایت از مخترعان و مولفان در ایران وجود دارد؛ اما اجرایی نمی‌شود، یادآور شد: اگر طرح یک پژوهشگر در ایران به سرقت برود، در صورت شکایت هم فرد نمی‌تواند حقوق خود را پس بگیرد. همچنین، فرایند قانونی احقاق حق هم کمی طولانی است.
وی افزود: دانشگاه‌های برتر جهان، فایل‌هایی از نیازهای صنعت تهیه می‌کنند و این موارد را در اختیار محققان دانشگاهی قرار می‌دهند. مشتری در این فرایند نمی‌تواند تحقیقات دانشگاهی را بدون اجازه دانشگاه استفاده کند و اگر این اتفاق بیفتد، وکلایی هستند که ادعا خسارت می‌کنند و حق دانشگاه را می‌گیرند. به نظر من، علت اصلی دور افتادن صنعت از دانشگاه، نبود حمایت مناسب از مخترعان و مولفان است.
بیژن‌زاده درباره ناکارآمدی دفاتر ارتباط با صنعت مستقر در دانشگاه‌ها، گفت: صنعت در ایران پویا نیست و موانع بسیاری برای تولید دارد. به همین دلیل، انگیزه‌ای برای گرفتن نیرو به خصوص از بین دانشجویان جوان و بدون تجربه ندارد. وقتی تولید پویا نباشد، تمایلی به همکاری با دانشگاه نخواهد داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد تصریح کرد: اگر موانع تولید برداشته شود، شرکت‌ها نیازی به حمایت هم نخواهند داشت. در حالیکه شرکت‌های تولیدی امروز از سوی همه سازمان‌ها تحت فشار قرار گرفته‌اند.
وی درباره موانع صادرات محصولات تولیدی ایرانی، یادآور شد: صادرات محصول، نیاز به گرفتن مجوزهای داخلی و خارجی دارد که در این زمینه با مشکل مواجه هستیم. برای مثال شرکت ما مشتری عراقی دارد؛ اما به دلیل تحریم‌ها و مشکلات در زمینه برگشت پول، نمی‌توانیم همکاری داشته باشیم. برخی از همکاران ما محصول خود را به کشورهای خارجی فروخته‌اند؛ اما برگشت پول نداشتند.
بیژن‌زاده با بیان این که تحریم‌ها ضربه زننده به تولید هستند، اظهار کرد: قبلا می‌توانیم قطعات مورد نیاز را به آسانی وارد کشور کنیم؛ اما هم‌اکنون باید با چند واسطه و چند برابر قیمت قبل آن‌ها را خریداری کنیم. به همین دلیل، نمی‌توانیم در صادرات دانش‌بنیان رقابت کنیم. بررسی بازارهای جهانی نشان می‌دهد که ترکیه بازار دبی را گرفته است و ایران امکان رقابت با دیگر کشورها را به دلیل گران شدن کارگر و قطعات ندارد. قیمت تمام شده محصول تولید شده در ایران، بیشتر از مشابه خارجی آن است.
انتهای پیام/
نظر شما