به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز ، از همه جا بیخبر درحالی پا به این دنیا میگذارند که قرار است از همان بدو تولد زندگی با ویروسی را یاد بگیرند که حتی نمیدانند چیست و از کجا در جسم کوچکشان لانه کرده است. گاهی حتی این قربانیان کوچک اچ آی وی یاد نمیگیرند که چطور زندگی مسالمتآمیزی با ویروس داشته باشند و اجازه ندهند که وارد مرحله ایدز شود و در اثر ابتلا به انواع عفونتها این جهان را ترک میکنند.
بیشتر بخوانید
ماجرای بیمارانی که حتی نزدیکانشان پذیرای آنها نیستند / گسترش اچ آی وی از پاتوقهای شیک و پارتیهای شبانه
نقش حاشیهنشینی در تولد کودکان مبتلا
محمدرضا محبوبفر کارشناس بحرانهای محیطی و پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز به نقش حاشیهنشینی در بروز آسیبهای اجتماعی نظیر تولد کودکان مبتلا به اچ آی وی اشاره کرد و گفت: حاشیهنشینی ارتباط مستقیمی با نرخ فلاکت اجتماعی دارد که فلاکت اجتماعی هم جمع دو شاخص تورم و بیکاری است. بهبود وضعیت اقتصادی و رفع تحریمها به برون رفت از این مشکلات کمک خواهد کرد.
محبوبفر بیان کرد: بیشترین میزان سقط جنین در مناطق حاشیهنشین اتفاق میافتد و شاهد نوزادان رها شده در این مناطق هستیم. از جمله آسیبهای اجتماعی موجود در این جمعیتها شیوع بیماریها و رفتارهای پرخطر جنسی است که منجر به افزایش شیوع اچ آی وی و ایدز میشود. از طرفی جمعیت حاشیهنشین کمترین دریافت کننده واکسن کرونا هم هستند و در مجموع میتوان گفت وضعیت بهداشت در این مناطق به جهت کمبود و یا نبود نظارت شهری مناسب نیست. باید مناطق حاشیهای را به سمت بازآفرینی اجتماعی ببریم امکانات و تسهیلات شهری در اختیارشان قرار دهیم تا این مناطق به کانون آسیبهای اجتماعی بدل نشوند. الحاق این مناطق به حریم شهر میتواند به حل بحران در آنها کمک کند.
مادرانی که تا لحظه مرگ در حال مصرف مواد مخدر هستند
موضوع تولد کودکان مبتلا فقط به حاشیه شهرها و معضل حاشیهنشینی محدود نمیشود و یکی از متهمان اصلی درد بزرگ اعتیاد است. سپیده علیزاده؛ مددکار اجتماعی در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز با اشاره به کودکانی که از مادران آسیب دیده متولد میشوند و از همان کودکی در معرض آسیب قرار دارند، بیان کرد: بچههایی این میان از مادران مصرف کننده به دنیا میآیند که پیش از تولد در معرض آسیب قرار دارند و گاهی مادرانشان تا لحظه مرگ هم در حال مصرف مواد مخدر هستند یا مادرانی در بین افراد آسیب دیده وجود دارند که به نرخ گذاری برای واگذاری نوزادشان فکر میکنند.
او افزود: بچههایی که در این شرایط به دنیا میآیند در ابتدا کودکان در معرض آسیب هستند و بعد به آسیب دیده و سپس به بزهکار تبدیل میشوند. یک جایی باید این تسلسل قطع شود و این اتفاق با مداخله درست اجتماعی رخ میدهد. من به عنوان مددکار نمیتوانم به تنهایی کاری انجام دهم و حداقل حمایتها هم از من صورت نمیگیرد که بتوانم تاثیرگذار باشم اما نهادهای مسئول باید پا به میدان بگذارند.
حصارکشی و پاک سازی راهکار نیست
این مددکار اجتماعی ضمن بیان اینکه آنچه که امروز شاهد آن هستیم، افزایش آدمهایی است که اعتیاد ندارند اما بیسرپناه شدهاند، اضافه کرد: بعد از کرونا بیشترین مراجعان ما زنان مصرف کننده مواد مخدر بودند و هنوز هم بیشترین مراجعات مربوط به این افراد است اما آنچه که امروز شاهد آن هستیم، افزایش آدمهایی است که اعتیاد ندارند اما بیسرپناه شدهاند. زاد و ولد زنان بیسرپرستی که انواع آسیبها را تجربه کرده و همسر ندارند هم زیاد است. برخی دستگاهها ذاتا مدعی این حوزه هستند اما از واقعیت ماجرا خبر ندارند. مدیران ما فکر میکنند که با بازدید از یک مرکز در جریان همه آسیبهای این حوزه قرار میگیرند. مسئولان به جای گریه کردن کار بهتری انجام دهند. چرا مسئولان ما از مشورت کردن گریزان هستند؟ پاکسازیها راهکار نیست. مشکلات اقتصادی جامعه به گونهای است که هر روز تعداد بسیاری افراد آسیب دیده به اجتماع اضافه میشوند و شوش و دروازه غار یک شبه به این وضعیت دچار نشده که یک شبه پاکسازی شود. زندگی ارزانتر و نزدیکی بازار افراد آسیبدیده را اینجا دور هم جمع کرده و زنهای آسیب دیده به این مناطق میآیند.
چرا هنوز شاهد تولد نوزادان مبتلا هستیم؟
سوال اینجاست که چرا با وجود غربالگریهای متعدد هنوز شاهد تولد نوزادان مبتلا هستیم؟ وحید جهانمیری پزشک فعال در حوزه آسیبهای اجتماعی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در پاسخ به این سوال گفت: در ایران از تمام زنان باردار دو مرحله تست اچ آی وی گرفته میشود و از میان مادران مبتلا تقریبا اکثریت نوزاد سالم به دنیا میآورند اما شاهد تولد تعدادی از نوزادان با اچ آی وی هستیم که این نوزادان در همین گروههای سخت در دسترس متولد میشوند که ساکن حاشیه شهرها هستند. مادرانی در این گروهها هستند که هیچ چکابی انجام نمیدهند و درمانی هم برای کنترل اچ آی وی دریافت نمیکنند و در نهایت به دلیل بیتوجهی نوزادی با اچ آی وی به دنیا میآورند.
جهانمیری در پاسخ به این سوال که آیا این گروه از افراد با توجه به اینکه در جامعه کوچکی هستند میتوانند برای دیگر افراد جامعه هم خطرآفرین باشند، گفت: در دهه ۸۰ تحقیقی در شیراز انجام شد که نشان میداد که درصد ابتلا به اچ آی وی در معتادان تزریقی بسیار بیشتر از نرمال جامعه است و از این بین ۵۰ درصد از این معتادان تزریقی همچنان با همسرشان رابطه داشتند و برخلاف تصور ما که فکر میکنیم این افرد منزوی بوده و در یک جامعه کوچک ایزوله هستند، به دیگر افراد وصل بودند و طبیعتا بسیاری از آنها روابط متعدد اشتند.
او افزود: از جهتی زنانی که در جمعیت معتادان تزریقی هستند هم برای تامین هزینه مواد تن فروشی میکردند. تحقیقی هم انجام شد که نشان میداد زنانی که کارگر جنسی و مرفه هستند مثلا در شمال شهر ساکناند و زنان تن فروش با وضعیت مالی بد هم در نقطه دیگر شهر هستند اما آنچه میان آنها مشترک است، مشتریهایی است که ممکن است با هر دو اینها در رابطه باشند، پس این معضل هیچ گاه در یک جامعه کوچک ایزوله نخواهد ماند و به جامعه منتقل میشود.
این پزشک فعال در زمینه پیشگیری ازآسیبهای اجتماعی بیان کرد: بارداری در سنین پایین و بارداری در اثر تجاوز هم در میان ساکنین حاشیه شهرها اتفاق میافتد. سقط جنین هم در زمره مواردی است که در حاشیه شهرهای بسیار است. موردی داشتیم که به دختر ده ساله افغانستانی تجاوز شده بود و یا دو دختر از حاشیه خراسان هراسان راهی تهران شده بودند زیرا میترسیدند که در اثر تجاوز به اچ آی وی مبتلا شده باشند؛ در حالی که اگر آگاهی داشتند میتوانستند در همان زمان طلایی ۷۲ ساعته از داروهای پیشگیری از اچ آی وی در همان شهرشان استفاده کنند.
نگاه تبعیضآمیز جامعه
نگاه جامعه به کودکان مبتلا و برخوردی که با آنها میشود هم دردی است که این کودکان علاوه بر تحمل بار بیماری بر دوش میکشند. تجاری؛ فعال اجتماعی که خود ۲۱ سال است با ویروس زندگی میکند، از مشکلات این کودکان به ایسکانیوز گفت: در این میان کودکانی هم هستند که ناخواسته مبتلا شدهاند و بسیاری از آنها پدرانشان زندانی بودند و بعد از آزادی در حالی که مبتلا بودند با همسرشان هم رابطه داشتند و در فرایند زایمان کودک هم مبتلا شده است. در زندانها تیغ و سوزن مشترک استفاده میشود و همین به انتقال بیماری کمک میکند، فرد هم پس از آزادی غربال نمیشود و مورد آزمایش قرار نمیگیرد.
او افزود: پسر هشت سالهای را میشناختم که به همراه مادرش زندگی میکرد و مبتلا به اچ آی وی بود، همسایه به مدرسه مراجعه کرد و به مدیر اطلاع داد که دانشآموز مبتلا است و مدیر مدرسه با بدترین شکل با مادر این پسر برخورد کرد که چرا پسرت را با وجود اینکه میدانستی مبتلاست در این مدرسه ثبت نام کردهای؟!
به گزارش ایسکانیوز، برای پیدا کردن مبدا و ریشه مشکل تولد کودکان مبتلا به اچ آی وی باید حاشیهنشینی، فقر، اعتیاد و دیگر آسیبهای اجتماعی را در کنار هم بررسی کرد چراکه هر کدام مانند تکههای پازل در کنار هم معضلی میسازند که هر ارگان و سازمانی هم که بخواهد آن را حل کند باید قطعه قطعه تکهها را اصلاح کند و شاید شاه کلید تمام این مشکلات ناشی از مشکلات اقتصادی و اعتیاد باشد که همچون بلای خانمان سوزی هر روز آسیب اجتماعی جدیدی را رقم میزند.
انتهای پیام /
نظر شما