نورس قنبرپور در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان این که بودجه پژوهش معمولا یا از طریق دولت تامین می‌شود یا از طریق سرمایه‌گذاری صنایع خصوصی، اظهار کرد: مشکلی که در سال‌های اخیر به وجود آمده، این است که بودجه دولتی کاهش قابل توجهی داشته است. از طرف دیگر هم، صنعت در همکاری‌های پیشین خود با دانشگاه، انتظار داشته که مشکلاتش حل شود؛ اما این انتظار محقق نشده است.
رئیس مرکز تحقیقات و فرآوری مواد ویژه فلزی جهاد دانشگاهی تهران با اشاره به این که خروجی تحقیقات دانشگاهی فقط تعدادی پایان‌نامه بوده که هیچ کمکی به صنعت نکرده است، افزود: به همین دلیل، صنعت حاضر نیست که برای همکاری با دانشگاه در پروژه‌های پژوهشی سرمایه‌گذاری کند و صرفا به دنبال قرارداد تولید یا خدمات است.
وی با تصریح بر این که تولید یا خدمات در برخی موارد ماهیت پژوهشی دارند؛ اما صنعت بر اساس تجربه خود زیر بار قرارداد پژوهشی نمی‌رود، گفت: بسیاری از واحدهای پژوهشی در این شرایط مجبور هستند قراردادهای تولید و خدمات را بپذیرند؛ اما به دلیل مواجهه با مشکلات مالی و زمانی در مسیر انجام پروژه، برای تحویل محصول یا خدمات خود تحت فشار قرار می‌گیرند.
صنعت حاضر به پرداخت هزینه پژوهش نیست
قنبرپور با تاکید بر این که هزینه پژوهش در قراردادهای تولید و خدمات دیده نمی‌شود و صنعت حاضر به پرداخت هزینه پژوهش نیست، یادآور شد: به همین دلیل اگر پروژه طبق برنامه‌ریزی اولیه آن پیش نرود و هزینه اضافی به وجود بیاید، واحدهای پژوهشی یا سود نمی‌کنند یا ضرر خواهند کرد.
این پژوهشگر با بیان این که دانشگاه‌ها معمولا موضوعاتی را برای پژوهش انتخاب می‌کنند که برای خارج از کشور و اپلای مناسب است، افزود: ایران شکاف تکنولوژی با خارج از کشور دارد. به طوری که یکی دو دهه عقب‌تر از جهان است و کار پژوهشی باید متناسب با این شرایط انجام شود. اما استادان و دانشجویان برای گرفتن پذیرش مقاله و اپلای و خروج از کشور به سمت پروژه‌های صنعتی که به حل مشکلات صنعت کمک می‌کند، نمی‌روند.
گفتنی است، مرکز تحقیقات و فناوری فرآوری مواد ویژه فلزی، با چندین پروژه در نمایشگاه توانمندی‌ها و دستاوردهای جهاد دانشگاهی ۱۴۰۰ شرکت کرد. یکی از این پروژه‌ها در زمینه قطعه کریستالیزاتور بود. کریستالیزاتور یکی از قطعات پر مصرف صنعت فولاد است که در سال حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تن فولاد از طریق اسلب تولید می‌شود که یک قطعه مصرفی دارد و قالب‌های آبگردی دارد که تاکنون وارداتی بوده است. پس از حدود ۳ سال، جهاد دانشگاهی توانسته این قطعه را بومی‌سازی کند.
از طریق هر ست از این مجموعه می‌توان ۸۰ تا ۹۰ هزار تن فولاد را ریخته‌گری کرد. در سال حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تن اسلب در کشور مصرف می‌شود. نزدیک ۱۰۰ تا ۱۵۰ ست از این قطعات در کشور مصرف خواهد شد که حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیارد تومان برای واردات آن هزینه می‌شود که با بومی‌سازی آن می‌توان مانع خروج ارز شد.
انتهای پیام/
نظر شما