علی فتحی آشتیانی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه بیماری کرونا از اسفندماه ۹۹ آغاز و باعث دوری تقریبا ۳ ساله دانشجویان از محیط دانشگاه شد، اظهار کرد: آموزش حضوری این دوره در پایین‌ترین سطح ممکن یا در کل تعطیل بوده و آموزشی مجازی جایگزین آن بود. در این مدت زمان، دانشجویان از مسائل و موضوعات متعدد و گوناگونی بازماندند و از آگاهی‌هایی که باید در دانشگاه‌ها کسب یا از آموزش به دست می‌آوردند، محروم شدند.
وی افزود: استادان باید نقش بسیار پررنگی در هدایت دانشجویان داشته باشند و آنان را از لحاظ گفتاری و رفتاری آموزش دهند؛ اما این نقش در دوران کرونا به پایین‌ترین سطح خود رسید. همین موضوع بر نوع ارتباط استاد و دانشجو اثر گذاشت و جوانان از حضور این الگو شخصیتی محروم شدند.
علل وقوع حوادث تلخ در دانشگاه‌ها چیست؟
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) با بیان اینکه یادگیری مشاهده‌ای اهمیت بیشتری نسبت به یادگیری مستقیم دارد، گفت: در دوران کرونا یادگیری مشاهده‌ای دانشجویان تعطیل شد و یادگیری مستقیم نیز تنها از طریق بستر اینترنت امکان پذیر بود. در نتیجه رشدیافتگی و پختگی که با حضور در کلاس و دانشگاه به دست می‌آمد، در دانشجویان ایجاد نشد. همچنین آنان در دوران کرونایی به شدت درگیر شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های آنلاین اینترنتی شدند.
وی تصریح کرد: علاوه بر تفاسیر ذکر شده، هم‌زمانی وقوع اتفاقاتی در کشور با بازگشایی دانشگاه‌ها و آغاز سال تحصیلی جدید باعث وقوع حوادث تلخی شد. بنابراین حضوری شدن آموزش، امکان برون‌ریزی هیجانات را برای دانشجویان ورودی جدید یا دانشجویان دور از محیط کلاس‌های درس را امکان‌پذیر کرد. در کنار تمام این موضوعات، نظارت والدین بر دانشجویان به واسطه حضور آنان در دانشگاه نیز کمرنگ شد، در نتیجه انباشتگی هیجانی تبدیل به اتفاقات ناخوشایندی شد.
برخی دانشجویان تحت تاثیر شبکه‌های معاند و شبکه‌های ماهواره‌ای تحریک شده و رفتاری انجام می‌دهند که هیچگونه تناسبی با شان آنها ندارد.
فتحی آشتیانی ادامه داد: به عقیده بنده حوادت اخیر در دانشگاه‌ها پیامد و تبعات تعطیلی دانشگاه‌ها و دوری دانشجویان از این محیط علمی است؛ چرا که دانشجویان در کلاس درس با یکدیگر و با استادان در ارتباط هستند و تبادل اعتقادی، نظری و مواضع دارند. تفریحات سالم، حضور در کلاس درس و گفت‌وگو باعث تخلیه انرژی و هیجان دانشجویان می‌شود، موضوعی که آنها در دورن کرونا از آن محروم بودند. بنابراین در یک ماه و نیم گذشته شاهد حجم بالایی از برون ریزی هیجانات دانشجویان در دانشگاه یا خیابان‌ها بودیم.
برخی الفاظ و رفتارها شایسته دانشگاهیان نبود
این کارشناس حوزه روانشناسی ادامه داد: هیجان دو بُعد سازنده و مخرب دارد. متاسفانه بُعد مخرب در عده‌ای از دانشجویان که آنها نیز جزو فرزندان ما محسوب می‌شوند، قالب بوده و تخریب‌هایی را نیز رقم زد. همچنین در این ایام، الفاظ یا رفتارهایی از این عده سر زد که به هیچ عنوان شایسته گروه فرهیخته‌ای مانند دانشگاهیان نبود.
وی اضافه کرد: علاوه بر مطالب گفته شده، برخی از جوانان نیز تحت تاثیر شبکه‌های معاند، شبکه‌های ماهواره‌ای، تحریک شده و رفتاری انجام می‌دهند که هیچگونه تناسبی با شان دانشجویی ندارد. به عنوان مثال این گروه خاص از ادبیات بسیار سخیفی استفاده می‌کنند. در صورتی‌که حتی اگر فردی به دنبال تغییر باشد، هیچ زمانی ادبیات غیر قابل پذیرش را انتخاب نخواهد کرد.
فتحی آشتیانی ادامه داد: در زمان پیروزی انقلاب اسلامی، افراد حاضر در راهپیمایی و تجمعاتی اعتراضی از الفاظ رکیک، ناسزا استفاده نمی‌کردند؛ اما اکنون شرم و حیا وجود ندارد.
تاثیر شبکه‌های مجازی بر افکار دانشجویان
عضو مرکز تحقیقات علوم رفتاری کشور تاثیرپذیری دانشجویان از فضای مجازی گفت: بدون شک در ۳ سال گذشته زندگی همه دانشجویان و سایر مردم نیز تحت تاثیر شبکه‌های اجتماعی بوده است. در حال حاضر کودکان دبستانی، دانش آموزان سال آخر دبیرستان و دانشجویان را در نظر بگیرید، شخصیت اغلب آنها در فضای مجازی شکل گرفته و رشد یافته است.
وی ادامه داد: نسل جدید تفاوت و اختلاف قابل توجهی با سایر نسل‌ها دارد؛ چرا که زیست بوم آنها در بستر اینترنت بوده است. به این معنا که آنان نسلی برخاسته از شبکه‌های مجازی و اینترنت هستند. بر اساس اصول روانشناسی، افراد تاثیر پذیر از محیط اطراف خود هستند، در نتیجه محیط شبکه‌های اجتماعی نیز خواسته یا ناخواسته بر رفتار و افکار افراد از جمله دانشجویان تاثیر می‌گذارد.
فتحی آشتیانی افزود: محیط زیست بوم اینترنتی هیچ محدودیت و چارچوبی ندارد و هیچگونه مدیریت و کنترلی بر آن انجام نمی‌شود. در نتیجه می‌تواند بستر هر گونه اتفاقی یا پدیده اجتماعی_سیاسی باشد. فردی را تصور کنید که در چنین شرایطی رشد یافته و در ۳ سال گذشته در این محیط وقت گذرانده،، حال این فرد به یکباره وارد دانشگاه شده است پس متاثر از شبکه‌های اجتماعی، گمان می‌کند که باید در دانشگاه نیز همانگونه سخن بگوید یا رفتار کند.
نسل جدید توسط مسئولان درک نشده‌اند
این استاد دانشگاه درباره اظهار نظر برخی از افراد یا کارشناسان مبنی بر اینکه چون دانشجویان و نسل جوان صدایشان شنیده نشده و نادیده گرفته شده‌اند، اقدام به برگزاری اعتراضات خیابانی یا ناآرامی در دانشگاه‌ها می‌کنند، گفت: من نه تنها چنین اعتقادی ندارم؛ بلکه مخالف این ادعا هستم. خانواده‌ها حداقل در دو دهه اخیر بیش از هر زمان دیگری به فرزندان خود توجه کرده‌اند و در حال حاضر دوره فرزندسالاری حکمفرماست.
وی تصریح کرد: البته من می‌پذیرم که میزان اهمیت جامعه و حکومت به نسل جوان با خانواده‌ها متفاوت است. مثلا نمی‌توان کتمان کرد که جامعه کنونی ضعف‌ها، مشکلات اقتصادی و اجتماعی دارد و مردم به ویژه جوانان از آن رنج می‌بردند. از سوی دیگر برخی از دولت‌ها نیز نتوانستند نقش خود را به خوبی ایفا کرده و نیازهای اساسی جوانان را تامین کنند.
فتحی آشتیانی افزود: در حال حاضر زبان بین دانشجویان و جوانان و مسئولان یا خانواده‌ها مشترک نیست یا اشتراک مفهومی بین آنها وجود ندارد. بنابراین نمی‌توان با قاطعیت گفت که آنان نادیده گرفته شده‌اند؛ بلکه تنها درک نشده‌اند. بنابراین اگر در حال حاضر تعارضی بین نوجوانان و جوانان با افراد بزرگسال وجود دارد، به دلیل نبود درک متقابل است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله با بیان اینکه با وجود تمامی این تفاسیر، نمی‌توان گفت که دانشجویان جامعه پذیر نبوده و بیشتر جامعه گریز هستند، اظهار کرد: اگر دانشجویان اندک و اقلیتی که برخی از حوادث تلخ در دانشگاه‌ها را رقم زده‌اند را از کل دانشجویان جدا کنیم، به عقیده من دانشجویان و نسل فعلی نسبت به نسل‌های گذشته بسیار باهوش‌تر، مسئولیت پذیر تر و جامعه‌پذیرتر هستند. بنابراین دید منفی نسبت به این نسل ندارم و اعتقاد دارم که دانشجویان کنونی بسیار توانمند هستند.
انتهای پیام/
نظر شما