به گزارش خبرنگار اقتصادی ایسکانیوز، از ابتدا قرار بود شرکت‌های پتروشیمی در خدمت دور کردن کشور از خام‌فروشی باشند. به‌طوری که با توسعه زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی به سود سرشاری برسیم و خودمان را از مشکلات خام‌فروشی برهانیم. چیزی که در عمل شاهدش هستیم این است که پتروشیمی‌ها در لایه‌ای اول تولید مانده‌اند و به صادرات مواد اولیه پتروشیمی مانند متانول می‌پردازند. در حال حاضر این ماده در تناژ بالا به کشورهایی مانند چین و هند فروخته می‌شود و دوباره مواد با ارزش افزوده بالا را از این کشورها وارد می‌کنیم.

برنامه‌های وزارت نفت برای جلوگیری از قطع گاز در سال آینده

موضوع دیگر این است که در حال حاضر قیمت متانول در بازارهای جهانی کاهش شدیدی را تجربه کرده است. اقتصاد جهان به‌خاطر بروز همه‌گیری کرونا وارد رکود شد. قوانین سخت‌گیرانه در برخی کشورها مانند چین هم بر این موضوع تأثیر داشت. بنابراین، بازار متانول افت کرد. از سوی دیگر مصارف سوختی در جهان به خاطر جنگ اوکراین افزایش یافت و قیمت آن‌ها بالا رفت. از طرف دیگر به خاطر اینکه مصارف پتروشیمی کاهش پیدا کرد، قیمت مواد اولیه پتروشیمی افت داشت. بنابراین، تولید کالای سوختی طی چند سال اخیر از تولید محصولات پتروشیمی ارزش افزوده بیشتری پیدا کرده است. در این شرایط، مهم‌ترین صنایعی که آسیب دیدند آن هایی بودند که از مواد سوختی به عنوان خوراک استفاده می‌کردند. حالا باید ببینیم آیا برایمان صرفه ی اقتصادی دارد که از گاز برای خوراک پتروشیمی‌ها به منظور تولید متانول استفاده کنیم و آن را با قیمت پایین در بازارهای جهانی به فروش برسانیم یا خیر. نظرات علی قنبری را به عنوان یک اقتصاددان در ادامه درباره این موضوع می‌خوانید.

قنبری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایسکانیوز با اشاره به این موضوع که تولیدات شرکت‌های پتروشیمی باید مشخصاتی داشته باشد، تصریح کرد: موضوع اول این است که باید بتوانیم در منطقه به رقابت با دیگران بپردازیم و تولیداتمان جنبه رقابت‌پذیری داشته باشند. از سوی دیگر، شرکت‌های پتروشیمی باید تمام تلاششان را به کار بگیرند که به تولید محصولات نهایی بپردازند. همچنین مواد اولیه و خوراکی که در اختیار پتروشیمی‌ها قرار می‌گیرد باید با قیمت تمام شده باشد. متاسفانه شرکت‌های پتروشیمی در کشور ما به خوراک ارزان و نزدیک به رایگان عادت کرده‌اند که باید این نقیصه برطرف شود. دولت باید با اعمال سیاست‌هایی شرکت‌ها را به سمت تولید محصولات رقابتی سوق دهد.

وی در ادامه گفت: تولید کالاهایی که بتوانند با دیگر تولیدات رقابت کنند، یکی از اصول دنیای اقتصاد است. ما نمی توانیم تا همیشه پتروشیمی ها را با قیمت‌های یارانه ای خوراک حمایت کنیم و آن‌ها هم به تولید و صادرات مواد اولیه ی پتروشیمیایی بپردازند. هر جایی که مزیت رقابتی نداریم و نمی‌توانیم با دیگران رقابت کنیم، باید محصول‌مان را عوض کنیم. مثلاً الان کشورهای دیگر با استفاده از مواد اولیه ارزان به تولید متانول می‌پردازند و این ماده را با قیمت‌های پایین در بازارهای جهانی می‌فروشند. در شرایطی که قیمت متانول از گازی که ما به عنوان خوراک مصرف می‌کنیم، پایین‌تر است و مزیت رقابتی در این زمینه نداریم، باید چاره‌اندیشی‌های لازم برای رفع مشکل در دستور کار قرار بگیرد.

کارشناس اقتصادی ادامه داد: در حال حاضر که شرکت‌های پتروشیمی به صادرات مواد خام مانند متانول به می‌پردازند، باید چاره‌اندیشی‌ای در راستای استفاده بهینه از منابع مان داشته باشیم. این پیشنهاد خوبی است که پتروشیمی‌ها در ماه های سرد سال به اورهال کردن و تعمیرات اساسی مشغول شوند و گازی که به‌عنوان خوراک به آن‌ها می‌دادیم در اختیار نیروگاه ها قرار بگیرد و گازوئیل آزاد شده را صادرات داشته باشیم و در این بین درآمدزایی چند میلیارد دلاری داشته باشیم.

قنبری ادامه داد: تعیین کردن سقف قیمت برای خوراک پتروشیمی‌ها کار درستی نیست. آن‌ها باید بر اساس یک فرمول شناور خوراک مورد نیازشان را تأمین کنند. شرکت‌های پتروشیمی باید آنقدر قوی باشند که بتوانند با پرداخت قیمت واقعی خوراک به حیات‌شان ادامه دهند. در غیر این صورت مزیت رقابتی ندارند و حمایت از آن‌ها نیز بی‌فایده خواهد بود و برای کشور مزیتی ندارد.

انتهای پیام/