گروه دانشگاه ایسکانیوز- به تازگی پس از آنکه فرمانده محترم فراجا اعلام کرد، از شنبه هفته پیش رو افراد بی حجابی که در اماکن عمومی اقدام به کشف حجاب نمایند، مرتبه نخست تذکر و در مراحل لاحق به مراجع قضایی معرفی می‌شوند، همچنین خودروها و صنوفی که این هنجار شکنی در آنها صورت پذیرد، ابتدائا اخطار و در مراتب بعدی وسیله نقلیه توقیف و مکان مذکور پلمب خواهد شد، شبهات متعددی تحت عنوان غیر قانونی بودن اقدامات مذکور در فضای کشور به چشم می‌خورد.
واکاوی و تبیین مفهوم حرام سیاسی
به غلط یا هدفمند گفته شده: «وعده داده‌اند به کسانی که در خودرو کشف حجاب کنند تذکر می‌دهند و در بار دوم خودرو توقیف می‌شود، بیزحمت مستند قانونی چنین اقدامی را بیان فرمایند؟ در کدام قانون و آیین‌نامه حق تذکر به افراد بی‌حجاب و توقیف خودروی ایشان؛ داده شده است؟ مگر ادعا نمی‌کردید خلاف قانون و خلاف شرع است؟»، در پاسخ به این شبهه و تبیین واقعیت قضائی آن باید ابتدائا تذکر و توقیف را از یک دیگر تفکیک و هر کدام را به صورت تخصصا زیر ذره بین تحلیل برد.
در خصوص تذکر اصل هشتم قانون اساسی اشعار داشته:«در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند». و نسبت به اجرای آن ماده ۴ قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر مقرر کرده: «مراتب امر به معروف و نهی از منکر، قلبی، زبانی، نوشتاری و عملی است که مراتب زبانی و نوشتاری آن وظیفه آحاد مردم و دولت است و مرتبه عملی آن در موارد و حدودی که قوانین مقرر کرده تنها وظیفه دولت است»، بدین معنی که تذکر لسانی وظیفه آحاد مردم بوده و در ماده ۹ قانون مذکور برای اشخاصی که در روند انجام این وظیفه مانع ایجاد نمایند، مجازات نیز تعریف شده است: «اشخاص حقیقی یا حقوقی حق ندارند در برابر اجرای امر به معروف و نهی از منکر مانع ایجاد کنند. ایجاد هر نوع مانع و مزاحمت که به موجب قانون جرم شناخته شده است؛ علاوه بر مجازات مقرر، موجب محکومیت به حبس تعزیری یا جزای نقدی درجه هفت می‌گردد. در مورد اشخاص حقوقی، افرادی که با سوء استفاده از قدرت یا اختیارات قانونی و اداری از طریق تهدید، اخطار، توبیخ، کسر حقوق یا مزایا، انفصال موقت یا دائم، تغییرمحل خدمت، تنزل مقام، لغو مجوز فعالیت، محرومیت از سایر حقوق و امتیازات، مانع اقامه امر به معروف و نهی از منکر شوند؛ علاوه بر محکومیت اداری به موجب قانون رسیدگی به تخلفات اداری، حسب مورد به مجازات بند (پ) ماده (۲۰) قانون مجازات اسلامی محکوم می‌شوند».
در خصوص توقیف وسیله نقلیه و پلمپ اماکن نیز مطابق مواد ۱۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری: «آلات و ادوات جرم، از قبیل اسلحه، اسناد و مدارک ساختگی، سکه تقلبی و تمامی اشیائی که حین بازرسی به دست می آید و مرتبط با کشف جرم یا اقرار متهم باشد توقیف می‌شود و هر یک در صورتمجلس توصیف و شماره گذاری می‌گردد. آنگاه در لفاف یا مکان مناسب نگهداری و رسیدی مشتمل بر ذکر مشخصات آن اشیاء به صاحب یا متصرف آنها داده می‌شود. مال توقیف شده با توجه به وضعیت آن در محل مناسبی که از طرف دادگستری برای این منظور تعیین می‌شود، نگهداری می‌گردد»، و ۱۴۸ همان: «بازپرس درصورت صدور قرار منع، موقوفی یا ترک تعقیب باید درباره استرداد و یا معدوم کردن اشیاء و اموال مکشوفه که دلیل یا وسیله ارتکاب جرم بوده، از جرم تحصیل شده، حین ارتکاب استعمال شده و یا برای استعمال اختصاص داده شده است، تعیین تکلیف کند. در مورد ضبط این اموال یا اشیاء دادگاه تکلیف آنها را تعیین می کند.......»، آلات و وسایلی که نقش موثری در ارتکاب جرم داشته و در عملیات اجرایی جرم استفاده شده مثل خودرو می‌تواند مورد توقیف واقع شود.
مضاف بر آن مطابق ماده ۱۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری: «جلوگیری از فعالیت تمام یا بخشی از امور خدماتی یا تولیدی از قبیل امور تجارتی، کشاورزی، فعالیت کارگاه ها، کارخانه ها و شرکتهای تجارتی و تعاونی ها و مانند آن ممنوع است مگر در مواردی که حسب قرائن معقول و ادله مثبته، ادامه این فعالیت متضمن ارتکاب اعمال مجرمانه ای باشد که مضر به سلامت، مخل امنیت جامعه و یا نظم عمومی‌باشد که در این صورت، بازپرس مکلف است با اطلاع دادستان، حسب مورد از آن بخش از فعالیت مذکور جلوگیری و ادله یاد شده را در تصمیم خود قید کند. این تصمیم ظرف پنج روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه کیفری است»، با دستور مقام قضایی اماکن و مجتمع های تجاری اگر تحقق مفسده‌ای در آن ها به منصه ظهور برسد، فرض توقیف در خصوص آن مُجری خواهد بود.
*پژوهشگر و فعال دانشجویی
انتهای پیام/
نظر شما