کورش سابقه ۳۰ سال اعتیاد، داشت و کارش به کارتن‌خوابی رسیده بود اما اراده کرد و حالا ۱۱ سال است که پاک شده، از وی خواستیم تا تجربه سال‌های اعتیاد و نحوه کنار گذاشتن مصرف مواد مخدر را شرح دهد. وی در این باره به ایسکانیوز گفت: من معتقدم علت اینکه جوانان به سمت مواد کشیده می‌شوند، کم محبتی خانواده است و یا کسانی که در اطرافیانشان مصرف کننده دارند احتمال اینکه به سمت مصرف مواد مخدر بروند، بیشتر است.

بیشتر بخوانید

روایت یک مددکار از ۱۰ سال کارتن‌خوابی / حسرت یک تکه نان و ابتلا به اچ آی وی

وی شرح داد: حس خود کوچک بینی و خود کم بینی برای نوجوانان خطرناک است؛ من در دوران راهنمایی، حس می‌کردم از همه کوچکترم و می‌خواستم زود بزرگ شوم پس حس می‌کردم با مصرف نیکوتین یا سیگار، بزرگتر به نظر می‌آیم. پس از مدتی که دیدم بقیه همسن و سالانم مشروبات الکلی مصرف می‌کنند، برای اینکه از آن‌ها جا نمانم، الکل مصرف کردم و همینطور پیش رفت تا به مواد مخدر رسیدم و گرفتار شدم تا مدت‌ها حس می‌کردم چون من مواد مصرف می‌کنم، از همه بزرگتر و بهتر هستم.

کوروش گفت: در ابتدا مصرف مواد برایم لذت بخش بود و همین باعث می‌شد تا مصرف را ادامه دهم تا بلاخره اجبار به مصرف پیدا کردم.

وی افزود: پدر من خودش مصرف کننده مواد مخدر بود. وقتی که در جمعی نشسته بودیم، پدر با دوستانش مصرف می‌کرد. پس از مدتی که پدرم به همراه دوستانش به شهرستان رفتند، من همراه پسر دوست پدرم تصمیم به مصرف گرفتیم. با خودم گفتم اگر پدرم مصرف می‌کند حتما چیز خوبی است. بار اول لذت کاذبی داد که باعث شد به مصرف ادامه دهم.

کوروش به خاطرات تلخ دوران کودکی‌اش اشاره کرد و ادامه داد: در ۹ سالگی مادرم را از دست دادم و مدتی بعد پدرم ازدواج مجدد کرد که این در اعتیاد من تاثیر به سزایی داشت. تقریبا از سن ۱۸ سالگی مواد مخدر مصرف می‌کردم. اوایل تریاک ولی بعد به کراک و مدتی بعد به سمت شیشه کشیده شدم. این‌ها چیزهایی بودند که در جامعه فراوان و در دسترس بودند و این تا ۵۱ سالگی ادامه داشت که می‌شود گفت تا ۳۰ سال اجبار به مصرف داشتم و این زندگی‌ام را نابود کرد.

وی شرح داد: در دوران اعتیاد ازدواج کردم و صاحب ۲ فرزند شدم. قبل از ازدواج، با همسرم راجع به اعتیادم حرف زده بودم اما چون وی فکر می‌کرد که تفریحی مصرف می‌کنم و هرگاه که بخواهم می‌توانم کنار بگذارم، با ازدواج با من موافقت کرد. اولین کاری که مصرف مواد با افراد می‌کند، این است که عقل و قدرت تفکر را از انسان می‌گیرد که باعث می‌شود زندگی‌اش را نابود کند.

وی بعد از مدتی کارش بی‌خانمان می‌شود. کوروش از آن روزها گفت: در دورانی که سه سال کارتن خوابی کردم، فکر مواد اجازه نمی‌داد تا به نیازهای دیگرم فکر کنم. مثلا در زمستان متوجه سرما نبودم تمام نیازم مواد بود. جسمم نابود شد و تمام بدنم در ۴۵ کیلو خلاصه می‌شد. پس می‌توان گفت اگر من یک زمستان بیشتر در خیابان می‌ماندم، قطعا می‌مردم.

کورش گفت: فلسفه‌ای داریم به اسم بیماری اعتیاد که یکی از زیر شاخه‌های آن، لذت طلبی است من همیشه به دنبال لذت بودم.

وی عنوان کرد: من دوران کارتن خوابی در پیاده‌رو جلوی یک خانه بودم که صاحب آن خانه خودش معتاد بود و ترک کرده بود، پس از مدتی آمد و با من حرف زد و مرا متقاعد کرد که قطع مصرف کنم و زمانی ک متوجه شد من تمایل به ترک مصرف دارم بسیار کمک کرد.

وی در ادامه تصریح کرد: خداوند لطف ویژه‌ای به من داشت و در این ۱۱ سال پاکی همه چیز به من داد با وجود اینکه برخی از این چیزها را حتی در خواب هم نمی‌دیدم.

کوروش گفت: ۲ برادر کوچکترم هم مصرف کننده هستند یکی از آن‌ها که سه سال از من کوچکتر است، پس از اینکه متوجه شد من ترک کردم، با من تماس گرفت و گفت می‌خواهد ترک کند و من وی را به همان مرکزی که خودم در آن ترک کرده بودم بردم و خدا را شکر وی هم پاک است اما برادر دیگرم در وضعیت اسف‌باری سر می‌کند و مواد باعث شد تمام چیزهایی را که با زحمت به دست آورده بود را از دست بدهد و متاسفانه چند وقتی است که از وی بی‌خبر هستیم. خواهرهایم ازدواج موفقی داشتند و زندگی خوبی دارند تاثیری که اعتیاد من در زندگی آن‌ها گذاشت این بود که هربار با دیدن من خجالت زده می‌شدند.

وی افزود: صحبتی که با معتادان دارم این است که اگر من با ۳۰ سال سابقه مصرف و ۵۰ سال سن توانستم ترک کنم، پس شما هم می‌توانید. زمانی که مواد مخدر از زندگی‌تان بیرون رود، تمام چیزهایی که از دست دادید بر می‌گردد. تنها چیزی که بر نمی‌گردد عمر است.

وی در پایان اظهار کرد: صحبت من با مردم این است که معتادان را به چشم حقارت نگاه نکنید. معتاد هم بنده خدا است همان خدایی که پادشاه وزیر و تمامی موجودات زمین را آفریده است، همان معتاد را نیز آفریده است. معتاد پست و حقیر نیست. معتاد قربانی نا آگاهی‌هایش است. معتادان مهربان  و خوش قلب‌ترین‌ها هستند اما گرفتار شده‌اند. هرگز بد کسی را نخواستم و فکر می‌کردم همه مثل من هستند و این خیلی زجرآور است که به همچین کسی به چشم حقارت نگاه کنند.

انتهای پیام/