به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، کتاب «شش گوشه»، وقایع نگاری از مراحل نصب ضریح حرم مطهر سیدالشهدا (ع) است که به قلم حامد حجتی به رشته تحریر درآمده و توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده و راهی بازار نشر گردیده است. اتفاقی که شاید تا قرن‌ها دیگر تکرار نشود.

حامد حجتی برای مستندنگاری این واقعه، بیش از پنجاه روز در کربلای معلی حضور داشته و از نزدیک شاهد مراحل مختلف نصب آن ضریح بوده است و مشاهدات خود را از اصل و حواشی این کار به در کتاب «شش گوشه» به یادگار گذاشته است.

حامد حجتی درباره‌ی این کتاب می‌گوید:

نسل‌های آتی اگر روزی بپرسند که چرا این ضریح تعویض شد و چگونه این اتفاق رخ داد، مستندات و اسناد قابل توجهی برای این منظور در اختیار خواهند داشت هرچند که زمانی که ما این کار را شروع کردیم درباره ضریح قدیمی و چگونگی ساخت آن اطلاعات قابل استنادی در اختیار ما قرار نداشت. کتاب پنجره های تشنه و نثر آن تلاش کرده است تا به شکلی اجتماعی به رویداد انتقال ضریح نگاه بیاندازد و من سعی کردم در کتاب شش گوشه به امر وقایع نگاری پیرامون ثبت وقایع حین نصب ضریح پایبند باشم. سعی کردم شاعرانه ننویسم و متنی را با نگاه روایت و البته با دید معرفت شناسانه بنویسم. در واقع با این کتاب دل به دریا زدم و دیگر هر چه هست کرامت صاحبش است و به همین خاطر بر این باورم هر چه که حضرت سیدالشهدا (ع) از این واقعه دوست داشتند در این کتاب گردآوری شده است.

حامد حجتی درباره ساخت ضریح امام حسین (ع) می‌گوید:

ساخت این ضریح در ایران با سه دوره تاریخی مواجه بوده است؛ دوره اول به زمان شش ساله‌ای باز می‌گردد که این اثر هنری در شهر قم در دست ساخت بود. دوره دوم به بیش از بیست روز سفر این ضریح از قم به کربلا اختصاص دارد و دوره سوم نیز بیش از ۵۰ روز صرف زمان برای نصب ضریح تازه مرتبط می‌شود.

در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:

هنوز از بهت اولیه تماس خارج نشده‌ام؛ اینکه باید راس ساعت ۹ شب در محل کارگاه ساخت ضریح حاضر باشم و به سفر بروم. هنوز دختر کوچکم زینب را سیر ندیده‌ام. هنوز نتوانسته‌ام با علی نه ساله‌ام حرف‌های پدر و پسری را خوب بزنم. هنوز...

اما باید به کربلا فکر کنم. به اینکه آن‌جا چه بنویسم؟ چگونه بنویسم؟ اتفاق نادری در تاریخ شیعه در حال رقم خوردن است: تعویض ضریح امام حسین (ع). اتفاقی که شاید تا قرن‌ها دیگر تکرار نشود. سرگردانم که چه باید بکنم. البته می‌دانم کربلا خودش مرکز نزول کلمات است. سراغ استاد میرباقری را می‌گیرم؛ موفق به دیدار حضوری نمی‌شوم، اما تلفنی صدای ایشان را می‌شنوم. راهنمایی می‌خواهم و این گونه پاسخ می‌شنوم: خدا را شاکر باشید که توفیق عظیمی را برایتان رقم زده است. در سرزمین کربلا خودتان را بسپارید به احساس باطنی‌تان کربلا سرزمین احساس است برای ما شیعیان.

انتهای پیام/